CrysthalBewustZijn
  • Home
  • Cursussen
    • Cursus Intuïtieve Bewustwording
    • Opleiding Energetisch Therapeut
    • Cursus "Leven vanuit de 7 Universele Wetten"
    • Cursus intuitief tekenen en schilderen
    • Cursus 4 elementen
    • Individueel Mastertraject
  • Workshops
    • Zijnsavonden
    • Meditatie avonden
    • Day of Change
    • Vrije teken en schilder ochtenden
    • Workshop "Heel de Aarde"
    • Lezingen
    • Divine consciousness
    • Magnified Healing >
      • Magnified Healing 1 fase Masterworshop
      • Magnified Healing 3e fase Lighthealing workshop
    • Oefenavonden
    • Dansavond "Dans JeZelf" >
      • Zomer Zonnewende Dansfeest
  • Agenda
  • Informatie
    • Nieuwsbrieven >
      • Nieuwsbrief Voorjaar 2016
      • Nieuwsbrief Winter 2016
      • Nieuwsbrief najaar 2015
      • Nieuwsbrief Zomer 2015
    • Blogs >
      • CrysthalBlog
      • Dimensies
      • Alignment met het universum
      • De Kruisiging Verlicht
      • Indigo en kristalkinderen
      • De Eagles en Moeder Aarde
      • De Vrouwelijke Kracht
      • Een wonderlijke Droom
    • Boeken >
      • Project boekenstroom
      • Boekentips
    • Bewust Nieuws
  • Tarieven
  • Over...
    • Webshop
    • Gastenboek
    • Contact
    • Docenten
    • De locatie
    • Waar vind je ons?
    • Individuele begeleiding

Crysthal blog

Ervaringen, verhalen en vertelsels

To Be or not To Be

2/3/2016

0 Comments

 
Foto
“To be or not to be, that’s the question”. Deze beroemde frase van Shakespeare is iedereen wel bekend. We kennen hem goed hoewel niet iedereen weet dat het de openingszin is van een acte in Hamlet waarin hij zich afvraagt of hij de strijd moet aangaan met zijn lijden of de gemakkelijke weg kan kiezen om zelf te sterven om zo de pijn te beëindigen.

Best een pittige uitspraak dus zo aan het begin van zo’n overweging.

To Be or not to Be is wereldberoemd geworden, niet omdat we allemaal meeleven in het lijden van Hamlet, maar omdat het de basale vraag is in het leven. Het gaat over ons Zijn. Hoe definieer je je Zijn in jouw leven? Wie ben Jij nou werkelijk en ben je wie je denk dat je bent? Oervragen die teruggaan naar de eerste stappen van Bewustzijn.

Wezen is een vervoeging van het werkwoord Zijn. Wezen is ook de benaming die we aan een levend organisme geven. We noemen ons zelf menselijk Wezen. In het Engels is dit nog wat duidelijker. Het werkwoord Zijn is in het Engels Be-ing en een mens wordt Human Be-ing genoemd. Mens zijn zit dus in onze taal verenigd tot 1 woord. We kunnen alleen maar Mens-Zijn. Hoe mooi is dat?

Niet wat je hebt, nog wat je doet, definieert ons als mensen maar wie we Zijn. En dat brengt ons weer terug bij de vraag: Wie ben je dan? Ben je je beroep? Ben je wat je bezit? Ben je man of vrouw? Ben je moeder vader of kind. Het zijn uitingsvormen maar zeker niet wie we in totaliteit als menselijk Wezen Zijn.
Jouw Zijn uit zich in jouw hele leven, in wat je doet, in wat je niet doet, in je keuzes, in je waarden, in de manier waarop je met anderen en met jezelf omgaat. Ben je daarin wie je werkelijk wilt zijn of leef je wat er voorgeleefd werd, wat er van je verwacht wordt, je conditioneringen.

Daar ligt de oervraag: Ben je wie Bent, ben je het hoogste van je Zelf, je Ware Zelf? Durf je vrij te zijn van verwachtingen en conditioneringen en je werkelijke bijzondere Zelf te Zijn?
 
Ehyer Asher Ehyer is een van de heilige namen van God uit de Kabbala, ons beter bekend als “Ik Ben die Ik Ben”. Deze Goddelijke naam geldt voor ons allen als we ons menselijke Zijn in lijn brengen met het Goddelijke Zijn. Dan wordt een menselijk wezen weer zijn ware zelf namelijk een Goddelijk Wezen want dat is ons ware Zijn.

Daar gaat deze vraag over: To Be or not To Be that’s the Question. Want als we ons werkelijke Zijn volledig leven, ontdekken we het Goddelijke Zijn weer in onszelf. Dan kun je werkelijk zeggen: “Ik Ben die ik Ben”

Namasté
Esmeralda Snoek

Samen hierover ver brainstormen, delen, filosoferen en mediteren? Kom ook naar de Zijns-avond op maandag 8 februari van 20.00-21.30 bij CrysthalBewustZijn. Of schrijf je ideeën hieronder bij de commentaren.



