Als kind kon ik zo levendig dromen. Ik kon vliegen, weliswaar op een vreemdsoortige manier die veel weg had van zwemmen, maar het was echt vliegen. Die dromen waren zo levensecht dat ik me al heel jong vragen begon te stellen over wat er nu echt was.“Stel”, dacht ik: “als mijn aardse leven nu de droom is van iemand anders, wat zou er dan gebeuren als die persoon wakker werd?” “Wat als mijn dromen nu de echte wereld zijn en mijn aardse leven de droom?”Een andere gedachte was over klein en groot, als de aarde nou een cel in het lichaam is van een heel groot wezen en alles zich verhoudt tot elkaar zoals de cellen in een lichaam…wat zijn wij als mensen dan? Pure en oprechte vragen van een kind over de aard van de realiteit. 

Op school leerde ik al snel dat er maar een werkelijkheid was, dat wat je kunt zien en aanraken, al het andere zou fantasie zijn en dromen waren ook al niet waar.Maar als ik naar buiten ging en in de natuur aan het spelen was, dan was mijn wereld vergeven van de elfen, boswezens, kabouters en nog heel veel andere wezens, die mij veel vertelden over het leven en over de natuur zelf.  “Esmeralda heeft veel fantasie” stond er rapport na rapport geschreven, naast de aantekening dat ik wel heel veel aan het kletsen was. 

In de kerk, ja ik heb een degelijke protestantse opvoeding gehad, leerde ik over de hemel, (en over de hel) en dat er ooit engelen waren maar dat nu niemand meer met ze kon praten omdat ze eigenlijk niet bestonden?? Maar s avonds na mijn avond gebedje sprak ik soms nog uren met Jezus, die bij mij gewoon op het uitende van mijn bed kwam zitten. Tenslotte was me verteld dat als je vragen of problemen had je die gewoon bij hem kon neerleggen. Later werd mij geleerd dat hij er niet echt was, maar dat je toch tot hem of God moest bidden. Op dit punt snapte ik er niet zoveel meer van.

De volgende stap was diep de wetenschap in te duiken, ik ontdekte de prachtige wereld van de kwantumwetenschappen en de ongekende mogelijkheden die dit met zich mee brengt. Weer nieuwe 2e hands theorieën die moesten verklaren waarom we ervaren wat we ervaren.

Vlak daarna begon ik last te krijgen van bijzondere verschijnselen, lichten gingen aan en uit, apparaten sloegen op hol of gingen stuk en er gebeurden soms rare dingen om me heen. Soms heb ik dat vervreemdende gevoel dat ik zo tegen de werkelijkheid aan kan duwen en er uit en in kan lopen. Dat ik het doek kan scheuren en er daarachter een heel andere werkelijkheid is.  Een wake up call om me mijn natuur te herinneren en me te laten zien dat er veel meer is dan wat ik op dat moment voor realiteit hield. 

Dit was het begin van een lange ontdekkingsreis waarin ik leerde over het bestaan van de dimensies, over leven na de dood en reïncarnatie,  over het rijk van energie, waar alles wat er is al bestaat in energie vorm, over reizen door middel van de droom, meditatie, ascentie, opgestegen meesters, engelen en nog heel veel meer. Ik leerde dat wat ik als kind had gezien wel degelijk echt was, dat de materiële wereld maar een heel klein deel van de totale werkelijkheid was. En dat de materiële wereld van alles eigenlijk het minst echt was, dat je hier tijdelijk kwam om iets te leren en dat het doel moest zijn er ook zo snel mogelijk weer weg te komen. 

En toch zijn dit ook allemaal meningen en ideeën die maar een klein stukje van de veel omvattende  werkelijkheid laten zien. Tweedehands Ideeën die bedacht zijn vanuit onze bepekte menselijk geest om meer te begrijpen van de wereld om ons heen. 

 Misschien zat ik er als kind nog niet eens zo ver af, de eerste ervaring, de eerste gedachte zit tenslotte meestal het dichtste bij de werkelijkheid. Misschien bestaat er geen werkelijkheid die echter is dan een ander? Misschien is alles even echt en bestaat het omdat wij er zijn, omdat wij het dromen?

 Als ik contact houdt met de open mind die ik als kind bezat dan ontvouwt er zich voor mij een werkelijkheid van ongekende mogelijkheden. Dan is er de pure ervaring, zonder oordeel, zonder mening, alleen de ervaring. En die ervaring laat zich niet vangen in woorden nog in beelden. Die ervaring vertelt mij dat er geen grenzen zijn, nog aan mezelf nog aan de mogelijkheden die het leven heeft om uiting te geven aan het Zelf.

Dan is alles met alles verbonden en zijn we met elkaar een grote stroom van Leven, van Liefde. Dan kunnen we onze werkelijkheid zo mooi maken als we maar kunnen dromen. Droom je mee?

Namasté
Esmeralda Snoek

Met verwondering luisterde ik naar het verhaal van een van mijn kinderen over een emmer met ijs en de verwachtingen van de kinderen om hem heen. Hij vertelde me dat hij was genomineerd  voor de “icebucket challenge” maar zich helemaal niet fijn voelde omdat hij geen emmer met ijs over zijn hoofd wilde gooien. “Dan doe je dat toch niet” was mijn antwoord.

Maar zo simpel bleek het niet te zijn want als hij het niet deed dan moest hij geld betalen en zoveel had hij echt niet. Het dilemma liep dusdanig uit de hand dat hij op school werd nageroepen dat hij een lafaard was als hij het niet deed.  Na een mooi gesprek samen over eigen keuze,  er bij willen horen en je eigen weg gaan besloot hij om dit alles te negeren en toch te doen wat hij zelf wel of niet wilde.

Dit zette me aan het nadenken over de Gift van de Vrije Keuze.

We kregen van Moeder Aarde 2 grote Giften toen we aan dit leven hier begonnen.                                                             De eerste is de Gift van Leven, de tweede is de Gift van de Vrije Keuze.                                                                                 Deze twee waardevolle en bijzondere Giften maken dat we in ons Leven kunnen Ervaren.                                         Met vallen en opstaan beoefenen we de Vrije Keuze.                                                                                                                     En zo kunnen we al onze ervaringen toevoegen aan onze Essentie.                                                                                     Dat is de groei van de  Ziel

Maar omdat met Vrije Keuze ook Verantwoordelijkheid komt vinden we dat ook heel beangstigend. Daardoor proberen we er regelmatig onderuit te komen door een ander te laten kiezen , te kiezen wat iedereen kiest of helemaal niet te kiezen.                                                                                                                                                                                   Om te kiezen waar je hart van gaat zingen, te kiezen wat werkelijk met jou resoneert, waar je blij van wordt en wat voortkomt uit je ware essentie, dat vergt flink wat Moed.                                                                                                       De Moed om alleen te durven staan,                                                                                                                                                         De Moed om veroordeeld te durven worden,                                                                                                                                     De Moed om een andere stem te laten horen. 

En als het echt om je Pure Essentie gaat….. Waar ga je voor staan, waarvoor durf je te Leven en te Sterven?

Autonomie, zelfbeschikkingsrecht  is de kracht om in contact met je ware Ziel te staan en die ten volle te leven zonder dat je je van je keuzes laat afleiden door de angst om “er niet bij te horen”.                                                         Pas als we als mens autonoom kunnen zijn,  zal die zuivere pure kern zichtbaar worden in het hart van ieder mens. Daarmee kunnen we de wereld veranderen! 

Dan kun je wel voorstellen hoe trots ik op de eigen Vrije Keuze van mijn kind ben…

Namasté

Esmeralda Snoek