Category: Autonomie

Van Handen Schudden naar Knuffels

3/10/2020

Vandaag werd er opgeroepen om elkaar niet meer de hand te schudden...
Hier word ik rebels van.... meestal kan ik mijn innerlijke rebel redelijk onder controle houden.
Maar als het echt te gek wordt dan komt deze rebelse dame in opstand.

Als we uit angst intermenselijk contact gaan vermijden ( ja zelfs dat kleine beetje wat we nog hadden in het afstandelijke handenschudden ) dan gaat er iets heel erg mis.
Dat is echte armoede.

Steeds minder mogen en kunnen we elkaar aanraken.
Kinderen mogen niet meer stoeien, leerkrachten kunnen een kind niet eens meer een troostende aanraking geven omdat het verkeerd kan worden geïnterpreteerd .
En dan nu als klap op de vuurpijl gaan we het handenschudden verbieden uit angst voor een virus die volgens de officiële instanties zelf niet erger is dan een gewoon griepje....

Aanraking is onze grootste genezer voor alles.
Met aanraking maak je contact
Met aanraking verzacht je pijn
Met aanraking hef je eenzaamheid op
Met aanraking ben je mens onder mensen..
Als we dat opgeven raken we elkaar kwijt
Verharden we
Zijn we alleen in onze pijn
Verliezen we eenheid...
Hoe erg is dat!

Dus laten we elkaar dan maar flink knuffelen.
Dat afstandelijke handenschudden overboord..
En geef iedereen een knuffel, vol liefde, warmte en aandacht!

Liefdevolle knuffel,
Esmeralda

0 Comments

Angst voor de Onkenbare Vijand

3/10/2020

0 Comments

Angst voor een onkenbare vijand....

We hebben geen beren of andere roofdieren meer die ons aanvallen.
Ook oorlog hebben we ver van ons bed gebracht.
Ziekte en dood grotendeels onder controle en toch zijn we met elkaar banger dan ooit.
Als er geen beren zijn dan bedenken we er wel een.
Angst in het collectief bewustzijn is uiterst besmettelijk.

Hoe weer je je daartegen?
-Een dieet op informatie ,nieuws uitzetten,zelf beperkt informatie opzoeken,
logisch denken en bewust zijn dat je niet alles kunt controleren in het leven.

- Durf weg te lopen als gesprekken je naar die angst trekken.
Of met een positieve insteek het gesprek op andere onderwerpen brengen.

- wat je aandacht geeft groeit... waar geef jij aandacht aan? Waar zijn jouw gedachten ?
Wat wil je creëren in je leven? Draai je angst om. Denk niet aan wat je niet wilt maar aan wat je wel wilt.

- Ga de natuur in,geniet van de het zonlicht,
de zingende vogels die zich geen zorgen maken, adem frisse lucht en laat los.

- Leef in het nu. Is er nu op dit moment iets wat bedreigend is voor je?
Meestal is het antwoord nee.
Dan kun je je angst en alertheid laten varen en genieten van dat moment.

-De meeste angst ervaren we voor dingen die helemaal nooit gebeuren. Als iets in je invloedssfeer komt is het vroeg genoeg om je er mee bezig te houden. Tot die tijd hoef je er helemaal niks mee.

- Doe leuke dingen waar je blij van wordt dan heeft het collectieve bewustzijn veel minder invloed op je.

- mediteer.
Breng je systeem tot rust.
Adem alles uit wat je niet nodig hebt.
En daarna adem je in waar je blij van wordt en energie van krijgt...

- Heb lief! ❤️
Liefde is alles wat er is... angst is de afwezigheid van liefde
Esmeralda

0 Comments

To Be or not To Be

2/3/2016

0 Comments

“To be or not to be, that’s the question”. Deze beroemde frase van Shakespeare is iedereen wel bekend. We kennen hem goed hoewel niet iedereen weet dat het de openingszin is van een acte in Hamlet waarin hij zich afvraagt of hij de strijd moet aangaan met zijn lijden of de gemakkelijke weg kan kiezen om zelf te sterven om zo de pijn te beëindigen.

Best een pittige uitspraak dus zo aan het begin van zo’n overweging.