0 Comments

Water over Atlantis

9/3/2015

0 Comments

 
Foto
Water over Atlantis

Het was een gewone dag als alle andere…nou ja een gewone dag, al weken voelde het alsof er iets niet klopte. De mensen gedroegen zich vreemd, chaotisch en onrustig. Alsof er steeds iets in de lucht hing. Een gevoel van verandering alsof er een kantelpunt aan zat te komen. Een diep gevoel dat het zo niet langer verder kon. Het weer was ook al anders, grillig, dan weer veel te warm en dan weer te veel regen er was geen peil op te trekken. En ja ze wist ook dat er veel mis was, het nieuws was er vol van er kwamen steeds meer ruzies met de omliggende landen waar ze handel mee dreven en de overvloed die jaren zo vanzelfsprekend was leek wel zo ineens te verdampen. Maar iedereen ging door zoals ze altijd hadden gedaan, iedereen deed zijn of haar werk en hield zich bezig met zijn dagelijkse taken, dus deed zij het ook. Het was een dag als alle andere…. En toch voelde het anders.

Na haar ochtend ritueel ging ze haar dagelijkse weg naar de tempel van het Orakel om haar taken te vervullen, en op dat moment voelde ze de eerste trilling in de grond onder haar. Gaya bewoog, diep onder haar. Ze haastte zich op weg naar de tempel en daar aangekomen leek het wel een verstoord mierennest. Iedereen rende door elkaar en in de wandelgangen hoorde ze dat het Orakel had gesproken. Ze haastte zich naar het binnenste van de tempel en hier was het stil… doodstil. Wat een contrast. De verzorgster van het orakel kwam naar haar toe en fluisterde dat het orakel sprak, dat haar aanwezigheid gevraagd was. Aangekomen bij het heilige orakel deed ze haar dagelijkse rituelen om de boodschappen te kunnen ontvangen.

Het Orakel sprak tot haar…. "Dit is de laatste dag, dit is de laatste keer dat ik spreek. Breng de kinderen naar de “veilige haven”. Alleen de zuiveren van hart kunnen deze poort passeren. De anderen breng je naar de boten, ze mogen niets meenemen. Daarna is het aan jou om ze te leiden naar een veilige plaats om een nieuw bestaan op te bouwen. Atlantis zal na vandaag niet meer zijn."

En toen was het orakel stil…heel stil, er was niets meer en ze voelde de tranen over haar wangen lopen. Weer schudde Gaya diep onder haar en ze wist dat ze snel moest handelen. Ze kwam tot actie en gaf orders om alle kinderen met het zuivere hart te verzamelen. Zij zouden door de poort in de dimensies gaan naar die andere prachtige wereld. Ook gaf ze orders om de boten klaar te maken en zoveel mogelijk mensen te vragen alles achter te laten en met haar mee te reizen naar een nieuw bestaan.

Velen kwamen niet…ze konden het niet.. ze wilden het niet…. Ze wilden het niet geloven. Maar andere kwamen wel en de boten vulden zich langzaam met diegenen die de tekenen hadden begrepen en bereid waren alles achter te laten. Toen er niemand meer kwam en Gaya zich nogmaals schudde, vertrokken de boten en ze voelde hoe de golven hoger en hoger werden. Water, overal water. De regen kletterde uit de lucht en vermengde zich met het water van de zee. Water en lucht werden één geheel en vermengden zich met haar tranen want Atlantis was niet meer.

En zij voeren op de boten naar een nieuw bestaan….


Dit is mijn herinnering aan de ondergang van Atlantis en velen van ons dragen zulke herinneringen mee. De tijd komt zo overeen, we staan voor dezelfde uitdagingen, dezelfde energie, dezelfde stappen die in bewustzijn gemaakt kunnen worden. We zijn met zijn allen zo dicht het punt genaderd waarop Atlantis verging dat bij velen deze herinneringen actief worden. We voelen het in het diepst van ons wezen…het gaat zo niet langer, alles moet en zal veranderen.

En dan komen de vluchtelingen naar ons toe, over zee in hun boten…

En het raakt zo’n diepe collectieve angst, zo die diepe oude herinneringen aan het water over Atlantis dat we niet weten wat we er mee aan moeten. Maar die vluchtelingen in hun boten dat zijn wij, dat waren wij ooit…in die oude tijd. Op zoek naar een nieuw thuis omdat ons oude thuis niet meer bestond. Omdat we alles moesten achterlaten wat ons lief was. Velen vergingen op zee in de hogen golven na het verzinken van Atlantis en daarom zijn we ook nu weer zo diep geraakt als de vluchtelingen verdrinken op zee. Hun thuisland is vergaan en ze zoeken een nieuw thuis net als wij ooit in die oude tijd.

Herhaling van zetten doet de oude herinneringen herleven. De verandering zit in het weer, Gaya laat zich horen, de verandering zit in de maatschappij, de economie, en diep binnen in onszelf. Het heeft nog geen richting maar de energie is al aanwezig.

Maar nu is niet toen en we zijn hier om het anders te doen. Een nieuwe kans om deze belangrijke stap in bewustwording en groei van de hele mensheid te maken. Ja, het kan zo niet langer, de verandering hangt in de lucht, het is nu er op of eronder. Durf je los te laten? Durf je je open te stellen om iets heel nieuws te creëren. Met elkaar en met Moeder Aarde. Durf je de grote stap te maken en door die oude angst heen te gaan? Durf jij die dagelijkse patronen te doorbreken en het helemaal anders te gaan doen. Durf jij, hier en nu die nieuwe aarde te creëren met elkaar en voor elkaar?

Ja? Dan is nu het moment!



Namasté
Esmeralda Snoek


0 Comments

Waar word Jij blij van?

