Category: Zijn

Klein Geluk

3/10/2015

Ik kan daar zo van genieten… Het is nog maar net lente, de zon schijnt en je kunt de warmte van de zon al weer voelen. Dan neem ik de moeite om die hele was in een wasmand te gooien, de trap af te sjouwen en buiten aan de lijn op te hangen. Dat is voor mij pure zen, in de eerste lente zon lekker naar buiten en de was aan de waslijn hangen. Als dat klaar is wappert de was in allerlei vrolijke kleurtjes in de zon en mag ze helemaal gratis en zonder lawaai drogen. En dan…tenslotte aan het einde van zon prachtige dag haal je die was weer van de lijn, voel je hoe het knispert van de frisse lucht die het gedroogd heeft en ruik je die heerlijke lente geur overal in je huis.

Dat is voor mij Klein Geluk!

Daar heb ik nog vele voorbeelden van zo genoot ik vanmorgen al heel vroeg van het gezang van een merel die de boom voor mijn huis heeft uitgezocht om zijn morgenlied aan zijn geliefde te zingen. Dan word ik vroeg wakker door dat heerlijke geluid dat in mijn bewustzijn doordringt. Ik blijf dan stilletjes liggen om te luisteren naar dat prachtige lied wat soms wel een uur doorgaat. Tot het moment dat de merel besluit dat de dag nu echt begonnen is en zijn weg vervolgt om een wormpje uit de grond te gaan trekken of de eerste takjes voor het toekomstige nest te verzamelen. Dat is dan voor mij ook het moment om mijn dag te gaan beginnen.

Dat is voor mij Klein Geluk!

Heerlijk op een bankje zittend en genietend van het zonnetje komen er allerlei mensen voorbij. Iemand zegt tegen mij wat zit je daar heerlijk te genieten. Wat is het toch een heerlijke dag! Ik beaam dat het inderdaad een verrukkelijke dag is en wens haar veel geluk waarop ze stralend haar fiets pakt en haar weg vervolgt.

Dat is voor mij Klein Geluk.

We zijn met zijn allen vaak op zoek naar het Grote Geluk. We zijn goudzoekers op deze wereld en we zoeken dat grote geluk in die ene kans die alles goed moet maken in ons leven. We zoeken het in die ideale baan waardoor alles op zijn pootjes terecht zal komen. We zoeken het in spirituele ontwikkeling en hobbelen langs de ene na de andere goeroe die ons het ultieme geluk belooft. De reclames schreeuwen ons de hele dag toe dat we het grote geluk gaan ervaren als we dat ene product kopen. We zoeken …we zoeken. .. we zoeken en dat grote gelukt lijkt als een fatamorgana steeds weer te verdwijnen achter die horizon.

Wie het kleine niet eerst is het grote niet weert, was een van de gevleugelde uitspraken van mijn oma. En zeker voor het zoeken naar Geluk gaat deze vlieger op. Het Grote Geluk waar we naar zoeken bestaat namelijk niet in die vorm. Er is alleen maar Klein Geluk! Vanuit het ervaren in het moment van je eigen Kleine Geluk kun je ontdekken dat je je werkelijk gelukkig voelt. Als je dit mag ontdekken zul je je Geluk in elke situatie kunnen uitstralen. De mensen om je heen voelen je geluk en delen daarin waardoor zij ook hun kleine geluk kunnen gaan ervaren. Het Grote Geluk is een optelsom van al ons kleine geluk samen!

Klein geluk is er altijd en overal, in welke situatie je je ook bevindt en hoe groot de stormen in je leven ook zijn. Als je de vaardigheid kunt ontwikkelen om het kleine geluk te vinden en te omarmen wordt je leven ondanks moeilijkheden een groot feest.
En als Geluk dan gedeeld wordt kan het alleen maar groeien er ontstaat geen tekort, geen verlies alleen maar winst! Deel je kleine geluk en we vinden allemaal ons grote geluk!

Namasté

Esmeralda

p.s. Deel hieronder jouw Kleine Geluk om bij deze blog met elkaar een groot geluk te creëren!

2 Comments

Een voor Allen, Allen voor Een!

3/2/2015

2 Comments

Er was eens een eencellige die heerlijk vrij rondzwom in de oerzee. In zijn eentje trotseerde hij de gevaren en de uitdagingen die het leven in de oerzee met zich meebracht. Dagelijks was het een strijd om voedsel te vinden, te drijven op de juiste stromingen om te komen op de juiste plekken. En dan was daar nog die moordende concurrentie strijd met de andere eencelligen die ook rond dreven in die oerzee. Hij kende ze niet, had ze eigenlijk ook nooit echt ontmoet, maar instinctief wist onze eencellige dat de anderen die daar waren zijn mogelijkheden tot bestaan zouden bedreigen, ze zouden zijn voedsel opeten, zich sneller kunnen voorplanten, zijn zonlicht wegnemen als hij niet de juiste stroming vond. De anderen waren een heus gevaar in zijn strijd om het bestaan in de oerzee.

Maar op een dag botste onze eencellige op een soortgenoot, zomaar omdat ze toevallig dezelfde stroming hadden uitgekozen…. En er gebeurde helemaal niets! Hij ging niet dood, en er was nog steeds genoeg voedsel. Onze eencellige werd nieuwsgierig en probeerde zijn stromingen anders te kiezen om te kijken of hij nog meer soortgenoten kon ontmoeten. Er bleken er heel veel te zijn, allemaal gefocussed op overleven in hun eentje en ze wilden ook niet echt contact te maken, ze waren te bang dat hij een bedreiging voor hun bestaan zou vormen.