To Be or not to Be is wereldberoemd geworden, niet omdat we allemaal meeleven in het lijden van Hamlet, maar omdat het de basale vraag is in het leven. Het gaat over ons Zijn. Hoe definieer je je Zijn in jouw leven? Wie ben Jij nou werkelijk en ben je wie je denk dat je bent? Oervragen die teruggaan naar de eerste stappen van Bewustzijn.

Wezen is een vervoeging van het werkwoord Zijn. Wezen is ook de benaming die we aan een levend organisme geven. We noemen ons zelf menselijk Wezen. In het Engels is dit nog wat duidelijker. Het werkwoord Zijn is in het Engels Be-ing en een mens wordt Human Be-ing genoemd. Mens zijn zit dus in onze taal verenigd tot 1 woord. We kunnen alleen maar Mens-Zijn. Hoe mooi is dat?

Niet wat je hebt, nog wat je doet, definieert ons als mensen maar wie we Zijn. En dat brengt ons weer terug bij de vraag: Wie ben je dan? Ben je je beroep? Ben je wat je bezit? Ben je man of vrouw? Ben je moeder vader of kind. Het zijn uitingsvormen maar zeker niet wie we in totaliteit als menselijk Wezen Zijn.
Jouw Zijn uit zich in jouw hele leven, in wat je doet, in wat je niet doet, in je keuzes, in je waarden, in de manier waarop je met anderen en met jezelf omgaat. Ben je daarin wie je werkelijk wilt zijn of leef je wat er voorgeleefd werd, wat er van je verwacht wordt, je conditioneringen.

Daar ligt de oervraag: Ben je wie Bent, ben je het hoogste van je Zelf, je Ware Zelf? Durf je vrij te zijn van verwachtingen en conditioneringen en je werkelijke bijzondere Zelf te Zijn?

Ehyer Asher Ehyer is een van de heilige namen van God uit de Kabbala, ons beter bekend als “Ik Ben die Ik Ben”. Deze Goddelijke naam geldt voor ons allen als we ons menselijke Zijn in lijn brengen met het Goddelijke Zijn. Dan wordt een menselijk wezen weer zijn ware zelf namelijk een Goddelijk Wezen want dat is ons ware Zijn.

Daar gaat deze vraag over: To Be or not To Be that’s the Question. Want als we ons werkelijke Zijn volledig leven, ontdekken we het Goddelijke Zijn weer in onszelf. Dan kun je werkelijk zeggen: “Ik Ben die ik Ben”

Namasté
Esmeralda Snoek

Samen hierover ver brainstormen, delen, filosoferen en mediteren? Kom ook naar de Zijns-avond op maandag 8 februari van 20.00-21.30 bij CrysthalBewustZijn. Of schrijf je ideeën hieronder bij de commentaren.

0 Comments

Een voor Allen, Allen voor Een!

3/2/2015

2 Comments

Er was eens een eencellige die heerlijk vrij rondzwom in de oerzee. In zijn eentje trotseerde hij de gevaren en de uitdagingen die het leven in de oerzee met zich meebracht. Dagelijks was het een strijd om voedsel te vinden, te drijven op de juiste stromingen om te komen op de juiste plekken. En dan was daar nog die moordende concurrentie strijd met de andere eencelligen die ook rond dreven in die oerzee. Hij kende ze niet, had ze eigenlijk ook nooit echt ontmoet, maar instinctief wist onze eencellige dat de anderen die daar waren zijn mogelijkheden tot bestaan zouden bedreigen, ze zouden zijn voedsel opeten, zich sneller kunnen voorplanten, zijn zonlicht wegnemen als hij niet de juiste stroming vond. De anderen waren een heus gevaar in zijn strijd om het bestaan in de oerzee.

Maar op een dag botste onze eencellige op een soortgenoot, zomaar omdat ze toevallig dezelfde stroming hadden uitgekozen…. En er gebeurde helemaal niets! Hij ging niet dood, en er was nog steeds genoeg voedsel. Onze eencellige werd nieuwsgierig en probeerde zijn stromingen anders te kiezen om te kijken of hij nog meer soortgenoten kon ontmoeten. Er bleken er heel veel te zijn, allemaal gefocussed op overleven in hun eentje en ze wilden ook niet echt contact te maken, ze waren te bang dat hij een bedreiging voor hun bestaan zou vormen.