8/17/2015

0 Comments

 
Foto
Voor veel mensen is de vakantieperiode een periode van rust, nieuwe dingen doen,nieuwe plaatsen ontdekken en nieuwe mensen ontmoeten. Na een vakantie komen we weer opgeladen terug om weer meteen te beginnen aan werk, zorg en de dagelijkse sleur. We zeggen na een lange tijd werken, ik ben nu echt aan vakantie toe. Maar wat is het, dat we vakantie nodig hebben, wat maakt dat we moeten uitrusten?

Iemand zei ooit tegen me: als je het werk van je hart doet, je ware passie dan heb je nooit meer vakantie nodig, dan is je werk één grote vakantie. Nu ik inderdaad het werk van mijn hart mag doen en werkelijk in mijn passie werk, moet ik toch zeggen dat ik het hier niet mee eens ben. Er is voor mij een heel belangrijke reden waarom ik weg ga, of het nu vakantie is, wandelen, of even de deur uit. Soms moet ik er even uit. Niet omdat ik moe van mijn werk wordt, of dat ik er geen plezier aan beleef, niet omdat ik in een sleur leef maar om los te komen. Los uit de vastgeroeste patronen en denkwijzen die ontstaan in een vast ritme.

Loskomen maakt vrij, geeft nieuw inzicht, brengt oplossingen voor problemen die je eerder niet zag, geeft nieuwe inspiratie en doorbreekt vastgeroeste denkpatronen. Vanuit de afstand die dan ontstaat, is het mogelijk om kritisch te kijken naar de situatie die je voor jezelf hebt gecreëerd en die je steeds opnieuw blijft creëren vanuit je gedachten, gevoelens en verwachtingen.

Dan stel ik mezelf de vraag: "Waar word ik nu echt blij van? Wat geeft me energie, wat is nou echt mijn passie?"

Vanuit die vraag wordt zichtbaar wat mag worden losgelaten, waar je aandacht naar toe mag gaan, waar jij je op wilt focussen in je leven. De vraag: "waar word ik nu echt blij van?" kan ware veranderingen inzetten, en een nieuw pad in je leven leggen waarover je weer verder kunt.

Vakantie, kleine uitjes, even de deur uit of een momentje uit het raam staren om je af te vragen: “Waar word ik nu echt blij van? Waar gaat mijn hart sneller van kloppen? Wat geeft mij energie?” Ze zijn nodig om werkelijk te Leven met een grote L.

Neem dus voor je weer begint met je werk, voor de dagelijkse sleur weer de overhand krijgt en de oude patronen weer in je leven zijn geslopen even een momentje de tijd om je af te vragen: Waar word ik blij van! En neem je antwoord mee om een kleine of misschien wel een hele grote verandering in je leven te creëren, op weg naar je ware geluk.

Ik wens je dan ook heel veel mooie vakanties, uitjes, uitstapjes en droom momentjes toe!



0 Comments

Het Verhaal van de Steen

6/3/2015

0 Comments

 
Foto
Een van mijn spirituele leraren, White wolf vertelde mij een prachtig verhaal. 

White Wolf is een prachtige indiaan met een getaande huid en een prachtige hoofdtooi met witte veren. Hij heeft een kleurige deken om zich heen en hij rookt een pijp terwijl hij zijn wijsheden met mij deelt. Op een dag vertelde hij me een prachtig verhaal wat ik graag met je wil delen. Het is het verhaal van de Weg van de Steen, die net zo is als het leven.

Het verhaal begint bij een berg, een grote berg van harde rots. Op een dag sloeg de bliksem in op de berg en grote stukken rots kwamen los en rolden kletterend de berg af. Onderaan de berg bleven de rotsblokken liggen. Onze steen was een van deze rotsblokken. Beduusd vroeg hij zich af wat er gebeurd was. De steen merkte dat hij alleen was, geen deel meer van de berg en hij voelde zich verlaten en eenzaam.

Na een tijd merkte hij dat er ook andere rotsblokken om hem heen lagen. Er was een flinke strijd gaande tussen deze rotsblokken. Ze vergeleken zich met elkaar, wie nu de grootste en de mooiste was. Ze ruzieden omdat ze allemaal vonden dat zij de oorspronkelijke berg waren. Onze steen deed hier vrolijk aan mee.

Het weer en de wind echter hadden hun invloed op de rosten en ze werden gevormd door de wind en de regen, steeds een beetje kleiner. Op een dag kwam er een grote storm met veel regen en de rotsblokken werden weggespoeld, zo ook onze steen.

Hij kwam in een wilde rivier terecht en het water nam hem mee en vormde hem verder steeds meer stukken braken af of sleten weg. Er kwam een mens en die stapelde hem op met anderen tot een dam. Weer ruzieden ze wie de beste en de mooiste was. De dam brak en de steen vervolgde zijn reis.

Het water droogde op en hij werd een deel van de steppe. De rots was een steen geworden, werd opgeraapt en door een mens. Zij luisterde naar het verhaal van de steen en droeg hem een tijd bij zich. Maar het verhaal gaat verder. Ze verliest de steen of gaf hem misschien bewust terug aan de aarde.