Op een dag kreeg onze eencellige een idee. Als we nou eens zouden samenwerken? Als we nou eens met meer eencelligen een groter geheel zouden vormen? Dan zouden we beter tegen gevaar kunnen, zou het gemakkelijker zijn de juiste stromingen te vinden, zouden we meer zonlicht kunnen opvangen en zouden we beter voedsel kunnen vinden. Zo gedacht zo gedaan. Elke keer als hij tegen een andere eencellige opbotste deelde hij zijn idee. Eerst moesten de anderen er niets van hebben, ze hadden het te druk met overleven. Maar op een gegeven moment waren er toch anderen die ook wel iets zagen in zijn idee. Langzaam sloten er zich meer eencelligen aan bij zijn collectief. Dat groeide en groeide. Ze waren geen eencellige meer maar met elkaar een meercellig wezen. En dat ging goed! Ze groeiden snel omdat er meer voedsel kon worden verzameld, omdat ze steeds vaker op de juiste stromingen konden drijven en omdat ze zich nog beter konden koesteren in het licht van vader Zon.

En toen kwam het moment dat onze eencellige bedacht dat ze samen nog sterker konden zijn als ze specifieke talenten zouden ontwikkelen. Zo was hij heel goed in het bedenken van goede ideeën, maar hij had ook al gemerkt dat sommigen heel goed waren in het zoeken van de juiste stroming en anderen precies wisten waar het zonlicht zou vallen op de oerzee. Ze gingen in overleg en onze eencellige deelde zijn idee om ieders talent in te zetten en te vergroten. Hier werden alle cellen heel blij van, ze mochten immers gaan doen wat ze het liefste deden en waar ze niet zo goed in waren mochten ze overlaten aan een andere cel. Zo ontstond de differentiatie, onze eencellige koos ervoor om hersencel te worden, maar anderen werden zwemvliezen, zonnecellen, spijsverteringscellen en natuurlijk de hartcellen.

Onze eencellige was met zijn vrienden uitgegroeid tot een complex meercellig wezen. Van hier af aan bleef het zich steeds verder ontwikkelen en differentiëren tot het uiteindelijk de vorm van een mens aannam. En toen ging er iets mis….

De mens vergat dat ze met elkaar samenwerkten, de mens voegde een vorm van bewustzijn toe, die weer dacht als de eerste eencelligen in tekorten, en dacht net als de eerste dat hij alleen moest overleven in een vijandige wereld. Hij vergat hoe belangrijk de samenwerking was en het werken vanuit je eigen talent en probeerde weer in zijn eentje alles zelf te kunnen. De eerste eencellige die diep in de hersenen van deze mens verborgen zat zag dit gebeuren en probeerde de mens te laten inzien dat hij niet moest vergeten hoe hij gevormd was, vanuit een prachtig samenwerkingsverband.

Maar de mens vergat hiernaar te luisteren. De cellen in zijn lichaam begonnen het daardoor ook te vergeten. Zodoende besloot een lever cel dat hij geen zin meer had om levercel te zijn maar dat hij nu eindelijk ook wel eens aan de touwtjes wilde trekken, en hij veranderde in een hersencel. Een spiercel wilde ook belangrijk zijn en veranderde in een hartcel. En zo gingen steeds meer cellen doen waar ze niet zo goed in waren, ze probeerden iets te zijn wat ze niet konden zijn en ze vergaten wat ze met elkaar bereikt hadden en de eenheid die ze waren. De mens werd ziek, zijn cellen begonnen te woekeren en hun eigen leven te leiden.

Onze eerste eencellige overzag dit alles en gaf een noodsignaal af: Lieve medecellen, we zijn samen één, laat ieder doen waar hij goed in is en weet dat niets minder is dan het ander, dat we ieder van jullie keihard nodig hebben, dat elke cel in dit lichaam de meest belangrijke functie beoefend en dat we samen veel meer kunnen dan ieder van ons in zijn eentje. Vanuit eenheid kunnen we alle problemen oplossen, kunnen we groeien, kunnen we Heel zijn!

De mens die deze cellen vormden pikte dit signaal op en kreeg een diep besef van het wonder dat zij was. Ze dacht als ik deze boodschap nou de wereld in kan zenden, als andere mensen zouden luisteren en net zo zouden willen gaan samenwerken als al die prachtige cellen in mijn lichaam. Dan zouden we met elkaar net zo’n prachtig geheel kunnen vormen, dan zouden we deze wereld heel mooi kunnen maken, dan is er genoeg voor iedereen en kunnen we ons allen koesteren in het licht van Vader Zon en met elkaar gaan zorgen voor Moeder Aarde zodat zij zich weer kunnen verbinden met al het andere in ons universum…. Wat zou dat een prachtige eenheid vormen!

Namasté

Esmeralda Snoek

2 Comments

Aandacht

2/10/2015

2 Comments

Hé Esmeralda waar zit je met je aandacht….. of Hé hou je aandacht er eens bij! Dit zijn voor mij overbekende uitspraken die menig leraar tijdens mijn schoolcarrière verzuchtte. Ja, waar was ik met mijn aandacht…zeker niet bij de saaie les die mij op dat moment niet kon boeien. In mij eigen binnenwereld op reis, afgeleid door wat er buiten gebeurde, een vogeltje, een vlinder of een lichtstraaltje die mijn aandacht heel wat gemakkelijker konden vangen.

Aandacht en aandachtig zijn, twee belangrijke woorden als het gaat om meditatie en het leven in het NU. Waar is jouw Aandacht?