Op een dag kreeg onze eencellige een idee. Als we nou eens zouden samenwerken? Als we nou eens met meer eencelligen een groter geheel zouden vormen? Dan zouden we beter tegen gevaar kunnen, zou het gemakkelijker zijn de juiste stromingen te vinden, zouden we meer zonlicht kunnen opvangen en zouden we beter voedsel kunnen vinden. Zo gedacht zo gedaan. Elke keer als hij tegen een andere eencellige opbotste deelde hij zijn idee. Eerst moesten de anderen er niets van hebben, ze hadden het te druk met overleven. Maar op een gegeven moment waren er toch anderen die ook wel iets zagen in zijn idee. Langzaam sloten er zich meer eencelligen aan bij zijn collectief. Dat groeide en groeide. Ze waren geen eencellige meer maar met elkaar een meercellig wezen. En dat ging goed! Ze groeiden snel omdat er meer voedsel kon worden verzameld, omdat ze steeds vaker op de juiste stromingen konden drijven en omdat ze zich nog beter konden koesteren in het licht van vader Zon.

En toen kwam het moment dat onze eencellige bedacht dat ze samen nog sterker konden zijn als ze specifieke talenten zouden ontwikkelen. Zo was hij heel goed in het bedenken van goede ideeën, maar hij had ook al gemerkt dat sommigen heel goed waren in het zoeken van de juiste stroming en anderen precies wisten waar het zonlicht zou vallen op de oerzee. Ze gingen in overleg en onze eencellige deelde zijn idee om ieders talent in te zetten en te vergroten. Hier werden alle cellen heel blij van, ze mochten immers gaan doen wat ze het liefste deden en waar ze niet zo goed in waren mochten ze overlaten aan een andere cel. Zo ontstond de differentiatie, onze eencellige koos ervoor om hersencel te worden, maar anderen werden zwemvliezen, zonnecellen, spijsverteringscellen en natuurlijk de hartcellen.

Onze eencellige was met zijn vrienden uitgegroeid tot een complex meercellig wezen. Van hier af aan bleef het zich steeds verder ontwikkelen en differentiëren tot het uiteindelijk de vorm van een mens aannam. En toen ging er iets mis….

De mens vergat dat ze met elkaar samenwerkten, de mens voegde een vorm van bewustzijn toe, die weer dacht als de eerste eencelligen in tekorten, en dacht net als de eerste dat hij alleen moest overleven in een vijandige wereld. Hij vergat hoe belangrijk de samenwerking was en het werken vanuit je eigen talent en probeerde weer in zijn eentje alles zelf te kunnen. De eerste eencellige die diep in de hersenen van deze mens verborgen zat zag dit gebeuren en probeerde de mens te laten inzien dat hij niet moest vergeten hoe hij gevormd was, vanuit een prachtig samenwerkingsverband.

Maar de mens vergat hiernaar te luisteren. De cellen in zijn lichaam begonnen het daardoor ook te vergeten. Zodoende besloot een lever cel dat hij geen zin meer had om levercel te zijn maar dat hij nu eindelijk ook wel eens aan de touwtjes wilde trekken, en hij veranderde in een hersencel. Een spiercel wilde ook belangrijk zijn en veranderde in een hartcel. En zo gingen steeds meer cellen doen waar ze niet zo goed in waren, ze probeerden iets te zijn wat ze niet konden zijn en ze vergaten wat ze met elkaar bereikt hadden en de eenheid die ze waren. De mens werd ziek, zijn cellen begonnen te woekeren en hun eigen leven te leiden.

Onze eerste eencellige overzag dit alles en gaf een noodsignaal af: Lieve medecellen, we zijn samen één, laat ieder doen waar hij goed in is en weet dat niets minder is dan het ander, dat we ieder van jullie keihard nodig hebben, dat elke cel in dit lichaam de meest belangrijke functie beoefend en dat we samen veel meer kunnen dan ieder van ons in zijn eentje. Vanuit eenheid kunnen we alle problemen oplossen, kunnen we groeien, kunnen we Heel zijn!