Op een dag komt onze steen in de zee, en de zee vormt de steen verder, laag voor laag schuurt hij eraf. Samen met al die andere stenen rolt hij in de branding. Op een dag is er van onze steen nog maar een zandkorreltje over, al het andere is er tijdens zijn leven afgeschuurd. En als kleine zandkorrel daar op het grote strand beseft onze steen: “Ik ben weer deel van het geheel! Alleen ben ik slechts een zandkorreltje maar samen zijn we ZAND!”

Op dat moment steekt er een flinke wind op en onze korrel wordt opgetild op de wind. Hij wordt geblazen over het land regelrecht naar de berg en blijft steken tussen een van de vele spleten van de berg. Hij is weer thuis! Hij is weer deel van de berg en mag helpen met het vormen van de berg. Hij wordt weer de Berg.

White Wolf legt me uit dat ook de reis van de ziel is als de reis van deze steen. Eerst is onze ziel, deel van het geheel, het goddelijke, het Al, maar op een dag breekt de Ziel hieruit los en begint zijn lange tocht door alle levens heen. Bij elk leven schuurt er een laag af, leren we over wie we wel en niet zijn tot op een gegeven moment we alle maskers hebben mogen afleggen en er alleen nog de essentie van de zandkorrel over is. Dan komt het diepe besef dat we Een zijn met elkaar en met elkaar het “zand” van het universum vormen. Dat is het moment dat we in staat zullen zijn om terug te keren naar de oorsprong, dan kunnen we weer deel nemen aan Al Wat Is en de eenheid met de bron weer Zijn 

Namasté

©Esmeralda Snoek



 


0 Comments

Transformatie

3/16/2015

1 Comment

 
Foto
Het enige wat zeker is, is dat alles altijd veranderd en niets hetzelfde blijft!

Deze zin is te vinden in mijn cursusboek, leven vanuit de 7 universele wetten en is het hoofdkenmerk van de Wet van Ritme. Tegelijkertijd hebben wij mensen het juist met dit principe het aller moeilijkst want veranderen is niet onze sterkste kant. Toch staan we op dit moment midden in de grootste verandering op aarde sinds eeuwen en wordt er van ons gevraagd om mee te veranderen. Een diep transformatie proces wat nodig is voor de overleving van de aarde en alles wat leeft.

In deze tijd tussen volle maan en de zonsverduistering van 20 maart bij nieuwe maan zitten we in een diep proces van transformatie, het loslaten van het oude, van het teveel, van alles wat ons bedrukt en tegenhoudt, van alles wat we krampachtig vasthouden en proberen aan te passen aan wat wij ons voorstellen van het leven.

Transformatie….de natuur doet niet anders. In een constant doorgaand proces verandert de natuur constant. Je ziet dit terug in de ritmes van de seizoenen, eb en vloed, dag en nacht. De natuur is in een constante staat van transformatie. Een proces van groei door groei, bloei, afsterven, stilstaan en weer nieuwe groei. Ware transformatie is een diepgaand proces van verandering, zoals de rups die een vlinder wordt, de weg van de waterjuffer of de mythische phoenix die weer oprijst uit zijn eigen as

Op een of andere manier vinden wij mensen de tijd van groei het meest interessant. Misschien dat er daarom zo veel mensen dol op de lente zijn. Bloei zijn we ook wel dol op maar het afsterven, loslaten en stil worden is veel moeilijker voor ons. Dit is ook terug te zien in ons economisch en politiek beleid, alles is gericht op constante groei, meer, meer, meer. Tegenwoordig wordt niet een s meer rekening gehouden met de natuurlijke golven waar ook achteruitgang een rol in speelt. Dan wordt er gesproken over crisis en ineenstorting en laait de angst hoog op.

Mensen zijn de enige soort op aarde die zich niet kan aanpassen aan de omgeving. Evolutionair gezien is het eigenlijk onmogelijk dat een soort die zich niet aan zijn omgeving kan aanpassen overleeft. Maar mensen zijn slim, de truc die we hebben gedaan is onze omgeving aanpassen aan ons! We bouwen huizen, stoken ze warm, leiden er water en elektriciteit heen, we bouwen dijken, maken polders, bruggen en maken zout water zoet. Dat is een heel bijzondere eigenschap van de mens, maar ook onze grote valkuil. Ons incasseringsvermogen voor veranderingen is daardoor drastisch verminderd. Zodoende zijn we bijna altijd bezig om veranderingen tegen te houden, ze aan te passen of vast te houden aan het oude.

Maar voor ware groei is transformatie noodzakelijk! Dit vraagt om los te laten waar je aan gehecht bent, mee te durven varen op de stroom van het leven. Het vraagt om een diep vertrouwen, dat je diep verborgen in je Zelf de mogelijkheid tot aanpassing aan de nieuwe omstandigheden nog in je hebt. Dat je kunt stoppen om je omgeving steeds aan je behoeften aan te passen en weer kunt leren om je aan je omgeving en de gebeurtenissen aan te passen.

Hierbij komt vaak een diepe oerangst tevoorschijn, die ons tegenhoudt, die vast houd aan wat is en wat we denken nodig te hebben. Daardoor wordt het transformatie proces voor velen een zware lijdensweg. Maar we kunnen en mogen niet doorgaan zoals het nu gaat, dat is natuurlijk gezien onmogelijk. Groei moet gevolgd worden door loslaten omdat er anders geen nieuwe groei kan plaats vinden. De lente is zo ontzettend mooi omdat in de winter alles afsterft en plaats maakt voor de nieuwe groei.

