Hé Esmeralda waar zit je met je aandacht….. of Hé hou je aandacht er eens bij! Dit zijn voor mij overbekende uitspraken die menig leraar tijdens mijn schoolcarrière verzuchtte. Ja, waar was ik met mijn aandacht…zeker niet bij de saaie les die mij op dat moment niet kon boeien. In mij eigen binnenwereld op reis, afgeleid door wat er buiten gebeurde, een vogeltje, een vlinder of een lichtstraaltje die mijn aandacht heel wat gemakkelijker konden vangen.

Aandacht en aandachtig zijn, twee belangrijke woorden als het gaat om meditatie en het leven in het NU. Waar is jouw Aandacht?

Vele zaken kunnen onze aandacht trekken of afleiden van datgene wat er werkelijke toe doet. Of dat nu zorgen zijn over de toekomst, gebeurtenissen in ons verleden, andermans drama’s of de enorme hoeveelheid prikkels die tot ons komen via alle moderne apparatuur. Onze aandacht wordt erdoor versnipperd, in heel veel kleine stukjes opgedeeld. Door compromissen te sluiten zorgen we ervoor dat het lijkt als alsof we vele taken tegelijk met aandacht doen. Maar in werkelijkheid is die aandacht versnipperd en kost het enorme hoeveelheden energie om zo veel ballen tegelijk in de lucht te houden.

Er wordt tegenwoordig veel gesproken over het Nu, in het Nu zijn. Dit gaat ook over aandacht. Niet het verleden of de toekomst maar het Nu is het enige wat reëel is. We stoppen grote hoeveelheden energie in het nadenken over wat gebeurd is en ook in zorgen maken over de toekomst. Toekomstige gebeurtenissen spelen we vaak al heel wat keren in ons hoofd af voor ze daadwerkelijk plaatsvinden. Het Nu is de enige werkelijke realiteit, de toekomst en het verleden bestaan niet! Daarom is het zo belangrijk om je aandacht en energie in het Nu te centreren en volledig Aanwezig te zijn.

Maar ook in het Nu is het gemakkelijk genoeg om versnipperd te raken door alle zaken die tegelijk om jouw aandacht vragen. De enorme hoeveelheid prikkels die een Nu-moment kan bevatten kan het net zo goed moeilijk maken om je aandacht volledig te focussen op één ding, één bezigheid of een ervaring. Ook dan kan je aandacht gaan flipperen tussen al die verschillende zaken.

Hoe kun je dan Aandachtig zijn in de chaos om je heen? Je kunt natuurlijk proberen om de chaos te verminderen, de prikkels omlaag te brengen. Dat kan helpen maar is niet altijd in elke situatie mogelijk. Dan wordt het belangrijk om te leren Centreren. Letterlijk in jouw eigen centrum te zijn en daar ook helemaal te zijn met je aandacht. Lukt het om te centreren dan ontdek je de stilte in het midden van de storm, die stilte ben Jij. Dit kun je oefenen tijdens meditatie maar ook tijdens korte stilte momenten. Een moment aandachtig zijn naar jezelf, naar wat er vanbinnen gebeurt. Een bewuste ademhaling kan al heel centrerend werken. Je aandacht focust zich weer in het Nu, in jouw centrum.

Aandacht en aandachtig zijn, zijn bijzondere waarden die je levens ervaring enorm kunnen verdiepen. 
Door alles wat je doet met aandacht te doen, er volledig “bij” te zijn zul je een dieper geluk kunnen ervaring in zelfs de kleinste dagelijkse bezigheden. Mijn favoriet hierin is… de was opvouwen! Elk kledingstuk met aandacht oppakken, in mijn handen voelen, de textuur, de stof en met aandacht de bewegingen te maken die nodig zijn om dit kledingstuk weer netjes in de kast te krijgen. Maar dat kan met elke bezigheid, elke taak, van afwassen tot wandelen, van een boek lezen tot met je kinderen spelen. Als je aandachtig bent, zie je dat kleine bloempje bloeien, hoor je die vogel een prachtig lied zingen of valt je op hoe kleine dingen je ”toevallen” in je leven. Dan krijgt het leven een diepere glans, alsof alles van binnenuit gaat gloeien en je kan voeden met nieuwe levensenergie! 

