The persistence of Memory, Salvador Dali Nog snel even dit, nog snel even dat…ik moet opschieten want ik heb geen tijd. De tijd gaat zo snel voorbij, ik kom nergens aan toe en als ik in de rij sta te wachten gaat de tijd ineens heel langzaam.
Mag ik een momentje van je tijd om je iets duidelijk te maken over het begrip Tijd?
We worden geleefd door de tijd en de tijd bepaald onze ritmes, onze manier van leven. Overal om ons heen is de wereld vergeven van de klokken zodat we steeds kunnen zien wat de actuele tijd is. En toch hebben veel mensen heel veel moeite om te plannen, op tijd te komen, te leven naar de gegeven tijd.
Maar wat is tijd nou eigenlijk? De Dikke van Dale omschrijft de tijd als “een opeenvolging van momenten” en moment omschrijft die dikkerd dan weer als een "een ogenblik".... uuhhh. Dan maar naar Wikipedia, die omschrijft tijd als “een 4e dimensie na hoogte lengt en breedte”. Tijd is dan de afstand tussen 2 gebeurtenissen, of zoals Wiki zegt:” de opeenvolging van tijdstippen”. Als je zo deze omschrijvingen bekijkt zeggen ze beiden, Tijd is Tijd en dan ben je nog geen stap verder om werkelijk te begrijpen wat tijd nu helemaal is. Toch leven we er continu mee , bepaald tijd ons leven, hebben we er veel of weinig van en spreken we er dagelijks continu over.
Tja als je er zo over nadenkt wordt tijd wel een heel vreemd begrip.
Nog iets bijzonders aan tijd is dat we tijd weliswaar kunnen meten met onze klokken maar dat tijd helemaal niet zo vast blijkt te zijn als die klokken ons vertellen. Hetzelfde uur kan soms heel lang duren, als je moet wachten, als er iets heel spannends staat te gebeuren of als je iets doet wat je eigenlijk niet kan boeien. Anderzijds vliegt de tijd als we plezier hebben, als we samen zijn met mensen waar we van houden maar ook als er een deadline aankomt en we iets klaar moeten hebben voor de klok een bepaald tijstip aanwijst. Als je er goed naar kijkt is de tijd nooit hetzelfde!
Dat komt omdat tijd eigenlijk helemaal niet bestaat, we hebben het met elkaar bedacht!!
Ja echt waar tijd hebben we met elkaar bedacht, net als taal en getallen. We hebben het bedacht omdat het handig is om elkaar te kunnen ontmoeten, samen maaltijden te gebruiken of vergaderingen te kunnen beleggen. In het verre verleden ging dit eenvoudigweg door de herkenningspunten in de levensritmes te gebruiken, zoal de zonnewendes, de seizoenen, het dag- en nachtritme of de ritmes van eb en vloed. Naarmate we verder evolueerden werd onze samenleving steeds complexer en waren er preciezere tijdafspraken nodig om meer afspraken vlak bij elkaar te plannen. Op een gegeven moment werden hier uniforme afspraken overgemaakt en werd onze huidige tijdberekening geboren.
Maar….. Herinner je nog hoe je als kind buiten de tijd leefde? Hoe eindeloos de vakanties waren en dat je buiten speelde tot je moeder je riep om te komen eten. Intussen had je geen idee van de tijd die verstreek. Herinner j nog hoe je vrij was, hoe je volledig in het Nu op kon gaan en er niet anders dan dat was, pure ervaring volledig in het oneindige moment?
Dat is de werkelijkheid, dat is de aard van ons universum en van ons leven. Tijd is bedacht en het enige wat er werkelijk is is NU, gister bestaat niet meer en morgen ook nog niet alleen Nu. En omdat het Nu oneindig is is het zo rekbaar alle kanten op, kunnen we het vormen en net zoveel tijd creëren als we nodig hebben. Soms lukt het ons om dat gevoel van oneindigheid weer even te voelen, voor sommigen tijdens meditatie, in het delen met vrienden of geliefden of als je in de natuur bent.
Natuurlijk is tijd een handige tool, zoals ook taal en getallen, om met elkaar te kunnen communiceren, om afspraken te kunnen maken en om elkaar te begrijpen. Ook voor mij geldt dat ik de tijd nodig heb om afspraken te maken met cliënten en cursisten in de praktijk. Dit levert evenwel regelmatig heel hilarische momenten bij mijn voordeur op juist omdat ik weet dat tijd alleen maar een middel is die we hebben bedacht en niet de realiteit waarnaar ik leef. De tijd haalt dan ook binnen de muren van mijn praktijk regelmatig bijzondere grappen met ons uit.
En daar zit nou precies de uitdaging om tijd als een tool te gebruiken in je dagelijks leven maar te beseffen dat het helemaal niet bestaat, dat we met zijn allen leven in een oneindig Nu-moment.
Door hier op te vertrouwen ontstaat de mogelijkheid om weer vanuit je intuïtie met elkaar te communiceren en te ontdekken dat je altijd precies op de juiste “tijd” op de juiste plaats bent met de juiste personen!