De transformatie van de hele mensheid, waarbij we onze ware natuur weer mogen ontdekken, mogen ontdekken dat we wezens van moeder aarde zijn met dezelfde unieke eigenschap om ons aan te passen aan de veranderingen binnenin ons en om ons heen. We mogen ontdekken hoe fijn het is om mee te drijven op de natuurlijke ritmes van groei en rust, hoe fijn het is om samen met alles wat leeft een te zijn en niet meer te nemen dan nodig is. Weer te vertrouwen dat de moeder natuur ons precies op het juiste moment verschaft wat we nodig hebben en zo te leven in vrijheid op de ritmes van het universum! Dat is de transformatie waar we allen doorheen gaan in deze bijzondere tijd!

Namasté

Esmeralda Snoek

p.s. De zonsverduistering is bij helder weer te bewonderen op vrijdag 20 maart, als je in de zon kijkt doe dan wel een eclipsbrilletje op!

Gegevens zonsverduistering:  Op vrijdag 20 maart 2015, tussen 09:30 en 11:48 uur MET, vindt een gedeeltelijke zonsverduistering plaats. De Maan schuift dan vanaf de Aarde gezien precies voor de Zon langs. Bij helder weer zal vanuit Nederland en België de hele zonsverduistering zichtbaar zijn. Tijdens het maximum van de eclips, om 10:37 uur, zal 84% van de diameter van de Zon, ofwel 81% van haar oppervlakte, bedekt zijn.

Bron: http://hemel.waarnemen.com/zon/eclipsen/zonsverduistering_20150320.html

 

 


1 Comment

De Babbelende Aap

1/21/2015

3 Comments

 
Foto
De Babbelende Aap,

We kennen hem(of Haar) allemaal wel, de babbelende aap in ons hoofd.
De oneindige stroom van gedachten die zich maar steeds herhalend om de aandacht vraagt.

Boeddha heeft fenomeen omschreven als de babbelende aap of wel The Monkey mind. Hij beschreef het menselijke hoofd als gevuld met dronken apen die rond springen, krijsen, babbelen en eindeloos steeds maar door gaan. Hij zegt dat onze gedachten allemaal babbelende apen zijn die allemaal tegelijk om aandacht roepen.

Die dronken apen zijn natuurlijk zeer onbetrouwbaar en ook moeilijk in bedwang te houden. Het helpt ook niet om er mee te vechten want zodra je weerstand biedt aan een zo’n aap springen er meteen tien nieuwe tevoorschijn. Angst is een van de meest luide apen die steeds het alarm laat afgaan om je te wijzen op alles wat fout kan gaan. Meestal is het daardoor een grote chaos in je hoofd en lukt het moeilijk om te focussen, om een beslissing te nemen of om de innerlijke rust te vinden.
Vechten helpt niet want wat je aandacht geeft dat groeit, daardoor worden deze gedachten nog vasthoudender en komen ze meer op de voorgrond. Wegdrukken lukt ook niet want in een onbewaakt ogenblik springt de aap weer uit een hoekje om je weer lastig te vallen.

We leven in een drukke maatschappij met heel veel prikkels om ons heen, die op zich ook al weer apen zijn die dronken door je hoofd kunnen stuiteren. Reclames, social media, websites email, whatsapp, twitter en ga zo maar door. De apen zitten niet alleen meer in ons hoofd maar ook erbuiten. Eigenlijk leven we in een ware apenplaag. Gedachten komen en gaan, draaien in kringetjes rond, komen op de meest ongelegen moment naar boven en zijn niet te stoppen…. Help wat nu want je wilt toch wel even in die rust komen.

Boeddha geeft als oplossing om te gaan mediteren en dat is een prima methode. Door in alle rust te gaan zitten en je aandacht te focussen op een vast punt lukt het heel goed om die apen te temmen. Je wordt dan snel de baas en de apen worden je vertrouwd en komen uiteindelijk uit je hand eten. Door te mediteren lukt het dus uiteindelijk om de gedachten te temmen. Niet dat ze er dan niet meer zijn maar ze nemen niet meer de overhand. Helaas heeft niet iedereen de tijd en de mogelijkheid om elke dag lang te mediteren om dit resultaat te bereiken.

Mijn oplossing? De een-woords-mantra! Wat? Ja! De een-woords-mantra.
Eén woord kan al een mantra zijn. Eén woord als Liefde of Rust of Stilte of Vrede.
Elke keer als er weer een horde apen door mijn hoofd stuitert spreek ik ze rustig toe met dat ene woord. 

Elke gedachte eindigt met dat ene woord. 
Het verhaal gaat dat Nelson Mandela het woord Liefde gebruikte en dat Ghandi de verlichting bereikte door het woord Vrede. Dit is heel goed toe te passen in elk leven op elk moment. Geen ingewikkelde lange zinnen maar 1 of 2 woorden.

Mijn eigen favoriet bestaat uit 3 woorden maar is ook zeer effectief:
Amor Vincit Omnia ofwel Liefde Overwint Alles..

Dat helpt me zeker bij negatieve gedachten weer in contact te komen met de Universele Liefde, om me in vertrouwen over te geven aan de weg die ik mag gaan en de kracht te voelen die nodig is. Daardoor komen gedachten tot rust alsof die apen nieuwsgierig worden en met elkaar komen luisteren naar wat daar wordt gezegd. Ze stoppen met babbelen en komen luisteren naar de stem van Universele Liefde.

