Category: Vrije Keuze

Van Handen Schudden naar Knuffels

3/10/2020

Vandaag werd er opgeroepen om elkaar niet meer de hand te schudden...
Hier word ik rebels van.... meestal kan ik mijn innerlijke rebel redelijk onder controle houden.
Maar als het echt te gek wordt dan komt deze rebelse dame in opstand.

Als we uit angst intermenselijk contact gaan vermijden ( ja zelfs dat kleine beetje wat we nog hadden in het afstandelijke handenschudden ) dan gaat er iets heel erg mis.
Dat is echte armoede.

Steeds minder mogen en kunnen we elkaar aanraken.
Kinderen mogen niet meer stoeien, leerkrachten kunnen een kind niet eens meer een troostende aanraking geven omdat het verkeerd kan worden geïnterpreteerd .
En dan nu als klap op de vuurpijl gaan we het handenschudden verbieden uit angst voor een virus die volgens de officiële instanties zelf niet erger is dan een gewoon griepje....

Aanraking is onze grootste genezer voor alles.
Met aanraking maak je contact
Met aanraking verzacht je pijn
Met aanraking hef je eenzaamheid op
Met aanraking ben je mens onder mensen..
Als we dat opgeven raken we elkaar kwijt
Verharden we
Zijn we alleen in onze pijn
Verliezen we eenheid...
Hoe erg is dat!

Dus laten we elkaar dan maar flink knuffelen.
Dat afstandelijke handenschudden overboord..
En geef iedereen een knuffel, vol liefde, warmte en aandacht!

Liefdevolle knuffel,
Esmeralda

0 Reacties

Angst voor de Onkenbare Vijand

3/10/2020

0 Reacties

Angst voor een onkenbare vijand....

We hebben geen beren of andere roofdieren meer die ons aanvallen.
Ook oorlog hebben we ver van ons bed gebracht.
Ziekte en dood grotendeels onder controle en toch zijn we met elkaar banger dan ooit.
Als er geen beren zijn dan bedenken we er wel een.
Angst in het collectief bewustzijn is uiterst besmettelijk.

Hoe weer je je daartegen?
-Een dieet op informatie ,nieuws uitzetten,zelf beperkt informatie opzoeken,
logisch denken en bewust zijn dat je niet alles kunt controleren in het leven.

- Durf weg te lopen als gesprekken je naar die angst trekken.
Of met een positieve insteek het gesprek op andere onderwerpen brengen.

- wat je aandacht geeft groeit... waar geef jij aandacht aan? Waar zijn jouw gedachten ?
Wat wil je creëren in je leven? Draai je angst om. Denk niet aan wat je niet wilt maar aan wat je wel wilt.

- Ga de natuur in,geniet van de het zonlicht,
de zingende vogels die zich geen zorgen maken, adem frisse lucht en laat los.

- Leef in het nu. Is er nu op dit moment iets wat bedreigend is voor je?
Meestal is het antwoord nee.
Dan kun je je angst en alertheid laten varen en genieten van dat moment.

-De meeste angst ervaren we voor dingen die helemaal nooit gebeuren. Als iets in je invloedssfeer komt is het vroeg genoeg om je er mee bezig te houden. Tot die tijd hoef je er helemaal niks mee.

- Doe leuke dingen waar je blij van wordt dan heeft het collectieve bewustzijn veel minder invloed op je.

- mediteer.
Breng je systeem tot rust.
Adem alles uit wat je niet nodig hebt.
En daarna adem je in waar je blij van wordt en energie van krijgt...

- Heb lief! ❤️
Liefde is alles wat er is... angst is de afwezigheid van liefde
Esmeralda

0 Reacties

To Be or not To Be

2/3/2016

0 Reacties

“To be or not to be, that’s the question”. Deze beroemde frase van Shakespeare is iedereen wel bekend. We kennen hem goed hoewel niet iedereen weet dat het de openingszin is van een acte in Hamlet waarin hij zich afvraagt of hij de strijd moet aangaan met zijn lijden of de gemakkelijke weg kan kiezen om zelf te sterven om zo de pijn te beëindigen.

Best een pittige uitspraak dus zo aan het begin van zo’n overweging.

To Be or not to Be is wereldberoemd geworden, niet omdat we allemaal meeleven in het lijden van Hamlet, maar omdat het de basale vraag is in het leven. Het gaat over ons Zijn. Hoe definieer je je Zijn in jouw leven? Wie ben Jij nou werkelijk en ben je wie je denk dat je bent? Oervragen die teruggaan naar de eerste stappen van Bewustzijn.

