Category: Vertrouwen

Angst voor de Onkenbare Vijand

3/10/2020

Angst voor een onkenbare vijand....

We hebben geen beren of andere roofdieren meer die ons aanvallen.
Ook oorlog hebben we ver van ons bed gebracht.
Ziekte en dood grotendeels onder controle en toch zijn we met elkaar banger dan ooit.
Als er geen beren zijn dan bedenken we er wel een.
Angst in het collectief bewustzijn is uiterst besmettelijk.

Hoe weer je je daartegen?
-Een dieet op informatie ,nieuws uitzetten,zelf beperkt informatie opzoeken,
logisch denken en bewust zijn dat je niet alles kunt controleren in het leven.

- Durf weg te lopen als gesprekken je naar die angst trekken.
Of met een positieve insteek het gesprek op andere onderwerpen brengen.

- wat je aandacht geeft groeit... waar geef jij aandacht aan? Waar zijn jouw gedachten ?
Wat wil je creëren in je leven? Draai je angst om. Denk niet aan wat je niet wilt maar aan wat je wel wilt.

- Ga de natuur in,geniet van de het zonlicht,
de zingende vogels die zich geen zorgen maken, adem frisse lucht en laat los.

- Leef in het nu. Is er nu op dit moment iets wat bedreigend is voor je?
Meestal is het antwoord nee.
Dan kun je je angst en alertheid laten varen en genieten van dat moment.

-De meeste angst ervaren we voor dingen die helemaal nooit gebeuren. Als iets in je invloedssfeer komt is het vroeg genoeg om je er mee bezig te houden. Tot die tijd hoef je er helemaal niks mee.

- Doe leuke dingen waar je blij van wordt dan heeft het collectieve bewustzijn veel minder invloed op je.

- mediteer.
Breng je systeem tot rust.
Adem alles uit wat je niet nodig hebt.
En daarna adem je in waar je blij van wordt en energie van krijgt...

- Heb lief! ❤️
Liefde is alles wat er is... angst is de afwezigheid van liefde
Esmeralda

0 Comments

Het Verhaal van de Steen

6/3/2015

1 Comment

Een van mijn spirituele leraren, White wolf vertelde mij een prachtig verhaal.

White Wolf is een prachtige indiaan met een getaande huid en een prachtige hoofdtooi met witte veren. Hij heeft een kleurige deken om zich heen en hij rookt een pijp terwijl hij zijn wijsheden met mij deelt. Op een dag vertelde hij me een prachtig verhaal wat ik graag met je wil delen. Het is het verhaal van de Weg van de Steen, die net zo is als het leven.

Het verhaal begint bij een berg, een grote berg van harde rots. Op een dag sloeg de bliksem in op de berg en grote stukken rots kwamen los en rolden kletterend de berg af. Onderaan de berg bleven de rotsblokken liggen. Onze steen was een van deze rotsblokken. Beduusd vroeg hij zich af wat er gebeurd was. De steen merkte dat hij alleen was, geen deel meer van de berg en hij voelde zich verlaten en eenzaam.

Na een tijd merkte hij dat er ook andere rotsblokken om hem heen lagen. Er was een flinke strijd gaande tussen deze rotsblokken. Ze vergeleken zich met elkaar, wie nu de grootste en de mooiste was. Ze ruzieden omdat ze allemaal vonden dat zij de oorspronkelijke berg waren. Onze steen deed hier vrolijk aan mee.

Het weer en de wind echter hadden hun invloed op de rosten en ze werden gevormd door de wind en de regen, steeds een beetje kleiner. Op een dag kwam er een grote storm met veel regen en de rotsblokken werden weggespoeld, zo ook onze steen.

Hij kwam in een wilde rivier terecht en het water nam hem mee en vormde hem verder steeds meer stukken braken af of sleten weg. Er kwam een mens en die stapelde hem op met anderen tot een dam. Weer ruzieden ze wie de beste en de mooiste was. De dam brak en de steen vervolgde zijn reis.

Het water droogde op en hij werd een deel van de steppe. De rots was een steen geworden, werd opgeraapt en door een mens. Zij luisterde naar het verhaal van de steen en droeg hem een tijd bij zich. Maar het verhaal gaat verder. Ze verliest de steen of gaf hem misschien bewust terug aan de aarde.