Vind jouw woord dat resoneert met wat je werkelijk nodig hebt, jouw strijdkreet of jouw lied en gebuikt het elke keer als die apen de overhand lijken te krijgen. Je zult ontdekken hoe heerlijk het is om de rust en de stilte weer te vinden in dat Ene Woord!



Namasté
Esmeralda Snoek


Foto
3 Comments

Go with the Flow

12/8/2014

0 Comments

 
FotoEmerald Falls. Esmeralda Snoek 2012,
Het is blogtijd maar ik weet even helemaal niet waar ik over moet/mag schrijven. Mijn hoofd zit vol met mooie en bijzondere onderwerpen, maar die zijn niet helemaal af. Onderwerpen zoals synchroniciteit, creatie, onvoorwaardelijke liefde, Licht, de Zon, Symbolen en hun betekenis, Zorgen(loos), Tijd en Ruimte en nog veel meer onderwerpen strijden dan om de voorrang. Maar een onderwerp waar ik over schrijft moet voor mij doorleefd zijn, mijn eigen ervaring mag er aan toe gevoegd worden om het verhaal levend te maken. 

Tegelijkertijd is mijn hoofd leeg, elk onderwerp wat ik wil pakken glijdt voor mijn geestesoog weg. Voor mij een teken dat dat onderwerp nog niet klaar is, dat de tijd er nog niet rijp voor is. Dan zit mijn wil ertussen en probeert mijn geest een onderwerp te maken, daar is kracht voor nodig. Dan ga ik gewoon even met de hond naar buiten, de frisse lucht om mijn hoofd, de wind die om mijn oren blaast en de rust herstelt. 

Schrijven is wat dat betreft net als leven, om een goed verhaal te schrijven is er een flow nodig, niet het denken dat de tekst bepaald maar de overgave aan de informatie zoals die wil stromen. Sommigen noemen dat automatisch schrift, schrijven vanuit een flow die diep van binnen komt, bijna zonder er bij na te denken. De woorden rijgen zich dan aaneen, maken een dans met elkaar en vormen een levend beeld dat door iedereen een begrepen en ervaren kan worden. Er ontstaat een verhaal over het leven zelf vanuit een diepe doorleefdheid.

Zo gaat het in het leven zelf ook. Vaak willen we zoveel controle uitoefenen, het leven vormen en buigen naar onze verwachtingen en ons begrip van goed en fout. Om werkelijk te leven is er een vorm van overgave nodig. Overgave aan de stroom van het leven zelf. En vertrouwen…vertrouwen dat het leven je brengt waar jij wezen moet. Precies op de plaats waar jij uitkomt bij je natuurlijke stroom van liefde, de ware stroom van Leven met een grote L. 

Soms vind dat plaats buiten je comfortzone, buiten het gebied waar je je lekker en vertrouwt voelt. Dan slaat de onrust toe, wil onze mind de controle over de situatie herstellen. Dan zetten we kracht in om te krijgen wat we denken te willen en worden we afgesneden van de levensstroom. Dan raak je vermoeid, afgeleid, verlies je de passie en weet je niet meer waar je nou heen moet gaan om weer in die ware levensstroom te komen. 

Loslaten, vertrouwen, overgave…of gewoon even met de hond wandelen zijn de sleutels om weer in die flow te komen. Loslaten wat je denk te willen, waar je denkt dat je pad heen leidt, wat je denkt hier te moeten doen en wat goed en fout zou zijn. Vertrouwen dat jouw levensstroom je daarheen leidt waar je wezen moet, vertrouwen dat je het niet alleen hoeft te doen, vertrouwen dat je veilig bent en naar jouw pad geleidt wordt. En overgave aan de stroom van het leven, een achterover leunen en je laten dragen waarheen je stroom leidt. En een diep weten: Het is Goed! 

In die stroom ontstaat het mooiste wat je maar kunt bedenken en wat je niet had kunnen bedenken. In die stroom is dit stuk geschreven en heeft het me geleid waar ik niet aan had kunnen denken en me inzichten gegeven waar mijn denken me al had vastgezet. Dat is leven in de Flow.

Ga je mee op ontdekkingsreis naar jouw  levensstroom? Go with your Flow!



Namasté
Esmeralda Snoek


0 Comments

De Verdwenen Brug

11/24/2014

1 Comment

 
Foto
Zoals velen van jullie wel weten leven we in heel bijzondere tijden. Moeder Aarde en alles wat met haar verbonden is, gaat door een diepe transformatie waarbij zij haar trillingsfrequentie enorm omhoog brengt. We gaan van de 3e dimensie waar materie en dualiteit de  grote kenmerken zijn naar de 5e dimensie waar energie en eenheid de grote kenmerken zijn. De 5e dimensie wordt ook wel de Nieuwe Aarde  of de tijd van Aquarius genoemd. 

Deze transformatie is al een tijdje aan de gang met 21-12-2012 als het grote omslagpunt. Een omslagpunt betekent nog niet dat alles al gerealiseerd is maar deze datum was het grote moment waarop de toegang naar de 5e dimensie volledig open kwam te staan. Vanaf deze tijd werd het heel belangrijk om keuzes te maken, blijf je vasthouden aan de materie en structuren van macht of kies je voor vrijheid en zuivere liefde in je leven. 