Wezen is een vervoeging van het werkwoord Zijn. Wezen is ook de benaming die we aan een levend organisme geven. We noemen ons zelf menselijk Wezen. In het Engels is dit nog wat duidelijker. Het werkwoord Zijn is in het Engels Be-ing en een mens wordt Human Be-ing genoemd. Mens zijn zit dus in onze taal verenigd tot 1 woord. We kunnen alleen maar Mens-Zijn. Hoe mooi is dat?

Niet wat je hebt, nog wat je doet, definieert ons als mensen maar wie we Zijn. En dat brengt ons weer terug bij de vraag: Wie ben je dan? Ben je je beroep? Ben je wat je bezit? Ben je man of vrouw? Ben je moeder vader of kind. Het zijn uitingsvormen maar zeker niet wie we in totaliteit als menselijk Wezen Zijn.
Jouw Zijn uit zich in jouw hele leven, in wat je doet, in wat je niet doet, in je keuzes, in je waarden, in de manier waarop je met anderen en met jezelf omgaat. Ben je daarin wie je werkelijk wilt zijn of leef je wat er voorgeleefd werd, wat er van je verwacht wordt, je conditioneringen.

Daar ligt de oervraag: Ben je wie Bent, ben je het hoogste van je Zelf, je Ware Zelf? Durf je vrij te zijn van verwachtingen en conditioneringen en je werkelijke bijzondere Zelf te Zijn?

Ehyer Asher Ehyer is een van de heilige namen van God uit de Kabbala, ons beter bekend als “Ik Ben die Ik Ben”. Deze Goddelijke naam geldt voor ons allen als we ons menselijke Zijn in lijn brengen met het Goddelijke Zijn. Dan wordt een menselijk wezen weer zijn ware zelf namelijk een Goddelijk Wezen want dat is ons ware Zijn.

Daar gaat deze vraag over: To Be or not To Be that’s the Question. Want als we ons werkelijke Zijn volledig leven, ontdekken we het Goddelijke Zijn weer in onszelf. Dan kun je werkelijk zeggen: “Ik Ben die ik Ben”

Namasté
Esmeralda Snoek

Samen hierover ver brainstormen, delen, filosoferen en mediteren? Kom ook naar de Zijns-avond op maandag 8 februari van 20.00-21.30 bij CrysthalBewustZijn. Of schrijf je ideeën hieronder bij de commentaren.

0 Reacties

Liefde Overwint Alles

10/7/2015

2 Reacties

Amor Vincit Omnia is de Latijnse frase voor Liefde Overwint Alles.
Dit is zo’n beetje mijn lijfspreuk en een belangrijk thema in mijn relatie met de mensen om me heen.
De kracht van liefde overwint dus alles zelfs de haat en de angst.

Liefde als universeel wapen om alles wat voortkomt uit haat en angst om te zetten naar liefde en vrede. Het klinkt een beetje utopisch en misschien zelf een beetje zweverig en new-age-achtig. Maar toch is deze uitspraak al eeuwenoud. Niet voor niets in het Latijn, minstens 2000 jaar geleden wist men dit dus ook al.

Angst is de grote tegenhanger van Liefde en de daaruit voortkomende haat kan alles vernietigend lijken. Op dit moment lijkt de angst en de haat over de wereld te razen als een Ragnarok, de grote eindstrijd van de goden. Angst wordt gezaaid en geoogst. Haat ontspruit uit de angst en liefde lijkt het onderspit te delven.

Ook degenen die zich verzetten tegen het verspreiden van angst en haat laten zich verleiden tot het veroordelen van anderen in hun vuur om het evenwicht te herstellen. Strijd los je niet op met strijd, haat los je niet op met haat en angst los je niet op met het zaaien van nog meer angst.

Het enige wapen is om het tegengestelde in te zetten zodat de tegenstellingen elkaar gaan opheffen. Angst en haat hef je op met liefde, oorlog met vrede in je hart, chaos met orde, verdriet met troost, kilte met warmte, armoede met innerlijke rijkdom, en ga zo maar door. Maar boven alles overwint Liefde.

Als je kijkt hoe er in onze wereld en vooral het nieuws wordt omgegaan met deze waarden zie je duidelijk hoe er angst wordt gezaaid, haat wordt verspreid en de oorlogstrom zich roert. En het raakt ons, brengt de gemoederen op hol en we buitelen over elkaar heen met meningen, halve oplossingen en oordelen. Maar voor je een stap zet, voor je een mening geeft, voor je een oordeel velt…vraag je eens af, handel ik uit liefde of angst?