Op een dag komt onze steen in de zee, en de zee vormt de steen verder, laag voor laag schuurt hij eraf. Samen met al die andere stenen rolt hij in de branding. Op een dag is er van onze steen nog maar een zandkorreltje over, al het andere is er tijdens zijn leven afgeschuurd. En als kleine zandkorrel daar op het grote strand beseft onze steen: “Ik ben weer deel van het geheel! Alleen ben ik slechts een zandkorreltje maar samen zijn we ZAND!”

Op dat moment steekt er een flinke wind op en onze korrel wordt opgetild op de wind. Hij wordt geblazen over het land regelrecht naar de berg en blijft steken tussen een van de vele spleten van de berg. Hij is weer thuis! Hij is weer deel van de berg en mag helpen met het vormen van de berg. Hij wordt weer de Berg.

White Wolf legt me uit dat ook de reis van de ziel is als de reis van deze steen. Eerst is onze ziel, deel van het geheel, het goddelijke, het Al, maar op een dag breekt de Ziel hieruit los en begint zijn lange tocht door alle levens heen. Bij elk leven schuurt er een laag af, leren we over wie we wel en niet zijn tot op een gegeven moment we alle maskers hebben mogen afleggen en er alleen nog de essentie van de zandkorrel over is. Dan komt het diepe besef dat we Een zijn met elkaar en met elkaar het “zand” van het universum vormen. Dat is het moment dat we in staat zullen zijn om terug te keren naar de oorsprong, dan kunnen we weer deel nemen aan Al Wat Is en de eenheid met de bron weer Zijn

Namasté

©Esmeralda Snoek

1 Comment

Vertrouwen; de Economie van de Nieuwe Tijd

5/26/2015

2 Comments

He, wat krijgen we nu? Een blog over economie, is dat niet een heel saai en ongepast onderwerp op een bewustmakende blog? Nee hoor, het is een noodzakelijk onderwerp op ons pad van bewustwording. We staan aan het begin van een nieuw era, een nieuwe energie, die nieuwe waarheden met zich meebrengt. We gaan over van het Vissen tijdperk die werd gekenmerkt door een top-down structuur naar de Aquarius tijd die wordt gekenmerkt door een structuur van gelijkwaardigheid, ieder mens in zijn of haar kracht. Deze verandering zie je heel sterk terug in de economiestructuur die wij hebben gebouwd. Al het geld stroomt naar een paar ongelooflijk rijke mensen die aan de “top” staan. Alle anderen werken heel hard om hen in hun rijkdom te voorzien.

In de nieuwe tijd zal deze structuur niet kunnen blijven bestaan, ze wordt simpelweg niet ondersteund door de energiematrix van de aarde. Dat is aan alle kanten merkbaar. Je hoeft het nieuws er maar op na te slaan en er zijn berichten over hoe het met onze economie gaat. En daaruit wordt duidelijk dat de oude structuur wankelt, ze wordt in stand gehouden met vele kunstgrepen maar op de lange termijn zijn deze simpelweg niet houdbaar.

Ik had al lange tijd nagedacht over systemen die passen in de nieuwe tijd, ruilsystemen zijn de oplossing niet omdat die gebaseerd zijn op hetzelfde principe als de huidige economie. Toen ik Ashtar er naar vroeg hoe voor hen werkt in de vijfde dimensie antwoordde hij mij het volgende:

"Het begint met vertrouwen!

Dat is wat jullie missen1 Ieder neemt bij ons alleen datgene wat hij nodig heeft, niet meer, niet minder. Dat diepe vertrouwen ervaren wij allen!

In jouw situatie vertaald: Jij behandeld iemand omdat hij het nodig heeft, je doet waar je goed in bent en deelt dat vrijuit met anderen. Als jij iets nodig hebt dan haal je dat. Voor je avondeten ga je naar een boer en je neemt vrij wat je nodig hebt, niet meer, niet minder. Alleen voor vandaag!
Je vertrouwd dat ook morgen deze boer doet waar hij goed in is en je dan ook uit zijn overvloed kan kiezen.

Er zijn geen ruilmiddelen nodig omdat ieder geeft vanuit overvloed wat hij te geven heeft en neemt wat hij nodig heeft.

Zo ook met een woning. Je zoekt de ruimte die werkelijk nodig hebt in jouw situatie om je taken te doen en fijn te leven. Heb je werkelijk meer ruimte nodig dan betrek je een grotere woning. Maar als je die ruimte niet meer nodig hebt dan verlaat je hem weer en maak je hem vrij voor een ander. Wij hebben geen bezit, geen eigendom, alles is voor iedereen op het moment dat hij het nodig heeft. En we vertrouwen erop dat precies datgene beschikbaar is wat nodig is!