De mens die deze cellen vormden pikte dit signaal op en kreeg een diep besef van het wonder dat zij was. Ze dacht als ik deze boodschap nou de wereld in kan zenden, als andere mensen zouden luisteren en net zo zouden willen gaan samenwerken als al die prachtige cellen in mijn lichaam. Dan zouden we met elkaar net zo’n prachtig geheel kunnen vormen, dan zouden we deze wereld heel mooi kunnen maken, dan is er genoeg voor iedereen en kunnen we ons allen koesteren in het licht van Vader Zon en met elkaar gaan zorgen voor Moeder Aarde zodat zij zich weer kunnen verbinden met al het andere in ons universum…. Wat zou dat een prachtige eenheid vormen!

Namasté

Esmeralda Snoek

2 Comments

De Babbelende Aap

1/21/2015

3 Comments

De Babbelende Aap,

We kennen hem(of Haar) allemaal wel, de babbelende aap in ons hoofd.
De oneindige stroom van gedachten die zich maar steeds herhalend om de aandacht vraagt.

Boeddha heeft fenomeen omschreven als de babbelende aap of wel The Monkey mind. Hij beschreef het menselijke hoofd als gevuld met dronken apen die rond springen, krijsen, babbelen en eindeloos steeds maar door gaan. Hij zegt dat onze gedachten allemaal babbelende apen zijn die allemaal tegelijk om aandacht roepen.

Die dronken apen zijn natuurlijk zeer onbetrouwbaar en ook moeilijk in bedwang te houden. Het helpt ook niet om er mee te vechten want zodra je weerstand biedt aan een zo’n aap springen er meteen tien nieuwe tevoorschijn. Angst is een van de meest luide apen die steeds het alarm laat afgaan om je te wijzen op alles wat fout kan gaan. Meestal is het daardoor een grote chaos in je hoofd en lukt het moeilijk om te focussen, om een beslissing te nemen of om de innerlijke rust te vinden.
Vechten helpt niet want wat je aandacht geeft dat groeit, daardoor worden deze gedachten nog vasthoudender en komen ze meer op de voorgrond. Wegdrukken lukt ook niet want in een onbewaakt ogenblik springt de aap weer uit een hoekje om je weer lastig te vallen.

We leven in een drukke maatschappij met heel veel prikkels om ons heen, die op zich ook al weer apen zijn die dronken door je hoofd kunnen stuiteren. Reclames, social media, websites email, whatsapp, twitter en ga zo maar door. De apen zitten niet alleen meer in ons hoofd maar ook erbuiten. Eigenlijk leven we in een ware apenplaag. Gedachten komen en gaan, draaien in kringetjes rond, komen op de meest ongelegen moment naar boven en zijn niet te stoppen…. Help wat nu want je wilt toch wel even in die rust komen.

Boeddha geeft als oplossing om te gaan mediteren en dat is een prima methode. Door in alle rust te gaan zitten en je aandacht te focussen op een vast punt lukt het heel goed om die apen te temmen. Je wordt dan snel de baas en de apen worden je vertrouwd en komen uiteindelijk uit je hand eten. Door te mediteren lukt het dus uiteindelijk om de gedachten te temmen. Niet dat ze er dan niet meer zijn maar ze nemen niet meer de overhand. Helaas heeft niet iedereen de tijd en de mogelijkheid om elke dag lang te mediteren om dit resultaat te bereiken.

Mijn oplossing? De een-woords-mantra! Wat? Ja! De een-woords-mantra.
Eén woord kan al een mantra zijn. Eén woord als Liefde of Rust of Stilte of Vrede.
Elke keer als er weer een horde apen door mijn hoofd stuitert spreek ik ze rustig toe met dat ene woord.
Elke gedachte eindigt met dat ene woord.
Het verhaal gaat dat Nelson Mandela het woord Liefde gebruikte en dat Ghandi de verlichting bereikte door het woord Vrede. Dit is heel goed toe te passen in elk leven op elk moment. Geen ingewikkelde lange zinnen maar 1 of 2 woorden.

Mijn eigen favoriet bestaat uit 3 woorden maar is ook zeer effectief:
Amor Vincit Omnia ofwel Liefde Overwint Alles..

Dat helpt me zeker bij negatieve gedachten weer in contact te komen met de Universele Liefde, om me in vertrouwen over te geven aan de weg die ik mag gaan en de kracht te voelen die nodig is. Daardoor komen gedachten tot rust alsof die apen nieuwsgierig worden en met elkaar komen luisteren naar wat daar wordt gezegd. Ze stoppen met babbelen en komen luisteren naar de stem van Universele Liefde.