Namasté

Esmeralda Snoek

p.s.: Wil je ontdekken hoe jij dit kunt toepassen in jouw leven? Kom dan naar de meditatie avond op dinsdag 17 februari. We gaan deze avond met elkaar ontdekken hoe je je aandacht kunt vergroten en hoe je bewust wordt waar je je aandacht op richt, hoe je daarin je vrije keuze in kunt zetten om je geluk te vergroten.

Als kind kon ik zo levendig dromen. Ik kon vliegen, weliswaar op een vreemdsoortige manier die veel weg had van zwemmen, maar het was echt vliegen. Die dromen waren zo levensecht dat ik me al heel jong vragen begon te stellen over wat er nu echt was.“Stel”, dacht ik: “als mijn aardse leven nu de droom is van iemand anders, wat zou er dan gebeuren als die persoon wakker werd?” “Wat als mijn dromen nu de echte wereld zijn en mijn aardse leven de droom?”Een andere gedachte was over klein en groot, als de aarde nou een cel in het lichaam is van een heel groot wezen en alles zich verhoudt tot elkaar zoals de cellen in een lichaam…wat zijn wij als mensen dan? Pure en oprechte vragen van een kind over de aard van de realiteit. 

Op school leerde ik al snel dat er maar een werkelijkheid was, dat wat je kunt zien en aanraken, al het andere zou fantasie zijn en dromen waren ook al niet waar.Maar als ik naar buiten ging en in de natuur aan het spelen was, dan was mijn wereld vergeven van de elfen, boswezens, kabouters en nog heel veel andere wezens, die mij veel vertelden over het leven en over de natuur zelf.  “Esmeralda heeft veel fantasie” stond er rapport na rapport geschreven, naast de aantekening dat ik wel heel veel aan het kletsen was. 

In de kerk, ja ik heb een degelijke protestantse opvoeding gehad, leerde ik over de hemel, (en over de hel) en dat er ooit engelen waren maar dat nu niemand meer met ze kon praten omdat ze eigenlijk niet bestonden?? Maar s avonds na mijn avond gebedje sprak ik soms nog uren met Jezus, die bij mij gewoon op het uitende van mijn bed kwam zitten. Tenslotte was me verteld dat als je vragen of problemen had je die gewoon bij hem kon neerleggen. Later werd mij geleerd dat hij er niet echt was, maar dat je toch tot hem of God moest bidden. Op dit punt snapte ik er niet zoveel meer van.

De volgende stap was diep de wetenschap in te duiken, ik ontdekte de prachtige wereld van de kwantumwetenschappen en de ongekende mogelijkheden die dit met zich mee brengt. Weer nieuwe 2e hands theorieën die moesten verklaren waarom we ervaren wat we ervaren.

Vlak daarna begon ik last te krijgen van bijzondere verschijnselen, lichten gingen aan en uit, apparaten sloegen op hol of gingen stuk en er gebeurden soms rare dingen om me heen. Soms heb ik dat vervreemdende gevoel dat ik zo tegen de werkelijkheid aan kan duwen en er uit en in kan lopen. Dat ik het doek kan scheuren en er daarachter een heel andere werkelijkheid is.  Een wake up call om me mijn natuur te herinneren en me te laten zien dat er veel meer is dan wat ik op dat moment voor realiteit hield. 

Dit was het begin van een lange ontdekkingsreis waarin ik leerde over het bestaan van de dimensies, over leven na de dood en reïncarnatie,  over het rijk van energie, waar alles wat er is al bestaat in energie vorm, over reizen door middel van de droom, meditatie, ascentie, opgestegen meesters, engelen en nog heel veel meer. Ik leerde dat wat ik als kind had gezien wel degelijk echt was, dat de materiële wereld maar een heel klein deel van de totale werkelijkheid was. En dat de materiële wereld van alles eigenlijk het minst echt was, dat je hier tijdelijk kwam om iets te leren en dat het doel moest zijn er ook zo snel mogelijk weer weg te komen. 

En toch zijn dit ook allemaal meningen en ideeën die maar een klein stukje van de veel omvattende  werkelijkheid laten zien. Tweedehands Ideeën die bedacht zijn vanuit onze bepekte menselijk geest om meer te begrijpen van de wereld om ons heen. 