Vele zaken kunnen onze aandacht trekken of afleiden van datgene wat er werkelijke toe doet. Of dat nu zorgen zijn over de toekomst, gebeurtenissen in ons verleden, andermans drama’s of de enorme hoeveelheid prikkels die tot ons komen via alle moderne apparatuur. Onze aandacht wordt erdoor versnipperd, in heel veel kleine stukjes opgedeeld. Door compromissen te sluiten zorgen we ervoor dat het lijkt als alsof we vele taken tegelijk met aandacht doen. Maar in werkelijkheid is die aandacht versnipperd en kost het enorme hoeveelheden energie om zo veel ballen tegelijk in de lucht te houden.

Er wordt tegenwoordig veel gesproken over het Nu, in het Nu zijn. Dit gaat ook over aandacht. Niet het verleden of de toekomst maar het Nu is het enige wat reëel is. We stoppen grote hoeveelheden energie in het nadenken over wat gebeurd is en ook in zorgen maken over de toekomst. Toekomstige gebeurtenissen spelen we vaak al heel wat keren in ons hoofd af voor ze daadwerkelijk plaatsvinden. Het Nu is de enige werkelijke realiteit, de toekomst en het verleden bestaan niet! Daarom is het zo belangrijk om je aandacht en energie in het Nu te centreren en volledig Aanwezig te zijn.

Maar ook in het Nu is het gemakkelijk genoeg om versnipperd te raken door alle zaken die tegelijk om jouw aandacht vragen. De enorme hoeveelheid prikkels die een Nu-moment kan bevatten kan het net zo goed moeilijk maken om je aandacht volledig te focussen op één ding, één bezigheid of een ervaring. Ook dan kan je aandacht gaan flipperen tussen al die verschillende zaken.

Hoe kun je dan Aandachtig zijn in de chaos om je heen? Je kunt natuurlijk proberen om de chaos te verminderen, de prikkels omlaag te brengen. Dat kan helpen maar is niet altijd in elke situatie mogelijk. Dan wordt het belangrijk om te leren Centreren. Letterlijk in jouw eigen centrum te zijn en daar ook helemaal te zijn met je aandacht. Lukt het om te centreren dan ontdek je de stilte in het midden van de storm, die stilte ben Jij. Dit kun je oefenen tijdens meditatie maar ook tijdens korte stilte momenten. Een moment aandachtig zijn naar jezelf, naar wat er vanbinnen gebeurt. Een bewuste ademhaling kan al heel centrerend werken. Je aandacht focust zich weer in het Nu, in jouw centrum.

Aandacht en aandachtig zijn, zijn bijzondere waarden die je levens ervaring enorm kunnen verdiepen.
Door alles wat je doet met aandacht te doen, er volledig “bij” te zijn zul je een dieper geluk kunnen ervaring in zelfs de kleinste dagelijkse bezigheden. Mijn favoriet hierin is… de was opvouwen! Elk kledingstuk met aandacht oppakken, in mijn handen voelen, de textuur, de stof en met aandacht de bewegingen te maken die nodig zijn om dit kledingstuk weer netjes in de kast te krijgen. Maar dat kan met elke bezigheid, elke taak, van afwassen tot wandelen, van een boek lezen tot met je kinderen spelen. Als je aandachtig bent, zie je dat kleine bloempje bloeien, hoor je die vogel een prachtig lied zingen of valt je op hoe kleine dingen je ”toevallen” in je leven. Dan krijgt het leven een diepere glans, alsof alles van binnenuit gaat gloeien en je kan voeden met nieuwe levensenergie!

Namasté

Esmeralda Snoek

p.s.: Wil je ontdekken hoe jij dit kunt toepassen in jouw leven? Kom dan naar de meditatie avond op dinsdag 17 februari. We gaan deze avond met elkaar ontdekken hoe je je aandacht kunt vergroten en hoe je bewust wordt waar je je aandacht op richt, hoe je daarin je vrije keuze in kunt zetten om je geluk te vergroten.

2 Comments

Imbolc, de aankondiging van de nieuwe lente.

2/2/2015

2 Comments

Heb je hem al gehoord, die merel die heel zachtjes zijn lente lied aan het instuderen is?

Heb je ze al gezien? De eerste sneeuwklokjes die dapper hun kopjes boven de aarde uitsteken?

Heb je het al gevoeld? De bomen waarvan hun sapstroom weer op gang komt en wat te voelen is als een tintelende energie als je de stam aanraakt?

Heb je het al geroken, de frisse geur in lucht die net even van toon veranderd is?

Heb je het al geproefd, bij die diepe adem teug als je naar buiten stapt dat er iets veranderd is?

Het nieuwe leven roert zich en ook al lijkt het nog heel ver weg het is niet te missen dat de doodse stilte van de winter doorbroken is en dat het nieuwe leven onder de oppervlakte druk doende is zich voor te bereiden op de nieuwe lente. Met al je zintuigen is dit waar te nemen!

In deze dagen wordt Imbolc gevierd, ook wel St. Brigids dag of Maria lichtmis en het is een feest ter ere van het nieuwe begin. Imbolc betekent “in de buik” want dat is plaats waar het nieuwe leven nog onzichtbaar groeit. Dit is van oudsher het moment om de akkers te ploegen en in te zaaien en het huis schoon te maken. Zelfs vrouw Holle is in deze tijd actief met haar huisje schoon te maken want als zij de kussens uitschud sneeuwt het. Vaak worden deze feesten begeleid door vuur, van kaarsjes tot grote vreugde vuren die ook het nieuwe vuur symboliseren dat overeenkomt met de levensvonk.