Vind jouw woord dat resoneert met wat je werkelijk nodig hebt, jouw strijdkreet of jouw lied en gebuikt het elke keer als die apen de overhand lijken te krijgen. Je zult ontdekken hoe heerlijk het is om de rust en de stilte weer te vinden in dat Ene Woord!

Namasté
Esmeralda Snoek

3 Comments

De Verdwenen Brug

11/24/2014

1 Comment

Zoals velen van jullie wel weten leven we in heel bijzondere tijden. Moeder Aarde en alles wat met haar verbonden is, gaat door een diepe transformatie waarbij zij haar trillingsfrequentie enorm omhoog brengt. We gaan van de 3e dimensie waar materie en dualiteit de grote kenmerken zijn naar de 5e dimensie waar energie en eenheid de grote kenmerken zijn. De 5e dimensie wordt ook wel de Nieuwe Aarde of de tijd van Aquarius genoemd.

Deze transformatie is al een tijdje aan de gang met 21-12-2012 als het grote omslagpunt. Een omslagpunt betekent nog niet dat alles al gerealiseerd is maar deze datum was het grote moment waarop de toegang naar de 5e dimensie volledig open kwam te staan. Vanaf deze tijd werd het heel belangrijk om keuzes te maken, blijf je vasthouden aan de materie en structuren van macht of kies je voor vrijheid en zuivere liefde in je leven.

Velen vragen mij waar dan de 4e dimensie is gebleven, waarom die niet voorkomt in dit verhaal. De 4e dimensie heeft wel degelijk een belangrijk aandeel in dit verhaal om dat deze dimensie de brug vormt tussen de 3e dimensie en de 5e. De 4e dimensie is echter een instabiele dimensie die tijdelijk verschijnt maar zich niet voor langere tijd kan manifesteren. Het is dus niet een plek om te blijven maar een doorreis dimensie.

Ik stel het me altijd zo voor. Er zijn 2 grote hoogvlaktes. De ene hoogvlakte herbergt de 3e dimensie, daar zie je de wereld zoals wij die kennen, met alle menselijke bouwwerken, steden en alles wat ons bindt aan de materie. Hier lopen mensen rond die slaapwandelen, ze zijn aanwezig maar nog niet in staat om bewust verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen. In deze werkelijkheid wordt het leven ervaren als iets wat je overkomt en wat alleen valt te vormen door de materie naar je hand proberen te vormen. Op de andere hoogvlakte is een heel andere wereld, dit is de vijfde dimensie, de wereld waar tijd niet bestaat en alles bestaat uit licht of energie. Deze wereld lijkt heel erg op de 3e dimensie (nu nog wel) maar is gevormd uit licht, uit intentie, gedachte kracht en daardoor veel minder massief dan de realiteit van de 3e dimensie. Om in deze wereld te zijn is het van belang om wakker te zijn, bewust creator van je leven.

Tussen deze 2 hoogvlaktes hing een brug over een diep ravijn, voor mij zag dat eruit als een touwbrug die de beide zijden verbond. Deze brug zou je de vierde dimensie kunnen noemen. In eerste instantie bestonden de 5e dimensie en de 3e dimensie zich op vrijwel dezelfde “plek”. Maar naamate de tijd vorderde om je ware keuze te maken begonnen deze realiteiten weer uit elkaar te drijven. Daardoor wordt het steeds meoilijke om de brug te vinden.

Tot nu toe was het mogelijk om op deze brug te gaan staan en mensen in de 3e dimensie de hand te reiken, ze te ondersteunen in hun weg naar bewustwording en ze te helpen hun weg te vinden naar de vijfde dimensie. Maar deze 2 realiteiten drijven naarmate de transformatie vordert steeds verder uit elkaar. De afstand wordt steeds groter en het werd steeds moeilijker om die te overbruggen. Dit is wat velen ook ervaren in deze tijd.

En toen ineens was de brug verdwenen…. Ik dacht mijn gewone werk te doen op deze brug en donderde een goed eind naar beneden. Het was een hele weg weer terug omhoog klimmen.