Dat vergt vertrouwen….. en lef, het lef om de tijd te nemen om even een moment buiten de tijd te stappen!
Namasté
Esmeralda Snoek
Mag ik een momentje van je tijd om je iets duidelijk te maken over het begrip Tijd?
We worden geleefd door de tijd en de tijd bepaald onze ritmes, onze manier van leven. Overal om ons heen is de wereld vergeven van de klokken zodat we steeds kunnen zien wat de actuele tijd is. En toch hebben veel mensen heel veel moeite om te plannen, op tijd te komen, te leven naar de gegeven tijd.
Maar wat is tijd nou eigenlijk? De Dikke van Dale omschrijft de tijd als “een opeenvolging van momenten” en moment omschrijft die dikkerd dan weer als een "een ogenblik".... uuhhh. Dan maar naar Wikipedia, die omschrijft tijd als “een 4e dimensie na hoogte lengt en breedte”. Tijd is dan de afstand tussen 2 gebeurtenissen, of zoals Wiki zegt:” de opeenvolging van tijdstippen”. Als je zo deze omschrijvingen bekijkt zeggen ze beiden, Tijd is Tijd en dan ben je nog geen stap verder om werkelijk te begrijpen wat tijd nu helemaal is. Toch leven we er continu mee , bepaald tijd ons leven, hebben we er veel of weinig van en spreken we er dagelijks continu over.
Tja als je er zo over nadenkt wordt tijd wel een heel vreemd begrip.
Nog iets bijzonders aan tijd is dat we tijd weliswaar kunnen meten met onze klokken maar dat tijd helemaal niet zo vast blijkt te zijn als die klokken ons vertellen. Hetzelfde uur kan soms heel lang duren, als je moet wachten, als er iets heel spannends staat te gebeuren of als je iets doet wat je eigenlijk niet kan boeien. Anderzijds vliegt de tijd als we plezier hebben, als we samen zijn met mensen waar we van houden maar ook als er een deadline aankomt en we iets klaar moeten hebben voor de klok een bepaald tijstip aanwijst. Als je er goed naar kijkt is de tijd nooit hetzelfde!
Dat komt omdat tijd eigenlijk helemaal niet bestaat, we hebben het met elkaar bedacht!!
Ja echt waar tijd hebben we met elkaar bedacht, net als taal en getallen. We hebben het bedacht omdat het handig is om elkaar te kunnen ontmoeten, samen maaltijden te gebruiken of vergaderingen te kunnen beleggen. In het verre verleden ging dit eenvoudigweg door de herkenningspunten in de levensritmes te gebruiken, zoal de zonnewendes, de seizoenen, het dag- en nachtritme of de ritmes van eb en vloed. Naarmate we verder evolueerden werd onze samenleving steeds complexer en waren er preciezere tijdafspraken nodig om meer afspraken vlak bij elkaar te plannen. Op een gegeven moment werden hier uniforme afspraken overgemaakt en werd onze huidige tijdberekening geboren.
Maar….. Herinner je nog hoe je als kind buiten de tijd leefde? Hoe eindeloos de vakanties waren en dat je buiten speelde tot je moeder je riep om te komen eten. Intussen had je geen idee van de tijd die verstreek. Herinner j nog hoe je vrij was, hoe je volledig in het Nu op kon gaan en er niet anders dan dat was, pure ervaring volledig in het oneindige moment?
Dat is de werkelijkheid, dat is de aard van ons universum en van ons leven. Tijd is bedacht en het enige wat er werkelijk is is NU, gister bestaat niet meer en morgen ook nog niet alleen Nu. En omdat het Nu oneindig is is het zo rekbaar alle kanten op, kunnen we het vormen en net zoveel tijd creëren als we nodig hebben. Soms lukt het ons om dat gevoel van oneindigheid weer even te voelen, voor sommigen tijdens meditatie, in het delen met vrienden of geliefden of als je in de natuur bent.
Natuurlijk is tijd een handige tool, zoals ook taal en getallen, om met elkaar te kunnen communiceren, om afspraken te kunnen maken en om elkaar te begrijpen. Ook voor mij geldt dat ik de tijd nodig heb om afspraken te maken met cliënten en cursisten in de praktijk. Dit levert evenwel regelmatig heel hilarische momenten bij mijn voordeur op juist omdat ik weet dat tijd alleen maar een middel is die we hebben bedacht en niet de realiteit waarnaar ik leef. De tijd haalt dan ook binnen de muren van mijn praktijk regelmatig bijzondere grappen met ons uit.
En daar zit nou precies de uitdaging om tijd als een tool te gebruiken in je dagelijks leven maar te beseffen dat het helemaal niet bestaat, dat we met zijn allen leven in een oneindig Nu-moment.
Door hier op te vertrouwen ontstaat de mogelijkheid om weer vanuit je intuïtie met elkaar te communiceren en te ontdekken dat je altijd precies op de juiste “tijd” op de juiste plaats bent met de juiste personen!
Dat vergt vertrouwen….. en lef, het lef om de tijd te nemen om even een moment buiten de tijd te stappen!
Namasté
Esmeralda Snoek
RSS-feed