Velen vragen mij waar dan de 4e dimensie is gebleven, waarom die niet voorkomt in dit verhaal. De 4e dimensie heeft wel degelijk een belangrijk aandeel in dit verhaal om dat deze dimensie de brug vormt tussen de 3e dimensie en de 5e. De 4e dimensie is echter een instabiele dimensie die tijdelijk verschijnt maar zich niet voor langere tijd kan manifesteren. Het is dus niet een plek om te blijven maar een doorreis dimensie. 

Ik stel het me altijd zo voor. Er zijn 2 grote hoogvlaktes. De ene hoogvlakte herbergt de 3e dimensie, daar zie je de wereld zoals wij die kennen, met alle menselijke bouwwerken, steden en alles wat ons bindt aan de materie. Hier lopen mensen rond die slaapwandelen, ze zijn aanwezig maar nog niet in staat om bewust verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen. In deze werkelijkheid wordt het leven ervaren als iets wat je overkomt en wat alleen valt te vormen door de materie naar je hand proberen te vormen. Op de andere hoogvlakte is een heel andere wereld, dit is de vijfde dimensie, de wereld waar tijd niet bestaat en alles bestaat uit licht of energie. Deze wereld lijkt heel erg op de 3e dimensie (nu nog wel) maar is gevormd uit licht, uit intentie, gedachte kracht en daardoor veel minder massief  dan de realiteit van de 3e dimensie. Om in deze wereld te zijn is het van belang om wakker te zijn, bewust creator van je leven. 

Tussen deze 2 hoogvlaktes hing een brug over een diep ravijn, voor mij zag dat eruit als een touwbrug die de beide zijden verbond. Deze brug zou je de vierde dimensie kunnen noemen. In eerste instantie bestonden de 5e dimensie en de 3e dimensie zich op vrijwel dezelfde “plek”. Maar naamate de tijd vorderde om je ware keuze te maken begonnen deze realiteiten weer uit elkaar te drijven. Daardoor wordt het steeds meoilijke om de brug te vinden. 

Tot nu toe was het mogelijk om op deze brug te gaan staan en mensen in de 3e dimensie de hand te reiken, ze te ondersteunen in hun weg naar bewustwording en ze te helpen hun weg te vinden naar de vijfde dimensie. Maar deze 2 realiteiten drijven naarmate de transformatie vordert steeds verder uit elkaar. De afstand wordt steeds groter en het werd steeds moeilijker om die te overbruggen. Dit is wat velen ook ervaren in deze tijd. 

En toen ineens was de brug verdwenen…. Ik dacht mijn gewone werk te doen op deze brug en donderde een goed eind naar beneden. Het was een hele weg weer terug omhoog klimmen.

Het werk wat we mogen doen veranderd, je kunt de brug niet meer op omdat je daarvoor je trilling te ver moet verlagen, je kunt alleen maar zijn en je Licht stralen, je Licht wordt zo een baken voor diegenen die hun weg zoeken naar de 5e dimensie maar dat kan alleen nog op hun eigen kracht.

We kunnen geen redder meer zijn, de keuzes zijn gemaakt, de richting bepaald. Dit is het moment van loslaten zoals een schip dat vertrekt uit de haven. Dat is soms verdrietig en voor velen heel moeilijk, maar een gevolg van de wereld van de vrije keuze. Het is van belang om ieders keuze te respecteren! 

Dit gaat niet over elite, over het een wat beter zou zijn dan het ander, het gaat over keuzes maken op welke wijze je je leven vorm wilt geven, keuzes over je trillingsfrequentie en keuzes over waar jij wilt zijn. Laat los wat je daarin niet meer dient, laat ieder zijn of haar vrije keuze en vervolg je weg op je eigen wijze naar het Licht! Het is nu tijd om ons te richten op deze 5e dimensie, de nieuwe aarde en deze realiteit vorm te geven naar de stem van ons hart en los te laten wat was.  Wees het Licht, Wees de Liefde en Leef wie je bent zodat deze nieuwe Aarde zich mag vormen naar jouw Licht. 

Namasté

Esmeralda Snoek


Meer lezen over de 5e dimensie en de Nieuwe Aarde? Kijk bij Dimensies


1 Comment

Los-Laten en Vast-Houden

11/17/2014

2 Comments

 
Foto
Loslaten is bijna een cliché geworden in de wereld van de spiritualiteit en bewustwording. Maar omdat het misschien een cliché lijkt is dit begrip er niet minder belangrijk om. Loslaten is echter onlosmakelijk verbonden met vasthouden. 

Los laten zijn 2 woorden die beiden eigenlijk een soortgelijke betekenis hebben. Los betekent dat iets niet vast is, vrij is. Laten is iets laten gaan, vrij laten. Los is dus de vrijheid en laten de actie die vereist is om die vrijheid te bereiken.

Om iets los te laten moet er eerst het besef komen dat er iets wordt vast-gehouden. Vasthouden staat hier dus tegen over. Vast betekent dat er geen beweging mogelijk is maar ook dat iets heel solide is. Houden zegt iets over onveranderlijkheid. Iets op zijn plaats houden. Vasthouden zegt dus dat iets gebonden is en dat deze situatie ook niet mag en kan veranderen.

Vasthouden en loslaten zijn dus 2 dubbele woorden die elkaars tegenstelling uitdrukken. Een scherpe dubbele dualiteit. Maar tegelijkertijd 2 kanten van dezelfde medaille. Zonder iets vast te kunnen houden is er namelijk ook geen loslaten. De medaille zelf is creatie. Om iets te kunnen creëren in je leven is er een balans nodig tussen vasthouden en loslaten.