Het werk wat we mogen doen veranderd, je kunt de brug niet meer op omdat je daarvoor je trilling te ver moet verlagen, je kunt alleen maar zijn en je Licht stralen, je Licht wordt zo een baken voor diegenen die hun weg zoeken naar de 5e dimensie maar dat kan alleen nog op hun eigen kracht.

We kunnen geen redder meer zijn, de keuzes zijn gemaakt, de richting bepaald. Dit is het moment van loslaten zoals een schip dat vertrekt uit de haven. Dat is soms verdrietig en voor velen heel moeilijk, maar een gevolg van de wereld van de vrije keuze. Het is van belang om ieders keuze te respecteren!

Dit gaat niet over elite, over het een wat beter zou zijn dan het ander, het gaat over keuzes maken op welke wijze je je leven vorm wilt geven, keuzes over je trillingsfrequentie en keuzes over waar jij wilt zijn. Laat los wat je daarin niet meer dient, laat ieder zijn of haar vrije keuze en vervolg je weg op je eigen wijze naar het Licht! Het is nu tijd om ons te richten op deze 5e dimensie, de nieuwe aarde en deze realiteit vorm te geven naar de stem van ons hart en los te laten wat was. Wees het Licht, Wees de Liefde en Leef wie je bent zodat deze nieuwe Aarde zich mag vormen naar jouw Licht.

Namasté

Esmeralda Snoek

Meer lezen over de 5e dimensie en de Nieuwe Aarde? Kijk bij Dimensies

1 Comment

De Zevensprong

11/10/2014

0 Comments

We kennen het allemaal wel, van die grote kruispunten in je leven. Niet de gewone vragen waar je dagelijks mee te maken krijgt zoals wat eten we vandaag of wat trek ik voor kleren aan. Maar de grote levensvragen, de kruispunten op je levenspad.Dat zijn de momenten dat je voelt, hier ligt voor mij de belangrijke keuze; welke weg ik ga volgen naar wie ik werkelijk ben. Vroeg of laat komen we allen bij zulke belangrijke splitsingen op ons levenspad. Meestal gaat het dan niet alleen om een enkele keuze maar zijn het grote knopen van keuzes die allemaal in elkaar lijken te haken. Een echte zevensprong.

Op dat moment komt alles even tot stilstand, je weet niet goed welke kant op te gaan. Je loopt elk pad een stukje in om te kijken waar het je brengt en zo kun je een beetje overzien waar je keuzes betrekking op hebben. Maar het is moeilijk om die keuze te maken want als je een pad kiest verdwijnen de 6 andere mogelijkheden. Sommige paden zijn meteen wel duidelijk, die wil je niet ingaan, maar waarom dienen ze zich wel aan? En dus sta je op het midden van je zevensprong, of wellicht ben je er al bij gaan zitten en blijf je besluiteloos.

Keuzes maken die uitdrukking geven aan je Ziel. Hoe doe je dat? Met je hoofd kom je er niet uit, die wikt en weegt en komt tot de conclusie dat er meerdere paden even goed zijn. Dan maar naar het gevoel maar ook op het pad van je ziel kun je je grootste en diepste angsten tegen komen. Die kunnen je afschrikken om de keuze van je ziel te maken. Raad vragen dan? Maar in alle goede raad om je heen hoor je alleen maar weerspiegelt wat elk pad je liet zien. Dromen volgen, maar zijn het wel jouw dromen of volg je iemand anders zijn of haar droom? De engelen en gidsen vragen dan…. Die zullen je antwoorden dat het aan jou is om een keuze te maken en dat ze je met elke keuze zullen steunen op je pad. En toen was het cirkeltje weer rond.

Er is maar een plek waar je de ware antwoorden kunt vinden en dat is in je hart. Mijn dochter gaf mij eens een hart met daarop de tekst:” Follow your heart it knows the way”. Die hangt nu ook bij mijn voordeur zodat ik elke keer als ik op weg ga zie welke weg ik mag volgen. Dus als je werkelijk wilt weten wat je pad is volg dan je hart want die weet echt de weg, waar wordt je blij van? Wat geeft meer vreugde en liefde in je leven. Wat ligt er zo dicht bij je hart dat je hart gaat zingen?