Deze vraag: Handel ik uit Liefde of Angst is de oplossing voor het innerlijk conflict en daarmee ook voor het uiterlijk conflict. Als je de angst herkend kun je die omvatten met Liefde en de angst zal verdwijnen. Je handelen en spreken zal op liefde gestoeld zijn.

Dan zul je ook gaan zien hoeveel liefde er is te midden van alle angst en haat. Hoe elk zaadje van liefde ontkiemt en doorgegeven wordt. Hoe het helend werkt en mensen in staat stelt zelf weer liefde te ervaren in hun leven en dit ook weer uit te delen. Hier geldt het principe dat liefde het enige is wat zich vermeerderd als je het deelt.

Zend liefde uit vanuit je hart, benader de ander vanuit liefde een compassie ook al preekt hij de haat en de angst. Door de liefde uit te stralen verdwijnt de angst en de haat zoals sneeuw voor de warmte van de zon verdwijnt. Dan zullen we zien hoe de liefde werkelijk alles overwint.

Laat het onze strijdkreet zijn: Amor Vincit Omnia!

Namasté
Esmeralda Snoek

2 Reacties

Een druppel op de gloeiende plaat

9/10/2015

0 Reacties

Er moet veel veranderen in de wereld om met elkaar verder te kunnen. Dat is iets waar de meeste mensen het wel over eens zijn. De problemen waar we met zijn allen voor staan zijn enorm doordat we de connectie met onszelf met de Aarde en met elkaar verloren zijn. In de “Heel de Aarde serie” gaf ik daar tools voor, om de connectie te herstellen, onze creatiekracht in te zetten, te helen met het violette vuur en weer te gaan leven in de kosmische tijd. Prachtige tools om grote stappen van verandering in te kunnen zetten.

Maar hier zijn we in september een maand van omwenteling, elk jaar weer maar dit jaar sterker dan ooit. Weer staan ons een zonsverduistering en een maansverduistering te wachten. Een periode van enorme groei en diepe innerlijke processen. Alles lijkt te verschuiven als een lawine die op het punt staat om los te komen.

En daar zijn wij… steeds maar weer aan het werk, met onszelf om onze innerlijke processen te helen, met elkaar om bewust te maken, met de aarde om te helen, met de mensheid om weer eenheid te creëren…. Wat een klus.
En dan hoor ik velen verzuchten: Ze worden maar niet wakker, de mensen gaan door met wat ze deden, er veranderd niets. Als een stoomtrein denderen we door en hij lijkt niet te stoppen.

Alles wat we doen lijkt een druppel op de gloeiende plaat.

Daar worden we regelmatig moedeloos van. Het is natuurlijk een sprekend beeld, hoe die druppel op een gloeiend oppervlak valt en meteen verdampt, verdwijnt, er lijkt niets gebeurd te zijn. Maar toch is er wel degelijk iets gebeurt…die gloeiende plaat is namelijk een fractie afgekoeld!

Wat zou er gebeuren als we met elkaar een hele regenbui vormen, niet zo’n kleintje maar een echte hoosbui…heel veel druppels bij elkaar die een complete stortvloed veroorzaken? Ja, dan koelt die gloeiende plaat af, dan hebben de druppels de overhand en veranderd de situatie.

Heel mooi is dit effect te zien in de situatie met de vluchtelingen die Europa binnen stromen. De kleine groepjes waren tegen te houden bij de grenzen, terug te sturen naar waar ze vandaan kwamen. Fort Europa leek onneembaar. En toen namen hun aantallen toe, ze verenigden zich en werden een beweging met elkaar, een volksmigratie zoals we in de oude tijden ook meemaakten. En daar zijn ze, kloppend aan onze deuren, heel dichtbij ons vertellend dat het anders moet, dat het zo niet langer kan. Dat we samen op een wereld wonen die we met elkaar tot een leefbare plaats voor iedereen moeten maken.

We kunnen ons verzetten, ze terug sturen, wetten bedenken… Maar het kan ook anders; we kunnen luisteren naar hun verhaal, de boodschap van verandering die ze met zich mee brengen. De boodschap van moed, van doorzettingsvermogen, de boodschap van hoop, de boodschap dat een kleine druppel misschien weinig effect lijkt te hebben maar als we samen een hele hoosbui vormen er wel degelijk iets veranderd.

Dus laten we samen die hoosbui vormen, de verandering zit al binnenin ons. We hoeven haar alleen maar te gaan leven, elke dag opnieuw in een steeds groter wordende kolk van verandering!