De winterperiode zorgt bij ons voor een naar binnengaan, de stilte om je heen nodigt uit om zelf ook de rust op te zoeken, naar binnen te gaan in je huis en het daar gezellig knus te maken. Die stilte en rust is noodzakelijk om op te schonen, te herstellen, uit te rusten en je energie weer op te bouwen. In die stilte ontstaat ruimte voor iets nieuws, na de afbraak van herfst en de stilte van de winter is Imbolc het moment dat het nieuwe zich gaat roeren, zich onder de oppervlakte een weg naar buiten mag gaan banen. Zoals die dappere sneeuwklokjes dwars door de soms nog harde aarde laag en een laag sneeuw heen zich een weg naar het licht worstelen zo mogen wij ook na deze periode van opladen ons weer klaarmaken om onze weg naar het Licht te vervolgen.

Dit proces vind natuurlijk niet alleen maar met de seizoenen mee plaats maar in elk menselijk proces wat we doorleven komen deze aspecten naar voren. Hoe moeilijk en hoe diep een proces ook is geweest, er komt altijd weer die nieuwe lente na een periode van introspectie en rust. In die nieuwe lente kun je wat je leerde in de praktijk brengen en op een frissen manier tegen zaken aankijken. Dit geeft een compleet nieuw perspectief. En ook al vindt het nieuwe nu nog in de diepte, de stilte en de duisternis plaats het maakt zich op om zo meteen in volle glorie tot zijn recht te mogen komen!

Maak dus contact met jouw processen, met jouw diepte en ontdek wat voor moois zich daar aan het ontvouwen is. Je krijgt alvast een preview van de prachtige jij die nog mooier en grootser uit je diepste processen tevoorschijn mag komen. En vergeet niet om naar buiten te gaan en je zintuigen de kost te geven met al die subtiele heerlijk lente indrukken!

Namasté

Esmeralda Snoek

2 Comments

Multidimensionaal Leven

1/12/2015

0 Comments

Multidimensionaal leven.

We zijn multidimensionale wezens die leven en bewustzijn op vele niveaus tegelijk. Een belangrijk aspect is dat ons dagelijkse leven niet het enige leven is wat we ervaren maar dat we multidimensionaal vele levens tegelijk leiden. Soms worden dit ook de vorige levens genoemd. Deze levens hebben hun invloed op ons bewuste leven hierop aarde en wat we hier op aarde meemaken heeft zijn invloed op al je andere levens.

Als multidimensionale wezens zijn we in staat om te reizen door de dimensies van ons universum. Al onze verschillende levens vinden tegelijkertijd plaats in deze dimensies. En tegelijkertijd staan ze buiten de tijd. Er is dus geen sprake van vorige levens maar alleen van andere levens. In diepe meditatie en bepaalde fases van de slaap zijn we in staat om vrij door deze dimensies te reizen. Zo kunnen deze reizen al onze levens beïnvloeden en kan heling en lering plaatsvinden op al deze ervaringen tegelijk. Een ervaring die je opdoet in dit leven heeft dus directe invloed op een ander leven in een andere tijd en op een andere plaats.

Voor ons brein is dit concept moeilijk te begrijpen omdat ons bewuste brein leeft ín de tijd van dit leven. Alleen ons onbewuste brein is in staat om zich los te maken van dit leven en vrij te reizen. Om dat bewuste brein tegemoet te komen wil ik je de volgende vergelijking meegeven.

Stel je een flinke stapel dvd’s voor die netjes in hun hoesje in jouw huiskamer staan. Elke dvd bevat een heel verhaal, een heel leven. Alle dvd’s staan op hetzelfde moment in jouw huiskamer. Als je nu een dvd wilt bekijken (beleven) dan moet je deze openen en gaan afspelen. Op dat moment stap je in het verhaal van die ene dvd en in de tijdlijn van die film. Als de film is afgelopen dan stop je hem terug in het hoesje en zet je hem netjes terug in het rijtje dvd’s.

Zo is het ook met al je levens, zij zijn als dvd’s die klaar staan om bekeken te worden. Als je in 1 leven bent lijkt alleen dit leven te bestaan en heb je alleen de mogelijkheid om ze allemaal achter elkaar te zien. Maar als je van een afstand kijkt dan zul je zien dat al je levens tegelijkertijd beschikbaar zijn en te openen zijn. Het leven is er al, het verhaal is al compleet en de potentie is aanwezig. Je hoeft alleen maar in een leven te stappen om het te ervaren. Nu komt er in het geval van je levens natuurlijk nog een mogelijkheid bij. Zie het als een interactieve film, je kunt dus zelf op elk moment de loop van de film aanpassen en veranderen!

Wat je dus in je slaap en in meditatie doet is uit de film van dit leven stappen naar het overzicht en op dat moment ben je vrij om elk van je levens in te zien, te ervaren en zelfs te veranderen! In een staat van vergroot bewustzijn heb je de vrije keuze om elk leven op elk moment in te gaan, en de lessen en ervaringen naar willekeur toe te passen en af te maken. Dat is je werkelijke Goddelijke Zelf!

Namasté

Esmeralda Snoek

Lijkt het je leuk om eens te ontdekken hoe jouw andere levens er uitzien, hoe je zelf bewust multidimensionaal kunt zijn? Je bent van harte welkom op de komende meditatie avond op dinsdag 13 januari om 20.30 in de praktijk.