Maar net als je het denkt te weten vind je jezelf opnieuw op die zevensprong en elke weg lijkt je keuze te ondermijnen. Je moet grenzen stellen, mensen teleur stellen, Nee zeggen voor je Ja kunt zeggen. Soms komen bij die keuze diepe emoties naar boven waarvan je het bestaan niet eens wist die we het liefste willen vermijden en niet in een lijn lijken te staan met de keuzes van je hart. De keuze van je hart is niet altijd de meest gemakkelijke weg en soms heel eenzaam.

Trouw zijn aan jeZelf is hier het sleutelwoord. Trouw zijn aan de keuze van je Hart, de keuze van je Ziel. Alleen jij kunt die keuze maken, alleen jij weet het antwoord! Elke keuze heeft een gevolg, alleen als je werkelijk trouw bent aan jeZelf kun je de gevolgen dragen omdat je weet dat het de keuze van je hart is. Dat deze keuze je een stap dichter bij het tot uitdrukking brengen van je ziel heeft gebracht. En zo ga je na di zevensprong weer verder op jouw levenspad die je zelf vorm hebt gegeven omdat je trouw was aan jeZelf!

Namasté
Esmeralda Snoek

0 Comments

Verduisterd Licht

10/6/2014

0 Comments

Deze week, op 8 oktober tijdens de volle maan zal er een maansverduistering plaatsvinden. Dit lijkt wel heel synchroon te staan voor de gebeurtenissen op de wereld want opnieuw gaat er een grote golf van diepe angst over de wereld, zo diep dat deze angst bijna materieel voelbaar is. De nieuwsberichten overspoelen mensen met berichten over dodelijke ziektes, die wel eens onze kant op zouden kunnen komen, terroristische groeperingen die mensen voor de camera doden zodat er golven van afschuw door het collectieve bewustzijn stromen. Deze angstberichten raken bij de mensen een fundamenteel gevoel van onveiligheid, zo sterk dat onze mind gelooft dat die terrorist op de straathoek op je staat te wachten. Deze angst verduistert dan ons innerlijke licht

Hoe komt het dat deze berichten zo diep inwerken op ons gemoed dat ze soms meer angst oproepen dat de gevaarlijke bezigheden van alledag, zoals een weg oversteken, in de auto op de snelweg rijden of de trap aflopen? Ja, echt… statistisch zijn dit fysiek zijn dit veel grotere bedreigingen dan die we op de continue nieuwsstroom voorgeschoteld krijgen!

Ooit was nieuws over de gebeurtenissen in het volgende dorp heel belangrijk, goed om te weten of ze een plundertocht aan het voor bereiden waren, of ze een tekort aan mooie meisjes hadden en hun oog op die meisjes in jou dorp zou vallen, goed om te weten wat de hoogte van de dichtstbijzijnde rivier was en of je je moest voor bereiden op een overstroming. Dit heeft een conditionering door de eeuwen heen met zich meegebracht: Nieuws is belangrijk en van levensbelang!

Maar het nieuws wat wij krijgen komt niet meer uit de eerste hand, maar gaat via diverse bureaus en censuurprogramma’s en komt uiteindelijk via een apparaat tot ons. Nieuws van over de hele wereld, zo ver weg, dat we vaak geen idee hebben waar het nu eigenlijk over gaat. Onze geest reageert hier echter nog steeds op alsof het nieuws uit het volgende dorp is waar direct actie op moet worden genomen. Dit veroorzaakt voortdurende angst, het gevoel dat de hele wereld om je heen in brand moet staan een ongelooflijke hoeveelheid stress en een grote dadendrang. Met als gevolg dat we oorlog gaan voeren of onszelf voortdurend controleren op symptomen van een ziekte die we in Nederland nog nooit hebben gekend

Maar dit is niet de ware realiteit, er is zoveel goeds in de wereld, er is zo ontzettend veel licht in de wereld, maar soms valt er een schaduw over heen en lijkt het licht verdwenen. Deze week kun je dat uit eerste hand ervaren tijdens de volle maan met een volledige maansverduistering. Dit is een prachtig voorbeeld van hoe mooi het intens scherpe licht van de zon door de maan wordt weerspiegeld en uitgestraald. Dan valt er een schaduw overheen en wordt de maan nagenoeg onzichtbaar maar zowel die prachtige maan als die heldere zon zijn er nog steeds, je kunt het alleen niet zien door de schaduw die de aarde werpt. Na een tijdje beweegt de maan weer uit de schaduw en laat ze weer haar prachtig stralende gezicht zien.