Namasté

Esmeralda Snoek

Om te lezen bij deze blog:
Heel de Aarde Serie

http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/heel-de-aarde-stap-1-het-contact-herstellen
http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/heel-de-aarde-stap-2-herinner-haar-in-haar-perfecte-staat
http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/heel-de-aarde-stap-3-het-violette-vuur-dat-zuivert-harmoniseert-en-balanceert
http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/heel-de-aarde-stap-4-het-herstellen-van-de-kosmische-tijd

De Heel de Aarde workshops met Kristallen Hart van Gaya inwijding worden weer in november gegeven.
Start dinsdagavond 3 november van 20.15 tot 22.15 en er start een op woensdagmorgen 4 november om 9.30
Meer info: Heel de Aarde worskhop

Maans- en zon verduisteringen:
http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/transformatie
http://www.crysthalbewustzijn.nl/wekelijkse-blog/de-terugkeer-van-het-vrouwelijke-goddelijke-en-het-openen-van-de-geboortegaven

0 Reacties

Waar word Jij blij van?

8/17/2015

0 Reacties

Voor veel mensen is de vakantieperiode een periode van rust, nieuwe dingen doen,nieuwe plaatsen ontdekken en nieuwe mensen ontmoeten. Na een vakantie komen we weer opgeladen terug om weer meteen te beginnen aan werk, zorg en de dagelijkse sleur. We zeggen na een lange tijd werken, ik ben nu echt aan vakantie toe. Maar wat is het, dat we vakantie nodig hebben, wat maakt dat we moeten uitrusten?

Iemand zei ooit tegen me: als je het werk van je hart doet, je ware passie dan heb je nooit meer vakantie nodig, dan is je werk één grote vakantie. Nu ik inderdaad het werk van mijn hart mag doen en werkelijk in mijn passie werk, moet ik toch zeggen dat ik het hier niet mee eens ben. Er is voor mij een heel belangrijke reden waarom ik weg ga, of het nu vakantie is, wandelen, of even de deur uit. Soms moet ik er even uit. Niet omdat ik moe van mijn werk wordt, of dat ik er geen plezier aan beleef, niet omdat ik in een sleur leef maar om los te komen. Los uit de vastgeroeste patronen en denkwijzen die ontstaan in een vast ritme.

Loskomen maakt vrij, geeft nieuw inzicht, brengt oplossingen voor problemen die je eerder niet zag, geeft nieuwe inspiratie en doorbreekt vastgeroeste denkpatronen. Vanuit de afstand die dan ontstaat, is het mogelijk om kritisch te kijken naar de situatie die je voor jezelf hebt gecreëerd en die je steeds opnieuw blijft creëren vanuit je gedachten, gevoelens en verwachtingen.

Dan stel ik mezelf de vraag: "Waar word ik nu echt blij van? Wat geeft me energie, wat is nou echt mijn passie?"

Vanuit die vraag wordt zichtbaar wat mag worden losgelaten, waar je aandacht naar toe mag gaan, waar jij je op wilt focussen in je leven. De vraag: "waar word ik nu echt blij van?" kan ware veranderingen inzetten, en een nieuw pad in je leven leggen waarover je weer verder kunt.

Vakantie, kleine uitjes, even de deur uit of een momentje uit het raam staren om je af te vragen: “Waar word ik nu echt blij van? Waar gaat mijn hart sneller van kloppen? Wat geeft mij energie?” Ze zijn nodig om werkelijk te Leven met een grote L.

Neem dus voor je weer begint met je werk, voor de dagelijkse sleur weer de overhand krijgt en de oude patronen weer in je leven zijn geslopen even een momentje de tijd om je af te vragen: Waar word ik blij van! En neem je antwoord mee om een kleine of misschien wel een hele grote verandering in je leven te creëren, op weg naar je ware geluk.

Ik wens je dan ook heel veel mooie vakanties, uitjes, uitstapjes en droom momentjes toe!

0 Reacties

Het Verhaal van de Steen

6/3/2015

0 Reacties

Een van mijn spirituele leraren, White wolf vertelde mij een prachtig verhaal.

White Wolf is een prachtige indiaan met een getaande huid en een prachtige hoofdtooi met witte veren. Hij heeft een kleurige deken om zich heen en hij rookt een pijp terwijl hij zijn wijsheden met mij deelt. Op een dag vertelde hij me een prachtig verhaal wat ik graag met je wil delen. Het is het verhaal van de Weg van de Steen, die net zo is als het leven.