Jullie bezitsdrang en geldsysteem komt voort uit een ernstig tekort-denken en een diepgeworteld gebrek aan vertrouwen in elkaar. Op dit gebied moeten jullie nog heel veel leren en hele grote stappen maken op weg naar de vijfde dimensie."

Vertrouwen is dus de sleutel, vertrouwen dat er genoeg is voor iedereen, dat ieder vrijuit geeft vanuit overvloed. Vertrouwen dat we kunnen delen en precies datgenen nemen wat we nodig hebben, niet teveel maar ook niet te weinig. Vertrouwen dat het leven zelf voorziet in alles wat er werkelijk nodig is voor onze groei en welzijn.

Dat vertrouwen begint diep in onszelf, vertrouwen in onszelf dat we in elke situatie in staat zijn oplossing te creëren. Vertrouwen in het universum en moeder aarde dat we gedragen worden. Dat er werkelijk genoeg is, alleen voor vandaag! Vandaaruit zal ook het vertrouwen groeien dat de ander ook geeft vanuit zijn overvloed en dat we door samen te delen oneindig veel mogelijkheden creëren.

Dit is hoe het leven is bedoeld, hoe het zelfs in de natuur wordt begrepen en hoe juist de meest “simpele” beschavingen al eeuwen leven. Nu is het de tijd om dit weer terug te brengen in ons bewustzijn en dit stap voor stap te gaan leven. Dat kunnen we doen door kleine stapjes te maken in delen en vertrouwen, in geven en ontvangen. Van gesloten beurs uitwisselingen, ruilen tot vrij weggeven wat je niet nodig hebt. Vrij je talenten te delen daar waar het al kan, zodat je mag ontvangen wat je zelf nodig hebt!

Mijn bijdrage: het wekelijks schrijven van deze blog om vrij te delen en te inspireren.

Namasté
Esmeralda Snoek

p.s Wat is jouw bijdrage, wat zijn jouw ideeën hoe dit vorm mag gaan krijgen? Deel ze hieronder!

2 Comments

Heel de Aarde stap 1: Het contact herstellen

4/8/2015

0 Comments

Onze Aarde, Gaya, Moeder Aarde is een levend wezen. En dan bedoel ik echt een leven wezen met een eigen bewustzijn, een fysiek lichaam en een aura, ze ademt, ze leeft en brengt leven voort. Ze is zo levend dat ze een symbiose is aangegaan met alle leven wat ze heeft voort gebracht. We leven op haar huid, maken gebruik van haar levenskracht, ze voedt ons, en geeft ons een plek om te wonen, te leven en te ervaren.

Velen van jullie erkennen dat de Aarde een levend wezen is met een eigen bewustzijn maar kun je ook geloven als ik zeg dat e net zo levend is als jij? Dat ze bewuste creator is en dat ze in beweging is zoals jij en ik? Dat ze continu verandert en zich aanpast aan het leven wat ze draagt?

In mijn meditaties heb ik de laatste tijd een diep contact mogen aangaan met onze Moeder Aarde en heb ik veel mogen zien van hoe het leven op Aarde bedoeld is.

We zijn een eenheid, een groot levend organisme. De aarde geeft ons precies wat we nodig hebben op elk moment!

De Aboriginals weten dit nog maar wij zijn het vergeten. Wij zijn het vertrouwen verloren dat de aarde zelf voor ons zorgt, ons eten geeft als we honger hebben, schoon drinkwater als we dorst hebben, een schuilplaats als we vermoeid zijn. We zijn dit gaan overnemen en in ons gebrek aan vertrouwen en de angst om te kort te komen zijn we hier veel te ver in gegaan. We zijn haar gaan ontnemen wat ze van nature geeft. We nemen meer dan we nodig hebben omdat we denken dat we tekort zullen komen waardoor er te weinig overblijft voor anderen. We roven haar bronnen leeg, terwijl ze dat ook allemaal vrijwillig voor ons geeft.