0 Comments

Goede Voornemens

1/5/2015

1 Comment

Het nieuwe jaar is net begonnen, de eerste verse Crysthalblog van 2015 ligt voor je neus.
Al rondneuzend op internet naar inspiratie zie ik dat veel blogs en berichten op social media gaan over goede voornemens.

Mmmm goede voornemens…wat wil ik met dit jaar? Wat wil ik creëren, welke waarden zijn er belangrijk voor mij? Vrede, rust, ruimte, bijzondere ontmoetingen, persoonlijke groei, bewustwording, eenheid, delen, of misschien mijn eerste boek? Heb jij ze ook die goede voornemens?

Laten we er samen dan eens naar gaan kijken… Wat zijn jouw goede voornemens? Gaan ze over gezondheid (ik ga nu toch echt een paar kilo afvallen, laat de suiker staan of ik ga beginnen met sporten…) Gaan ze over werk en sociaal leven (Ik ga meer of minder werken, dit jaar ga ik echt doen wat ik werkelijk wil, en welke keuzes maak ik met betrekking tot de mensen die zich mijn vrienden noemen….) of misschien heb je voornemens die meer van spirituele aard zijn ( ik ga meer mediteren, ik ga nu eindelijk die cursus die ik al jaren wil doen volgen, ik ga met meer aandacht leven, tijd vrij maken voor de dingen die er echt toe doen…)

Maar als je er nu een s goed naar kijkt. Zijn ze echt heel anders dan de voornemens van vorig jaar? Weet je nog welke voornemens je vorig jaar had en wat is daar van terecht gekomen? Heb je ze kunnen realiseren of zijn ze verdwenen in de tijd?

Het nadeel van een voornemen is dat het een voor nemen is. Je neemt het je voor, je bent iets van plan, je wilt iets gaan doen of laten. Daar heeft het universum maar 1 antwoord op: Fijn dat je dat wilt. Maar verder gebeurt er niets!

Een voornemen wordt niet ondersteund door het universum om dat het geen creatiekracht bezit. Een plan is een idee en daar begint natuurlijk elke creatie mee maar een voornemen staat niet in het NU en heeft daardoor geen creatie kracht. Eigenlijk zeg je: ergens in dit jaar ben ik ongeveer van plan om dit een keertje te gaan doen… krachteloos dus.

Hoe kun je nu voor elkaar krijgen dat je voornemen daadwerkelijk vorm krijgt? Het zit al besloten in het woord daadwerkelijk…inderdaad er is een Daad voor nodig, een eerste stap, een echte actie.
De gedachte, de wens wordt dan omgezet in beweging. En die beweging vraagt om actie in het NU.

Het leuke van het Nu is ook dat je er niet een heel jaar mee hoeft te wachten om je iets voor te nemen.
Elk moment is een tijd om andere keuzes te maken.
Elk moment ben je vrij om van richting te veranderen.
Elk moment kun je kijken naar wat je los wilt laten, wat je niet meer wilt creëren in je leven en wat je dromen is, wat je volgende stap is om ze te verwezenlijken.

Wil je werkelijk realiseren wat je wenst, doe dat dan in het NU, met heel je wezen, voel de dankbaarheid en het weten dat het er al is en het universum zal je op je weg ondersteunen met de meest prachtige hints, oplossingen en giften

Dat is ook wat ik je wens voor 2015 dat elk moment een moment van verandering kan zijn,
Dat je elk moment de vrijheid voelt om je hart te volgen en te kiezen voor Jouw pad, elk moment weer!

Namasté
Esmeralda Snoek

Wil jij je voornemens bekrachtigen en omzetten in de eerste stap? Kom gezellig langs op de gratis nieuwjaarsborrel om met elkaar te delen en inspiratie op te doen! Donderdag 8 januari van 20.30 tot 21.30. Je bent van harte welkom!

1 Comment

De Verdwenen Brug

11/24/2014

1 Comment

Zoals velen van jullie wel weten leven we in heel bijzondere tijden. Moeder Aarde en alles wat met haar verbonden is, gaat door een diepe transformatie waarbij zij haar trillingsfrequentie enorm omhoog brengt. We gaan van de 3e dimensie waar materie en dualiteit de grote kenmerken zijn naar de 5e dimensie waar energie en eenheid de grote kenmerken zijn. De 5e dimensie wordt ook wel de Nieuwe Aarde of de tijd van Aquarius genoemd.

Deze transformatie is al een tijdje aan de gang met 21-12-2012 als het grote omslagpunt. Een omslagpunt betekent nog niet dat alles al gerealiseerd is maar deze datum was het grote moment waarop de toegang naar de 5e dimensie volledig open kwam te staan. Vanaf deze tijd werd het heel belangrijk om keuzes te maken, blijf je vasthouden aan de materie en structuren van macht of kies je voor vrijheid en zuivere liefde in je leven.

Velen vragen mij waar dan de 4e dimensie is gebleven, waarom die niet voorkomt in dit verhaal. De 4e dimensie heeft wel degelijk een belangrijk aandeel in dit verhaal om dat deze dimensie de brug vormt tussen de 3e dimensie en de 5e. De 4e dimensie is echter een instabiele dimensie die tijdelijk verschijnt maar zich niet voor langere tijd kan manifesteren. Het is dus niet een plek om te blijven maar een doorreis dimensie.