Je kunt jezelf de volgende vragen stellen, wat is het wat ik wil creëren in mijn leven? Wat houd ik vast zodat ik niet in beweging kan komen en wat kan ik dan loslaten zodat er ruimte ontstaat voor iets nieuws. En als dan de nieuwe creatie naar ons toekomt, is het wel van belang om dit te kunnen ontvangen en vast te grijpen zodat het ook daadwerkelijk in ons leven kan manifesteren.

Bewust worden wat je nou werkelijk wilt in je leven is, zoals ik vorige week schreef in de blog “De Zevensprong”, al een hele stap. Je richting bepalen, de stem van je hart te horen en bewust te kiezen welke richting de jouwe is op zich al een compleet proces. Maar los te laten wat je tegenhoudt, wat de keuze van hart belemmert en je vast zet in een zich steeds herhalend patroon waar je niet gelukkig van wordt is iets heel anders.

We zijn zo gewend aan deze patronen, personen en bezittingen dat het ons een zekere mate van veiligheid lijkt te verschaffen. Een konijn in een hokje die ineens de vrijheid krijgt om eruit te springen blijft heel vaak zitten omdat hij niet weet wat er zich daarbuiten bevind. Er zijn veel spreekwoorden die deze angst bevestigen zoals; “ het kind niet met het badwater weggooien”, “beter 1 vogel in de hand dan tien in de lucht” of het gezegde “wees maar blij met wat je nu hebt, je weet nooit wat je krijgt”. Deze angst zorgt ervoor dat we liever blijven vasthouden aan het bekende dan los te laten en de sprong in het onbekende te maken. Vast houden dus.

En toch schuilt hier een onwaarheid in, er kan zich pas iets nieuws manifesteren in je leven als je eerst ruimte maakt. Pas als je de klerenkast voor de winter weer hebt opgeruimd en alles eruit hebt gegooid wat je niet meer past is er ruimte om iets nieuws aan te schaffen. Zo gaat het met alles. Eerst opruimen (ik hoor hier de moeder in mij…) en dan is er ruimte voor nieuwe mogelijkheden.

Dit kun je heel simpel en praktisch fysiek beginnen. Kijk eens om je heen wat je allemaal vasthoudt wat je eigenlijk niet meer nodig hebt? Fysiek opruimen helpt om ook emotioneel en mentaal op te ruimen. Het begin is dus gemakkelijk en gaandeweg ontdek je ook wat je op andere niveaus vast zet en tegenhoudt.

Loslaten, de controle uit handen geven en vertrouwen dat er precies datgene naar je toekomt wat je nodig hebt. Dat is een hele kunst maar het levert zoveel op want je geeft het universum de mogelijkheid om met oplossingen te komen die je zelf nooit had kunnen bedenken.

En als het dan naar je toekomt…. Durf jij te ontvangen? Sta je open voor de grootsheid die je wordt toebedeeld? Vergeet niet om je handen en je hart te openen zodat datgene wat je werkelijk waard bent ook daadwerkelijk mag manifesteren in jouw leven!


Namasté
Esmeralda Snoek

 


2 Comments

    Author

    In de wekelijkse blog verschijnen langere en kortere schrijfsels over de diverse onderwerpen die ik op  mijn eigen pad, als mens, als therapeut, als moeder of als vriendin tegen kom. Dingen die me raken, wat me bezig houdt of die ik wil delen omdat ik hoop dat jij er ook wat aan hebt. De blog is interactief dus je kunt je mening of je toevoegingen geven. Graag zelfs!

    RSS-feed

    Archives

    Maart 2020
    Juni 2019
    November 2016
    Mei 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014

    Categories

    Alles
    Aandacht
    Aanraking
    Aarde
    Angst
    Aquarius
    Ashtar
    Atlantis
    Autonomie
    Balans
    Blijheid
    Bloei
    Boosheid
    Christus Bewustzijn
    Collectief Bewustzijn
    Corona
    Creatie
    Creation
    Creativiteit
    Dimensie
    Dromen
    Druk
    Duister
    Economie
    Emotie
    Energie
    Flow
    Gedachten
    Geluk
    Goddelijke Staat
    Goddelijke Vrouwelijke
    Groei
    Handenschudden
    Harmonie
    Hart
    Herfst
    Herinnering
    Jaarfeesten
    Kind
    Knuffels
    Kracht
    Kristal Bewustzijn
    Kristal Energie
    Lente
    Leren
    Leven
    Licht
    Liefde
    Loslaten
    Maan
    Mannelijk
    Moed
    Nieuwe Aarde
    Nieuws
    Nu
    Opgestegen Meesters
    Overgave
    Paradijs
    Paradise
    Rouw
    Samenwerking
    Schaduw
    Schrijven
    Sign Of The Time
    Social Media
    Spiegelen
    Stilte
    Synchroniciteit
    Tijd
    Trouw
    Universum
    Verandering
    Verdriet
    Vertrouwen
    Verwerking
    Violet Vuur
    Virus
    Vrede
    Vrije Keuze
    Werkelijkheid
    White Wolf
    Ziel
    Zijn
    Zon
    Zonnewende

Powered by Create your own unique website with customizable templates.