De Aboriginals en andere oorspronkelijke stammen leven nog samen met de Aarde. Ze zijn in contact, ervaren haar bewustzijn en vormen een eenheid met haar. Hierdoor hebben ze een heel diep vertrouwen ontwikkeld. Het vertrouwen dat er altijd precies datgene is wat ze nodig hebben. Niet meer en niet minder. Dit stelt hun in staat om onder omstandigheden te leven die wij geen dag zouden volhouden. Zo vinden zij water op hun pad omdat ze dost hebben, precies als ze dat nodig hebben, ze vinden voedsel op hun pad als ze honger hebben en vinden ze een beschutte plaats als ze moe zijn en willen slapen. Niet vanuit hun kennis maar door hun vertrouwen en diep contact met de levende Aarde. De aarde Zelf geeft hen wat ze nodig hebben en creëert dit op elk moment dat ze vanuit dit contact er om vragen!

Dit is wat wij verloren zijn in onze angst voor tekorten. We zijn het verloren omdat we zo ijdel waren te denken dat we het zelf allemaal wel kunnen en de Aarde niet nodig hebben. We zijn het verloren omdat we niet geloven dat zij leeft net als wij! Omdat we zijn gaan geloven dat we de hoogste wezens op deze aarde zijn die boven al het andere leven staan. Daarom denken we dat de Aarde een stuk dode rots is waar we naar believen in kunnen boren en de levenssappen kunnen aftappen. Dat we haar als een vuilnisbak kunnen gebruiken en alles wat we hebben verspild over haar kunnen uitstrooien. Dat we haar kunnen beheersen, het klimaat kunnen sturen en alle reacties van Moeder Aarde om zich te herstellen van deze diepe wonden kunnen controleren.

Dat is de waanzin waar wij naar leven. Zou je dit iemand waar je van houdt aan doen? Zou je dit kunnen aan zien dat iemand waar je van houdt dit wordt aangedaan?

Maar het kan anders! De eerste stap naar heling van de Aarde en alles wat leeft is om het contact met haar te herstellen, haar weer te zien en ervaren als de Levende Moeder die zij is! Moeder Aarde vraagt ons dringend om weer terug te keren naar het ware contact en vertrouwen om met haar samen te werken aan een duurzame toekomst in de symbiose die we met haar vormen. Zij is een levend huis voor ons allen en daarom is het zo belangrijk om in contact te zijn zodat zij in onze ware behoefte kan voorzien zonder dat wij haar blijvend uitputten. Laten we van haar houden zoals we van een geliefde houden, laten we met haar delen zoals je met een geliefde deelt, laten we weer vertrouwen zoals je met een geliefde het diepe vertrouwen deelt!

Door haar weer te zien als het Levende Wezen dat ze is, door weer van haar te houden als een geliefde, door het vertrouwen te herstellen en niet meer te nemen dan we werkelijk nodig hebben maken we de eerste grote stap naar het herstel van onze geliefde Moeder Aarde!

Namasté

Esmeralda Snoek

0 Comments

Transformatie

3/16/2015

1 Comment

Het enige wat zeker is, is dat alles altijd veranderd en niets hetzelfde blijft!

Deze zin is te vinden in mijn cursusboek, leven vanuit de 7 universele wetten en is het hoofdkenmerk van de Wet van Ritme. Tegelijkertijd hebben wij mensen het juist met dit principe het aller moeilijkst want veranderen is niet onze sterkste kant. Toch staan we op dit moment midden in de grootste verandering op aarde sinds eeuwen en wordt er van ons gevraagd om mee te veranderen. Een diep transformatie proces wat nodig is voor de overleving van de aarde en alles wat leeft.

In deze tijd tussen volle maan en de zonsverduistering van 20 maart bij nieuwe maan zitten we in een diep proces van transformatie, het loslaten van het oude, van het teveel, van alles wat ons bedrukt en tegenhoudt, van alles wat we krampachtig vasthouden en proberen aan te passen aan wat wij ons voorstellen van het leven.

Transformatie….de natuur doet niet anders. In een constant doorgaand proces verandert de natuur constant. Je ziet dit terug in de ritmes van de seizoenen, eb en vloed, dag en nacht. De natuur is in een constante staat van transformatie. Een proces van groei door groei, bloei, afsterven, stilstaan en weer nieuwe groei. Ware transformatie is een diepgaand proces van verandering, zoals de rups die een vlinder wordt, de weg van de waterjuffer of de mythische phoenix die weer oprijst uit zijn eigen as

Op een of andere manier vinden wij mensen de tijd van groei het meest interessant. Misschien dat er daarom zo veel mensen dol op de lente zijn. Bloei zijn we ook wel dol op maar het afsterven, loslaten en stil worden is veel moeilijker voor ons. Dit is ook terug te zien in ons economisch en politiek beleid, alles is gericht op constante groei, meer, meer, meer. Tegenwoordig wordt niet een s meer rekening gehouden met de natuurlijke golven waar ook achteruitgang een rol in speelt. Dan wordt er gesproken over crisis en ineenstorting en laait de angst hoog op.