Het verhaal begint bij een berg, een grote berg van harde rots. Op een dag sloeg de bliksem in op de berg en grote stukken rots kwamen los en rolden kletterend de berg af. Onderaan de berg bleven de rotsblokken liggen. Onze steen was een van deze rotsblokken. Beduusd vroeg hij zich af wat er gebeurd was. De steen merkte dat hij alleen was, geen deel meer van de berg en hij voelde zich verlaten en eenzaam.

Na een tijd merkte hij dat er ook andere rotsblokken om hem heen lagen. Er was een flinke strijd gaande tussen deze rotsblokken. Ze vergeleken zich met elkaar, wie nu de grootste en de mooiste was. Ze ruzieden omdat ze allemaal vonden dat zij de oorspronkelijke berg waren. Onze steen deed hier vrolijk aan mee.

Het weer en de wind echter hadden hun invloed op de rosten en ze werden gevormd door de wind en de regen, steeds een beetje kleiner. Op een dag kwam er een grote storm met veel regen en de rotsblokken werden weggespoeld, zo ook onze steen.

Hij kwam in een wilde rivier terecht en het water nam hem mee en vormde hem verder steeds meer stukken braken af of sleten weg. Er kwam een mens en die stapelde hem op met anderen tot een dam. Weer ruzieden ze wie de beste en de mooiste was. De dam brak en de steen vervolgde zijn reis.

Het water droogde op en hij werd een deel van de steppe. De rots was een steen geworden, werd opgeraapt en door een mens. Zij luisterde naar het verhaal van de steen en droeg hem een tijd bij zich. Maar het verhaal gaat verder. Ze verliest de steen of gaf hem misschien bewust terug aan de aarde.

Op een dag komt onze steen in de zee, en de zee vormt de steen verder, laag voor laag schuurt hij eraf. Samen met al die andere stenen rolt hij in de branding. Op een dag is er van onze steen nog maar een zandkorreltje over, al het andere is er tijdens zijn leven afgeschuurd. En als kleine zandkorrel daar op het grote strand beseft onze steen: “Ik ben weer deel van het geheel! Alleen ben ik slechts een zandkorreltje maar samen zijn we ZAND!”

Op dat moment steekt er een flinke wind op en onze korrel wordt opgetild op de wind. Hij wordt geblazen over het land regelrecht naar de berg en blijft steken tussen een van de vele spleten van de berg. Hij is weer thuis! Hij is weer deel van de berg en mag helpen met het vormen van de berg. Hij wordt weer de Berg.

White Wolf legt me uit dat ook de reis van de ziel is als de reis van deze steen. Eerst is onze ziel, deel van het geheel, het goddelijke, het Al, maar op een dag breekt de Ziel hieruit los en begint zijn lange tocht door alle levens heen. Bij elk leven schuurt er een laag af, leren we over wie we wel en niet zijn tot op een gegeven moment we alle maskers hebben mogen afleggen en er alleen nog de essentie van de zandkorrel over is. Dan komt het diepe besef dat we Een zijn met elkaar en met elkaar het “zand” van het universum vormen. Dat is het moment dat we in staat zullen zijn om terug te keren naar de oorsprong, dan kunnen we weer deel nemen aan Al Wat Is en de eenheid met de bron weer Zijn

Namasté

©Esmeralda Snoek

0 Reacties

Een voor Allen, Allen voor Een!

3/2/2015

2 Reacties

Er was eens een eencellige die heerlijk vrij rondzwom in de oerzee. In zijn eentje trotseerde hij de gevaren en de uitdagingen die het leven in de oerzee met zich meebracht. Dagelijks was het een strijd om voedsel te vinden, te drijven op de juiste stromingen om te komen op de juiste plekken. En dan was daar nog die moordende concurrentie strijd met de andere eencelligen die ook rond dreven in die oerzee. Hij kende ze niet, had ze eigenlijk ook nooit echt ontmoet, maar instinctief wist onze eencellige dat de anderen die daar waren zijn mogelijkheden tot bestaan zouden bedreigen, ze zouden zijn voedsel opeten, zich sneller kunnen voorplanten, zijn zonlicht wegnemen als hij niet de juiste stroming vond. De anderen waren een heus gevaar in zijn strijd om het bestaan in de oerzee.