Ik stel het me altijd zo voor. Er zijn 2 grote hoogvlaktes. De ene hoogvlakte herbergt de 3e dimensie, daar zie je de wereld zoals wij die kennen, met alle menselijke bouwwerken, steden en alles wat ons bindt aan de materie. Hier lopen mensen rond die slaapwandelen, ze zijn aanwezig maar nog niet in staat om bewust verantwoordelijkheid voor hun leven te nemen. In deze werkelijkheid wordt het leven ervaren als iets wat je overkomt en wat alleen valt te vormen door de materie naar je hand proberen te vormen. Op de andere hoogvlakte is een heel andere wereld, dit is de vijfde dimensie, de wereld waar tijd niet bestaat en alles bestaat uit licht of energie. Deze wereld lijkt heel erg op de 3e dimensie (nu nog wel) maar is gevormd uit licht, uit intentie, gedachte kracht en daardoor veel minder massief dan de realiteit van de 3e dimensie. Om in deze wereld te zijn is het van belang om wakker te zijn, bewust creator van je leven.

Tussen deze 2 hoogvlaktes hing een brug over een diep ravijn, voor mij zag dat eruit als een touwbrug die de beide zijden verbond. Deze brug zou je de vierde dimensie kunnen noemen. In eerste instantie bestonden de 5e dimensie en de 3e dimensie zich op vrijwel dezelfde “plek”. Maar naamate de tijd vorderde om je ware keuze te maken begonnen deze realiteiten weer uit elkaar te drijven. Daardoor wordt het steeds meoilijke om de brug te vinden.

Tot nu toe was het mogelijk om op deze brug te gaan staan en mensen in de 3e dimensie de hand te reiken, ze te ondersteunen in hun weg naar bewustwording en ze te helpen hun weg te vinden naar de vijfde dimensie. Maar deze 2 realiteiten drijven naarmate de transformatie vordert steeds verder uit elkaar. De afstand wordt steeds groter en het werd steeds moeilijker om die te overbruggen. Dit is wat velen ook ervaren in deze tijd.

En toen ineens was de brug verdwenen…. Ik dacht mijn gewone werk te doen op deze brug en donderde een goed eind naar beneden. Het was een hele weg weer terug omhoog klimmen.

Het werk wat we mogen doen veranderd, je kunt de brug niet meer op omdat je daarvoor je trilling te ver moet verlagen, je kunt alleen maar zijn en je Licht stralen, je Licht wordt zo een baken voor diegenen die hun weg zoeken naar de 5e dimensie maar dat kan alleen nog op hun eigen kracht.

We kunnen geen redder meer zijn, de keuzes zijn gemaakt, de richting bepaald. Dit is het moment van loslaten zoals een schip dat vertrekt uit de haven. Dat is soms verdrietig en voor velen heel moeilijk, maar een gevolg van de wereld van de vrije keuze. Het is van belang om ieders keuze te respecteren!

Dit gaat niet over elite, over het een wat beter zou zijn dan het ander, het gaat over keuzes maken op welke wijze je je leven vorm wilt geven, keuzes over je trillingsfrequentie en keuzes over waar jij wilt zijn. Laat los wat je daarin niet meer dient, laat ieder zijn of haar vrije keuze en vervolg je weg op je eigen wijze naar het Licht! Het is nu tijd om ons te richten op deze 5e dimensie, de nieuwe aarde en deze realiteit vorm te geven naar de stem van ons hart en los te laten wat was. Wees het Licht, Wees de Liefde en Leef wie je bent zodat deze nieuwe Aarde zich mag vormen naar jouw Licht.

Namasté

Esmeralda Snoek

Meer lezen over de 5e dimensie en de Nieuwe Aarde? Kijk bij Dimensies

1 Comment

Los-Laten en Vast-Houden

11/17/2014

2 Comments

Loslaten is bijna een cliché geworden in de wereld van de spiritualiteit en bewustwording. Maar omdat het misschien een cliché lijkt is dit begrip er niet minder belangrijk om. Loslaten is echter onlosmakelijk verbonden met vasthouden.

Los laten zijn 2 woorden die beiden eigenlijk een soortgelijke betekenis hebben. Los betekent dat iets niet vast is, vrij is. Laten is iets laten gaan, vrij laten. Los is dus de vrijheid en laten de actie die vereist is om die vrijheid te bereiken.

Om iets los te laten moet er eerst het besef komen dat er iets wordt vast-gehouden. Vasthouden staat hier dus tegen over. Vast betekent dat er geen beweging mogelijk is maar ook dat iets heel solide is. Houden zegt iets over onveranderlijkheid. Iets op zijn plaats houden. Vasthouden zegt dus dat iets gebonden is en dat deze situatie ook niet mag en kan veranderen.

Vasthouden en loslaten zijn dus 2 dubbele woorden die elkaars tegenstelling uitdrukken. Een scherpe dubbele dualiteit. Maar tegelijkertijd 2 kanten van dezelfde medaille. Zonder iets vast te kunnen houden is er namelijk ook geen loslaten. De medaille zelf is creatie. Om iets te kunnen creëren in je leven is er een balans nodig tussen vasthouden en loslaten.

Je kunt jezelf de volgende vragen stellen, wat is het wat ik wil creëren in mijn leven? Wat houd ik vast zodat ik niet in beweging kan komen en wat kan ik dan loslaten zodat er ruimte ontstaat voor iets nieuws. En als dan de nieuwe creatie naar ons toekomt, is het wel van belang om dit te kunnen ontvangen en vast te grijpen zodat het ook daadwerkelijk in ons leven kan manifesteren.