Mensen zijn de enige soort op aarde die zich niet kan aanpassen aan de omgeving. Evolutionair gezien is het eigenlijk onmogelijk dat een soort die zich niet aan zijn omgeving kan aanpassen overleeft. Maar mensen zijn slim, de truc die we hebben gedaan is onze omgeving aanpassen aan ons! We bouwen huizen, stoken ze warm, leiden er water en elektriciteit heen, we bouwen dijken, maken polders, bruggen en maken zout water zoet. Dat is een heel bijzondere eigenschap van de mens, maar ook onze grote valkuil. Ons incasseringsvermogen voor veranderingen is daardoor drastisch verminderd. Zodoende zijn we bijna altijd bezig om veranderingen tegen te houden, ze aan te passen of vast te houden aan het oude.

Maar voor ware groei is transformatie noodzakelijk! Dit vraagt om los te laten waar je aan gehecht bent, mee te durven varen op de stroom van het leven. Het vraagt om een diep vertrouwen, dat je diep verborgen in je Zelf de mogelijkheid tot aanpassing aan de nieuwe omstandigheden nog in je hebt. Dat je kunt stoppen om je omgeving steeds aan je behoeften aan te passen en weer kunt leren om je aan je omgeving en de gebeurtenissen aan te passen.

Hierbij komt vaak een diepe oerangst tevoorschijn, die ons tegenhoudt, die vast houd aan wat is en wat we denken nodig te hebben. Daardoor wordt het transformatie proces voor velen een zware lijdensweg. Maar we kunnen en mogen niet doorgaan zoals het nu gaat, dat is natuurlijk gezien onmogelijk. Groei moet gevolgd worden door loslaten omdat er anders geen nieuwe groei kan plaats vinden. De lente is zo ontzettend mooi omdat in de winter alles afsterft en plaats maakt voor de nieuwe groei.

De transformatie van de hele mensheid, waarbij we onze ware natuur weer mogen ontdekken, mogen ontdekken dat we wezens van moeder aarde zijn met dezelfde unieke eigenschap om ons aan te passen aan de veranderingen binnenin ons en om ons heen. We mogen ontdekken hoe fijn het is om mee te drijven op de natuurlijke ritmes van groei en rust, hoe fijn het is om samen met alles wat leeft een te zijn en niet meer te nemen dan nodig is. Weer te vertrouwen dat de moeder natuur ons precies op het juiste moment verschaft wat we nodig hebben en zo te leven in vrijheid op de ritmes van het universum! Dat is de transformatie waar we allen doorheen gaan in deze bijzondere tijd!

Namasté

Esmeralda Snoek

p.s. De zonsverduistering is bij helder weer te bewonderen op vrijdag 20 maart, als je in de zon kijkt doe dan wel een eclipsbrilletje op!

Gegevens zonsverduistering: Op vrijdag 20 maart 2015, tussen 09:30 en 11:48 uur MET, vindt een gedeeltelijke zonsverduistering plaats. De Maan schuift dan vanaf de Aarde gezien precies voor de Zon langs. Bij helder weer zal vanuit Nederland en België de hele zonsverduistering zichtbaar zijn. Tijdens het maximum van de eclips, om 10:37 uur, zal 84% van de diameter van de Zon, ofwel 81% van haar oppervlakte, bedekt zijn.

Bron: http://hemel.waarnemen.com/zon/eclipsen/zonsverduistering_20150320.html

1 Comment

Goede Voornemens

1/5/2015

1 Comment

Het nieuwe jaar is net begonnen, de eerste verse Crysthalblog van 2015 ligt voor je neus.
Al rondneuzend op internet naar inspiratie zie ik dat veel blogs en berichten op social media gaan over goede voornemens.

Mmmm goede voornemens…wat wil ik met dit jaar? Wat wil ik creëren, welke waarden zijn er belangrijk voor mij? Vrede, rust, ruimte, bijzondere ontmoetingen, persoonlijke groei, bewustwording, eenheid, delen, of misschien mijn eerste boek? Heb jij ze ook die goede voornemens?