Maar op een dag botste onze eencellige op een soortgenoot, zomaar omdat ze toevallig dezelfde stroming hadden uitgekozen…. En er gebeurde helemaal niets! Hij ging niet dood, en er was nog steeds genoeg voedsel. Onze eencellige werd nieuwsgierig en probeerde zijn stromingen anders te kiezen om te kijken of hij nog meer soortgenoten kon ontmoeten. Er bleken er heel veel te zijn, allemaal gefocussed op overleven in hun eentje en ze wilden ook niet echt contact te maken, ze waren te bang dat hij een bedreiging voor hun bestaan zou vormen.

Op een dag kreeg onze eencellige een idee. Als we nou eens zouden samenwerken? Als we nou eens met meer eencelligen een groter geheel zouden vormen? Dan zouden we beter tegen gevaar kunnen, zou het gemakkelijker zijn de juiste stromingen te vinden, zouden we meer zonlicht kunnen opvangen en zouden we beter voedsel kunnen vinden. Zo gedacht zo gedaan. Elke keer als hij tegen een andere eencellige opbotste deelde hij zijn idee. Eerst moesten de anderen er niets van hebben, ze hadden het te druk met overleven. Maar op een gegeven moment waren er toch anderen die ook wel iets zagen in zijn idee. Langzaam sloten er zich meer eencelligen aan bij zijn collectief. Dat groeide en groeide. Ze waren geen eencellige meer maar met elkaar een meercellig wezen. En dat ging goed! Ze groeiden snel omdat er meer voedsel kon worden verzameld, omdat ze steeds vaker op de juiste stromingen konden drijven en omdat ze zich nog beter konden koesteren in het licht van vader Zon.

En toen kwam het moment dat onze eencellige bedacht dat ze samen nog sterker konden zijn als ze specifieke talenten zouden ontwikkelen. Zo was hij heel goed in het bedenken van goede ideeën, maar hij had ook al gemerkt dat sommigen heel goed waren in het zoeken van de juiste stroming en anderen precies wisten waar het zonlicht zou vallen op de oerzee. Ze gingen in overleg en onze eencellige deelde zijn idee om ieders talent in te zetten en te vergroten. Hier werden alle cellen heel blij van, ze mochten immers gaan doen wat ze het liefste deden en waar ze niet zo goed in waren mochten ze overlaten aan een andere cel. Zo ontstond de differentiatie, onze eencellige koos ervoor om hersencel te worden, maar anderen werden zwemvliezen, zonnecellen, spijsverteringscellen en natuurlijk de hartcellen.

Onze eencellige was met zijn vrienden uitgegroeid tot een complex meercellig wezen. Van hier af aan bleef het zich steeds verder ontwikkelen en differentiëren tot het uiteindelijk de vorm van een mens aannam. En toen ging er iets mis….

De mens vergat dat ze met elkaar samenwerkten, de mens voegde een vorm van bewustzijn toe, die weer dacht als de eerste eencelligen in tekorten, en dacht net als de eerste dat hij alleen moest overleven in een vijandige wereld. Hij vergat hoe belangrijk de samenwerking was en het werken vanuit je eigen talent en probeerde weer in zijn eentje alles zelf te kunnen. De eerste eencellige die diep in de hersenen van deze mens verborgen zat zag dit gebeuren en probeerde de mens te laten inzien dat hij niet moest vergeten hoe hij gevormd was, vanuit een prachtig samenwerkingsverband.

Maar de mens vergat hiernaar te luisteren. De cellen in zijn lichaam begonnen het daardoor ook te vergeten. Zodoende besloot een lever cel dat hij geen zin meer had om levercel te zijn maar dat hij nu eindelijk ook wel eens aan de touwtjes wilde trekken, en hij veranderde in een hersencel. Een spiercel wilde ook belangrijk zijn en veranderde in een hartcel. En zo gingen steeds meer cellen doen waar ze niet zo goed in waren, ze probeerden iets te zijn wat ze niet konden zijn en ze vergaten wat ze met elkaar bereikt hadden en de eenheid die ze waren. De mens werd ziek, zijn cellen begonnen te woekeren en hun eigen leven te leiden.

Onze eerste eencellige overzag dit alles en gaf een noodsignaal af: Lieve medecellen, we zijn samen één, laat ieder doen waar hij goed in is en weet dat niets minder is dan het ander, dat we ieder van jullie keihard nodig hebben, dat elke cel in dit lichaam de meest belangrijke functie beoefend en dat we samen veel meer kunnen dan ieder van ons in zijn eentje. Vanuit eenheid kunnen we alle problemen oplossen, kunnen we groeien, kunnen we Heel zijn!