Bewust worden wat je nou werkelijk wilt in je leven is, zoals ik vorige week schreef in de blog “De Zevensprong”, al een hele stap. Je richting bepalen, de stem van je hart te horen en bewust te kiezen welke richting de jouwe is op zich al een compleet proces. Maar los te laten wat je tegenhoudt, wat de keuze van hart belemmert en je vast zet in een zich steeds herhalend patroon waar je niet gelukkig van wordt is iets heel anders.

We zijn zo gewend aan deze patronen, personen en bezittingen dat het ons een zekere mate van veiligheid lijkt te verschaffen. Een konijn in een hokje die ineens de vrijheid krijgt om eruit te springen blijft heel vaak zitten omdat hij niet weet wat er zich daarbuiten bevind. Er zijn veel spreekwoorden die deze angst bevestigen zoals; “ het kind niet met het badwater weggooien”, “beter 1 vogel in de hand dan tien in de lucht” of het gezegde “wees maar blij met wat je nu hebt, je weet nooit wat je krijgt”. Deze angst zorgt ervoor dat we liever blijven vasthouden aan het bekende dan los te laten en de sprong in het onbekende te maken. Vast houden dus.

En toch schuilt hier een onwaarheid in, er kan zich pas iets nieuws manifesteren in je leven als je eerst ruimte maakt. Pas als je de klerenkast voor de winter weer hebt opgeruimd en alles eruit hebt gegooid wat je niet meer past is er ruimte om iets nieuws aan te schaffen. Zo gaat het met alles. Eerst opruimen (ik hoor hier de moeder in mij…) en dan is er ruimte voor nieuwe mogelijkheden.

Dit kun je heel simpel en praktisch fysiek beginnen. Kijk eens om je heen wat je allemaal vasthoudt wat je eigenlijk niet meer nodig hebt? Fysiek opruimen helpt om ook emotioneel en mentaal op te ruimen. Het begin is dus gemakkelijk en gaandeweg ontdek je ook wat je op andere niveaus vast zet en tegenhoudt.

Loslaten, de controle uit handen geven en vertrouwen dat er precies datgene naar je toekomt wat je nodig hebt. Dat is een hele kunst maar het levert zoveel op want je geeft het universum de mogelijkheid om met oplossingen te komen die je zelf nooit had kunnen bedenken.

En als het dan naar je toekomt…. Durf jij te ontvangen? Sta je open voor de grootsheid die je wordt toebedeeld? Vergeet niet om je handen en je hart te openen zodat datgene wat je werkelijk waard bent ook daadwerkelijk mag manifesteren in jouw leven!

Namasté
Esmeralda Snoek

2 Comments

De Zevensprong

11/10/2014

0 Comments

We kennen het allemaal wel, van die grote kruispunten in je leven. Niet de gewone vragen waar je dagelijks mee te maken krijgt zoals wat eten we vandaag of wat trek ik voor kleren aan. Maar de grote levensvragen, de kruispunten op je levenspad.Dat zijn de momenten dat je voelt, hier ligt voor mij de belangrijke keuze; welke weg ik ga volgen naar wie ik werkelijk ben. Vroeg of laat komen we allen bij zulke belangrijke splitsingen op ons levenspad. Meestal gaat het dan niet alleen om een enkele keuze maar zijn het grote knopen van keuzes die allemaal in elkaar lijken te haken. Een echte zevensprong.

Op dat moment komt alles even tot stilstand, je weet niet goed welke kant op te gaan. Je loopt elk pad een stukje in om te kijken waar het je brengt en zo kun je een beetje overzien waar je keuzes betrekking op hebben. Maar het is moeilijk om die keuze te maken want als je een pad kiest verdwijnen de 6 andere mogelijkheden. Sommige paden zijn meteen wel duidelijk, die wil je niet ingaan, maar waarom dienen ze zich wel aan? En dus sta je op het midden van je zevensprong, of wellicht ben je er al bij gaan zitten en blijf je besluiteloos.

Keuzes maken die uitdrukking geven aan je Ziel. Hoe doe je dat? Met je hoofd kom je er niet uit, die wikt en weegt en komt tot de conclusie dat er meerdere paden even goed zijn. Dan maar naar het gevoel maar ook op het pad van je ziel kun je je grootste en diepste angsten tegen komen. Die kunnen je afschrikken om de keuze van je ziel te maken. Raad vragen dan? Maar in alle goede raad om je heen hoor je alleen maar weerspiegelt wat elk pad je liet zien. Dromen volgen, maar zijn het wel jouw dromen of volg je iemand anders zijn of haar droom? De engelen en gidsen vragen dan…. Die zullen je antwoorden dat het aan jou is om een keuze te maken en dat ze je met elke keuze zullen steunen op je pad. En toen was het cirkeltje weer rond.

Er is maar een plek waar je de ware antwoorden kunt vinden en dat is in je hart. Mijn dochter gaf mij eens een hart met daarop de tekst:” Follow your heart it knows the way”. Die hangt nu ook bij mijn voordeur zodat ik elke keer als ik op weg ga zie welke weg ik mag volgen. Dus als je werkelijk wilt weten wat je pad is volg dan je hart want die weet echt de weg, waar wordt je blij van? Wat geeft meer vreugde en liefde in je leven. Wat ligt er zo dicht bij je hart dat je hart gaat zingen?

Maar net als je het denkt te weten vind je jezelf opnieuw op die zevensprong en elke weg lijkt je keuze te ondermijnen. Je moet grenzen stellen, mensen teleur stellen, Nee zeggen voor je Ja kunt zeggen. Soms komen bij die keuze diepe emoties naar boven waarvan je het bestaan niet eens wist die we het liefste willen vermijden en niet in een lijn lijken te staan met de keuzes van je hart. De keuze van je hart is niet altijd de meest gemakkelijke weg en soms heel eenzaam.