 Misschien zat ik er als kind nog niet eens zo ver af, de eerste ervaring, de eerste gedachte zit tenslotte meestal het dichtste bij de werkelijkheid. Misschien bestaat er geen werkelijkheid die echter is dan een ander? Misschien is alles even echt en bestaat het omdat wij er zijn, omdat wij het dromen?

 Als ik contact houdt met de open mind die ik als kind bezat dan ontvouwt er zich voor mij een werkelijkheid van ongekende mogelijkheden. Dan is er de pure ervaring, zonder oordeel, zonder mening, alleen de ervaring. En die ervaring laat zich niet vangen in woorden nog in beelden. Die ervaring vertelt mij dat er geen grenzen zijn, nog aan mezelf nog aan de mogelijkheden die het leven heeft om uiting te geven aan het Zelf.

Dan is alles met alles verbonden en zijn we met elkaar een grote stroom van Leven, van Liefde. Dan kunnen we onze werkelijkheid zo mooi maken als we maar kunnen dromen. Droom je mee?

Namasté
Esmeralda Snoek

Druk, druk, druk, wat een indrukken doe je wel niet op, op een dag. 
Zodra die wekker afgaat, begint voor de meeste mensen het gekkenhuis. 
Je dagelijkse routine wordt nog aangevuld met social media, e-mails, whatsapp en de laatste nieuwsberichten. 
Nog geen uur na het opstaan is het dan al tijd voor je eerste kop koffie om de opslagcapaciteit van je brein te vergroten.

Er wordt nogal wat van je verwacht op een dag, een kind moet presteren op school, een volwassene moet aan alle verwachtingen voldoen op werk, studie of in een huishouding met kinderen.
De snelheid van de maatschappij is in de afgelopen 30 jaar verdriedubbeld. Als je een film kijkt uit de jaren '80 vinden we toch als snel dat die film wel heel erg traag en saai is. 
We willen niets missen en er helemaal bij horen, daarom draaien we mee ….. en draaien we uiteindelijk door.

En dan komt het moment waarop je je misschien afvraagt….Wie ben ik in deze mallemolen? 
Hoe stop je het om geleefd te worden? 
Hoe vind je jezelf en waar? 
Wat beweegt je nu werkelijk, wat zijn je echte passies en hoe leer je weer te Leven met een grote L?

Mijn uitdaging: 
Stap in de stilte. 
Verbreek de connectie met al die anderen eens een tijdje zodat je connectie met jeZelf weer kunt voelen. 
Laat alles wat je moet doen, al die zogenaamde verantwoordelijkheden eens even los. En ontdek dat ze misschien best even kunnen wachten. 
Geef je brein eens even de tijd om af te koelen, stil te worden en ontdek wat je daaronder nu eigenlijk allemaal voelt. 

Durf eens stil te zijn…….. in de stilte te zijn………de Stilte te Zijn.

Maar oh wat is dat moeilijk! Nog geen 5 minuten is facebook uit en ik hoor al een stemmetje in mijn hoofd…zou er al iemand mijn bericht geliked hebben? 
Even stil op de bank zitten resulteert in een enorme hoeveelheid “verantwoordelijkheden” die strijden om de aandacht, mijn administratie, een mail van een cliënt, een idee om een blog te gaan schrijven, en oh ja ik moet de garage ook nog eens nodig opruimen! 
Dan weer streng zijn voor mezelf: NEE, ik beoefen de kunst van het Zijn in de stilte!

Langzaam, heel langzaam komt er rust, komt er stilte, het dendert, het ruist en het schettert in mijn oren. Stilte is niet stil maar bezit een hoop potentie. Alles wordt mogelijk, alles Is mogelijk!

In de stilte word ik mij bewust van wat er werkelijk toe doet voor mij, wie ik Werkelijk Ben en wat ik mag uitdragen. 
Creativiteit borrelt in mij op maar nu zonder de dwang, zonder het moeten. 
Het is een aanschouwen van de schoonheid van binnen, die naar buiten gebracht mag worden in een vrije stroom van expressie.

Tja, dan toch die blog maar gaan schrijven!


Namasté 
Esmeralda Snoek