De mens die deze cellen vormden pikte dit signaal op en kreeg een diep besef van het wonder dat zij was. Ze dacht als ik deze boodschap nou de wereld in kan zenden, als andere mensen zouden luisteren en net zo zouden willen gaan samenwerken als al die prachtige cellen in mijn lichaam. Dan zouden we met elkaar net zo’n prachtig geheel kunnen vormen, dan zouden we deze wereld heel mooi kunnen maken, dan is er genoeg voor iedereen en kunnen we ons allen koesteren in het licht van Vader Zon en met elkaar gaan zorgen voor Moeder Aarde zodat zij zich weer kunnen verbinden met al het andere in ons universum…. Wat zou dat een prachtige eenheid vormen!

Namasté

Esmeralda Snoek

2 Reacties

De Babbelende Aap

1/21/2015

3 Reacties

De Babbelende Aap,

We kennen hem(of Haar) allemaal wel, de babbelende aap in ons hoofd.
De oneindige stroom van gedachten die zich maar steeds herhalend om de aandacht vraagt.

Boeddha heeft fenomeen omschreven als de babbelende aap of wel The Monkey mind. Hij beschreef het menselijke hoofd als gevuld met dronken apen die rond springen, krijsen, babbelen en eindeloos steeds maar door gaan. Hij zegt dat onze gedachten allemaal babbelende apen zijn die allemaal tegelijk om aandacht roepen.

Die dronken apen zijn natuurlijk zeer onbetrouwbaar en ook moeilijk in bedwang te houden. Het helpt ook niet om er mee te vechten want zodra je weerstand biedt aan een zo’n aap springen er meteen tien nieuwe tevoorschijn. Angst is een van de meest luide apen die steeds het alarm laat afgaan om je te wijzen op alles wat fout kan gaan. Meestal is het daardoor een grote chaos in je hoofd en lukt het moeilijk om te focussen, om een beslissing te nemen of om de innerlijke rust te vinden.
Vechten helpt niet want wat je aandacht geeft dat groeit, daardoor worden deze gedachten nog vasthoudender en komen ze meer op de voorgrond. Wegdrukken lukt ook niet want in een onbewaakt ogenblik springt de aap weer uit een hoekje om je weer lastig te vallen.

We leven in een drukke maatschappij met heel veel prikkels om ons heen, die op zich ook al weer apen zijn die dronken door je hoofd kunnen stuiteren. Reclames, social media, websites email, whatsapp, twitter en ga zo maar door. De apen zitten niet alleen meer in ons hoofd maar ook erbuiten. Eigenlijk leven we in een ware apenplaag. Gedachten komen en gaan, draaien in kringetjes rond, komen op de meest ongelegen moment naar boven en zijn niet te stoppen…. Help wat nu want je wilt toch wel even in die rust komen.

Boeddha geeft als oplossing om te gaan mediteren en dat is een prima methode. Door in alle rust te gaan zitten en je aandacht te focussen op een vast punt lukt het heel goed om die apen te temmen. Je wordt dan snel de baas en de apen worden je vertrouwd en komen uiteindelijk uit je hand eten. Door te mediteren lukt het dus uiteindelijk om de gedachten te temmen. Niet dat ze er dan niet meer zijn maar ze nemen niet meer de overhand. Helaas heeft niet iedereen de tijd en de mogelijkheid om elke dag lang te mediteren om dit resultaat te bereiken.

Mijn oplossing? De een-woords-mantra! Wat? Ja! De een-woords-mantra.
Eén woord kan al een mantra zijn. Eén woord als Liefde of Rust of Stilte of Vrede.
Elke keer als er weer een horde apen door mijn hoofd stuitert spreek ik ze rustig toe met dat ene woord.
Elke gedachte eindigt met dat ene woord.
Het verhaal gaat dat Nelson Mandela het woord Liefde gebruikte en dat Ghandi de verlichting bereikte door het woord Vrede. Dit is heel goed toe te passen in elk leven op elk moment. Geen ingewikkelde lange zinnen maar 1 of 2 woorden.

Mijn eigen favoriet bestaat uit 3 woorden maar is ook zeer effectief:
Amor Vincit Omnia ofwel Liefde Overwint Alles..

Dat helpt me zeker bij negatieve gedachten weer in contact te komen met de Universele Liefde, om me in vertrouwen over te geven aan de weg die ik mag gaan en de kracht te voelen die nodig is. Daardoor komen gedachten tot rust alsof die apen nieuwsgierig worden en met elkaar komen luisteren naar wat daar wordt gezegd. Ze stoppen met babbelen en komen luisteren naar de stem van Universele Liefde.