Het nieuws uit de goddelijke bron van Licht is Stralende Hoop, Oneindige Liefde en Eenheid.

Hoe feller het licht hoe dieper de schaduw, dat is wat je nu ziet gebeuren. Het heldere stralende goddelijke licht wat jij innerlijk weerspiegeld wordt overschaduwd door de angst, maar zowel het licht als de prachtige spiegel die jij bent zijn er nog steeds! Laat jij het goddelijke licht wat je uitstraalt overschaduwen door de angst? Of zoek je dwars door de schaduw weer je weg om je licht weer te kunnen stralen?

Namasté

Esmeralda Snoek

Tip: Verminder je nieuwsstroom, zoek alternatief nieuws of sluit je een tijdje volledig af van de nieuwsberichten en ga af op je eigen eerste hands ervaringen. Wees in contact met de mensen om je heen, hoor hun verhalen. Je zult verbaasd staan van de rust die dat met zich meebrengt!

0 Comments

De Gift van de Vrije Keuze

9/7/2014

0 Comments

Met verwondering luisterde ik naar het verhaal van een van mijn kinderen over een emmer met ijs en de verwachtingen van de kinderen om hem heen. Hij vertelde me dat hij was genomineerd voor de “icebucket challenge” maar zich helemaal niet fijn voelde omdat hij geen emmer met ijs over zijn hoofd wilde gooien. “Dan doe je dat toch niet” was mijn antwoord.

Maar zo simpel bleek het niet te zijn want als hij het niet deed dan moest hij geld betalen en zoveel had hij echt niet. Het dilemma liep dusdanig uit de hand dat hij op school werd nageroepen dat hij een lafaard was als hij het niet deed. Na een mooi gesprek samen over eigen keuze, er bij willen horen en je eigen weg gaan besloot hij om dit alles te negeren en toch te doen wat hij zelf wel of niet wilde.

Dit zette me aan het nadenken over de Gift van de Vrije Keuze.

We kregen van Moeder Aarde 2 grote Giften toen we aan dit leven hier begonnen. De eerste is de Gift van Leven, de tweede is de Gift van de Vrije Keuze. Deze twee waardevolle en bijzondere Giften maken dat we in ons Leven kunnen Ervaren. Met vallen en opstaan beoefenen we de Vrije Keuze. En zo kunnen we al onze ervaringen toevoegen aan onze Essentie. Dat is de groei van de Ziel

Maar omdat met Vrije Keuze ook Verantwoordelijkheid komt vinden we dat ook heel beangstigend. Daardoor proberen we er regelmatig onderuit te komen door een ander te laten kiezen , te kiezen wat iedereen kiest of helemaal niet te kiezen. Om te kiezen waar je hart van gaat zingen, te kiezen wat werkelijk met jou resoneert, waar je blij van wordt en wat voortkomt uit je ware essentie, dat vergt flink wat Moed. De Moed om alleen te durven staan, De Moed om veroordeeld te durven worden, De Moed om een andere stem te laten horen.

En als het echt om je Pure Essentie gaat….. Waar ga je voor staan, waarvoor durf je te Leven en te Sterven?

Autonomie, zelfbeschikkingsrecht is de kracht om in contact met je ware Ziel te staan en die ten volle te leven zonder dat je je van je keuzes laat afleiden door de angst om “er niet bij te horen”. Pas als we als mens autonoom kunnen zijn, zal die zuivere pure kern zichtbaar worden in het hart van ieder mens. Daarmee kunnen we de wereld veranderen!

Dan kun je wel voorstellen hoe trots ik op de eigen Vrije Keuze van mijn kind ben…

Namasté

Esmeralda Snoek

0 Comments

Crysthal blog

Van Handen Schudden naar Knuffels

Angst voor de Onkenbare Vijand

To Be or not To Be

Een voor Allen, Allen voor Een!

De Babbelende Aap

De Verdwenen Brug

De Zevensprong

Verduisterd Licht

De Gift van de Vrije Keuze

Author

Archives

Categories