Trouw zijn aan jeZelf is hier het sleutelwoord. Trouw zijn aan de keuze van je Hart, de keuze van je Ziel. Alleen jij kunt die keuze maken, alleen jij weet het antwoord! Elke keuze heeft een gevolg, alleen als je werkelijk trouw bent aan jeZelf kun je de gevolgen dragen omdat je weet dat het de keuze van je hart is. Dat deze keuze je een stap dichter bij het tot uitdrukking brengen van je ziel heeft gebracht. En zo ga je na di zevensprong weer verder op jouw levenspad die je zelf vorm hebt gegeven omdat je trouw was aan jeZelf!

Namasté
Esmeralda Snoek

0 Comments

Bewogen Zijn

10/20/2014

0 Comments

Herfst, de tijd waarop de oogst is binnengehaald, de dagen korter worden en het weer langzaamaan kouder wordt. Dat zorgt er voor dat we meer en meer naar binnen gaan. We maken in huis weer gezellig met kaarsjes, warme dekens en kruipen met een warme kop thee en op de bank. Na de uitbundige zomer is dit bij uitstek een tijd om ook bij jeZelf naar binnen te gaan. De oogst van dit jaar te bekijken, te ontdekken wat je hebt geleerd wat je hebt ervaren, wat er goed ging, wat je wilt veranderen. Je hele groeiproces van de afgelopen periode kan in deze tijd om de aandacht vragen.

Op weg naar binnen komen ook de gevoelens die je hebt meer op de voorgrond. Veel mensen ervaren dit als de melancholie van de herfst. Maar wat er werkelijk gebeurt, is dat er eindelijk echt tijd is om te doorvoelen wat er binnen in je leeft.

E-motie betekent letterlijk energie in beweging. E staat symbool voor energie en motie komt van het Latijnse Movere wat beweging betekent. Door aandacht te schenken aan je emoties, ze de ruimte te geven die ze nodig hebben komt dus letterlijk je energie in beweging!

Als je iemand vraag om eens een paar emoties te benoemen komt diegene meestal met 3 of 4 gevoelens op de proppen. En in die genoemde gevoelens zitten altijd de grote emoties die we de 4 grote B’s noemen. Boos, Bang, Bedroefd en Blij. Dit zijn namelijk de grote basisemoties van waaruit alle andere nuances zich uitbreiden. En ja dan komen we in het eindeloze spectrum van gevoelens die steeds verder gespecificeerd kunnen worden. Dit wordt uiteindelijk alleen beperkt door de rijkdom van een taal. Zo bevat het Engels een veel groter woordenschat die emoties uitdrukken dan het Nederlands.

Als we de grote 4 eens onder de loep nemen dan zien we dat 3 van de 4 emoties gaan over wat we vaak de negatieve emoties noemen, boos, bang en bedroefd en maar een de zogenaamde positieve emotie uitdrukt, namelijk blij. Dat is toch bijzonder aangezien in de onze maatschappij en de spirituele wereld in het bijzonder vaak de nadruk ligt op de zogenaamde positieve emoties, als je blij bent, vreugdevol, liefdevol, vredevol, dan zit je op de goede weg zeggen velen. Maar wat moeten we dan met de andere drie grote emoties? Waar krijgen die een plek in dit geheel? Wat ik vaak zie gebeuren is dat ze worden ontkend, weggestopt, “getransformeerd” maar dat ze er in elk geval niet mogen zijn. Er moet iets mee gebeuren zodat we allemaal Blij kunnen zijn.

Ik denk dat er iets heel fout gaat als je drie kwart van je emoties wegstopt of ontkent. Zou niet elke van deze grote 4 emoties zijn eigen belangrijke functie hebben om jou in je proces, je beweging te ondersteunen? Als je Boos bent dan verteld dat je iets over je grenzen, er is iets iemand of jezelf die over je grenzen gaat en je boosheid geeft je een belangrijk signaal dat er ergens iets niet helemaal goed gaat. Als je bang bent dan vertelt deze emotie je dat het tijd wordt om voorzichtig te zijn, er is een mogelijkheid dat er een directe bedreiging is voor je welzijn. Angst is niet het signaal om stil te blijven staan maar om juist weloverwogen je volgende stap te bepalen. Angst is dus beschermend. Verdriet laat je zien dat er iets verwerkt mag worden, dat er tijd nodig is, rust om te ontdekken wat er gemist wordt, wat er mis is gegaan. Door verdriet te voelen ontstaat de ruimte om los te laten en weer op te staan.

Deze 3 emoties zijn de basis voor de 4e emotie: Blijdschap. Als we goed onze grenzen bewaken, als we weloverwogen onze stappen zetten en van tijd tot tijd ruimte nemen om het verdriet te doorvoelen dan ontstaat de ruimte om met blijdschap in het leven te staan! Want blijheid vertelt dat we in balans zijn, dat we evenwicht ervaren in onze emoties en in het contact met de wereld om ons heen. Blijheid is de emotie die je vertelt dat je Leeft. Leven tot in je tenen. Om te leven tot in je tenen heb je hele spectrum van emoties nodig. Boos Bang Bedroefd en Blij maar ook alle mogelijke tussen liggende nuances.

Leven tot in je tenen, voelen dat je Leeft maakt dat je een Bewogen mens bent. Een mens onderweg, in beweging op weg naar jeZelf.

Namasté
Esmeralda Snoek

0 Comments