Vind jouw woord dat resoneert met wat je werkelijk nodig hebt, jouw strijdkreet of jouw lied en gebuikt het elke keer als die apen de overhand lijken te krijgen. Je zult ontdekken hoe heerlijk het is om de rust en de stilte weer te vinden in dat Ene Woord!

Namasté
Esmeralda Snoek

3 Reacties

Goede Voornemens

1/5/2015

0 Reacties

Het nieuwe jaar is net begonnen, de eerste verse Crysthalblog van 2015 ligt voor je neus.
Al rondneuzend op internet naar inspiratie zie ik dat veel blogs en berichten op social media gaan over goede voornemens.

Mmmm goede voornemens…wat wil ik met dit jaar? Wat wil ik creëren, welke waarden zijn er belangrijk voor mij? Vrede, rust, ruimte, bijzondere ontmoetingen, persoonlijke groei, bewustwording, eenheid, delen, of misschien mijn eerste boek? Heb jij ze ook die goede voornemens?

Laten we er samen dan eens naar gaan kijken… Wat zijn jouw goede voornemens? Gaan ze over gezondheid (ik ga nu toch echt een paar kilo afvallen, laat de suiker staan of ik ga beginnen met sporten…) Gaan ze over werk en sociaal leven (Ik ga meer of minder werken, dit jaar ga ik echt doen wat ik werkelijk wil, en welke keuzes maak ik met betrekking tot de mensen die zich mijn vrienden noemen….) of misschien heb je voornemens die meer van spirituele aard zijn ( ik ga meer mediteren, ik ga nu eindelijk die cursus die ik al jaren wil doen volgen, ik ga met meer aandacht leven, tijd vrij maken voor de dingen die er echt toe doen…)

Maar als je er nu een s goed naar kijkt. Zijn ze echt heel anders dan de voornemens van vorig jaar? Weet je nog welke voornemens je vorig jaar had en wat is daar van terecht gekomen? Heb je ze kunnen realiseren of zijn ze verdwenen in de tijd?

Het nadeel van een voornemen is dat het een voor nemen is. Je neemt het je voor, je bent iets van plan, je wilt iets gaan doen of laten. Daar heeft het universum maar 1 antwoord op: Fijn dat je dat wilt. Maar verder gebeurt er niets!

Een voornemen wordt niet ondersteund door het universum om dat het geen creatiekracht bezit. Een plan is een idee en daar begint natuurlijk elke creatie mee maar een voornemen staat niet in het NU en heeft daardoor geen creatie kracht. Eigenlijk zeg je: ergens in dit jaar ben ik ongeveer van plan om dit een keertje te gaan doen… krachteloos dus.

Hoe kun je nu voor elkaar krijgen dat je voornemen daadwerkelijk vorm krijgt? Het zit al besloten in het woord daadwerkelijk…inderdaad er is een Daad voor nodig, een eerste stap, een echte actie.
De gedachte, de wens wordt dan omgezet in beweging. En die beweging vraagt om actie in het NU.

Het leuke van het Nu is ook dat je er niet een heel jaar mee hoeft te wachten om je iets voor te nemen.
Elk moment is een tijd om andere keuzes te maken.
Elk moment ben je vrij om van richting te veranderen.
Elk moment kun je kijken naar wat je los wilt laten, wat je niet meer wilt creëren in je leven en wat je dromen is, wat je volgende stap is om ze te verwezenlijken.

Wil je werkelijk realiseren wat je wenst, doe dat dan in het NU, met heel je wezen, voel de dankbaarheid en het weten dat het er al is en het universum zal je op je weg ondersteunen met de meest prachtige hints, oplossingen en giften

Dat is ook wat ik je wens voor 2015 dat elk moment een moment van verandering kan zijn,
Dat je elk moment de vrijheid voelt om je hart te volgen en te kiezen voor Jouw pad, elk moment weer!

Namasté
Esmeralda Snoek

Wil jij je voornemens bekrachtigen en omzetten in de eerste stap? Kom gezellig langs op de gratis nieuwjaarsborrel om met elkaar te delen en inspiratie op te doen! Donderdag 8 januari van 20.30 tot 21.30. Je bent van harte welkom!

0 Reacties

<<Vorige

Crysthal blog

Van Handen Schudden naar Knuffels

Angst voor de Onkenbare Vijand

To Be or not To Be

Liefde Overwint Alles

Een druppel op de gloeiende plaat

Waar word Jij blij van?

Het Verhaal van de Steen

Een voor Allen, Allen voor Een!

De Babbelende Aap

Goede Voornemens

Author

Archives

Categories