Laten we er samen dan eens naar gaan kijken… Wat zijn jouw goede voornemens? Gaan ze over gezondheid (ik ga nu toch echt een paar kilo afvallen, laat de suiker staan of ik ga beginnen met sporten…) Gaan ze over werk en sociaal leven (Ik ga meer of minder werken, dit jaar ga ik echt doen wat ik werkelijk wil, en welke keuzes maak ik met betrekking tot de mensen die zich mijn vrienden noemen….) of misschien heb je voornemens die meer van spirituele aard zijn ( ik ga meer mediteren, ik ga nu eindelijk die cursus die ik al jaren wil doen volgen, ik ga met meer aandacht leven, tijd vrij maken voor de dingen die er echt toe doen…)

Maar als je er nu een s goed naar kijkt. Zijn ze echt heel anders dan de voornemens van vorig jaar? Weet je nog welke voornemens je vorig jaar had en wat is daar van terecht gekomen? Heb je ze kunnen realiseren of zijn ze verdwenen in de tijd?

Het nadeel van een voornemen is dat het een voor nemen is. Je neemt het je voor, je bent iets van plan, je wilt iets gaan doen of laten. Daar heeft het universum maar 1 antwoord op: Fijn dat je dat wilt. Maar verder gebeurt er niets!

Een voornemen wordt niet ondersteund door het universum om dat het geen creatiekracht bezit. Een plan is een idee en daar begint natuurlijk elke creatie mee maar een voornemen staat niet in het NU en heeft daardoor geen creatie kracht. Eigenlijk zeg je: ergens in dit jaar ben ik ongeveer van plan om dit een keertje te gaan doen… krachteloos dus.

Hoe kun je nu voor elkaar krijgen dat je voornemen daadwerkelijk vorm krijgt? Het zit al besloten in het woord daadwerkelijk…inderdaad er is een Daad voor nodig, een eerste stap, een echte actie.
De gedachte, de wens wordt dan omgezet in beweging. En die beweging vraagt om actie in het NU.

Het leuke van het Nu is ook dat je er niet een heel jaar mee hoeft te wachten om je iets voor te nemen.
Elk moment is een tijd om andere keuzes te maken.
Elk moment ben je vrij om van richting te veranderen.
Elk moment kun je kijken naar wat je los wilt laten, wat je niet meer wilt creëren in je leven en wat je dromen is, wat je volgende stap is om ze te verwezenlijken.

Wil je werkelijk realiseren wat je wenst, doe dat dan in het NU, met heel je wezen, voel de dankbaarheid en het weten dat het er al is en het universum zal je op je weg ondersteunen met de meest prachtige hints, oplossingen en giften

Dat is ook wat ik je wens voor 2015 dat elk moment een moment van verandering kan zijn,
Dat je elk moment de vrijheid voelt om je hart te volgen en te kiezen voor Jouw pad, elk moment weer!

Namasté
Esmeralda Snoek

Wil jij je voornemens bekrachtigen en omzetten in de eerste stap? Kom gezellig langs op de gratis nieuwjaarsborrel om met elkaar te delen en inspiratie op te doen! Donderdag 8 januari van 20.30 tot 21.30. Je bent van harte welkom!

1 Comment

Go with the Flow

12/8/2014

0 Comments

Emerald Falls. Esmeralda Snoek 2012,

Het is blogtijd maar ik weet even helemaal niet waar ik over moet/mag schrijven. Mijn hoofd zit vol met mooie en bijzondere onderwerpen, maar die zijn niet helemaal af. Onderwerpen zoals synchroniciteit, creatie, onvoorwaardelijke liefde, Licht, de Zon, Symbolen en hun betekenis, Zorgen(loos), Tijd en Ruimte en nog veel meer onderwerpen strijden dan om de voorrang. Maar een onderwerp waar ik over schrijft moet voor mij doorleefd zijn, mijn eigen ervaring mag er aan toe gevoegd worden om het verhaal levend te maken.

Tegelijkertijd is mijn hoofd leeg, elk onderwerp wat ik wil pakken glijdt voor mijn geestesoog weg. Voor mij een teken dat dat onderwerp nog niet klaar is, dat de tijd er nog niet rijp voor is. Dan zit mijn wil ertussen en probeert mijn geest een onderwerp te maken, daar is kracht voor nodig. Dan ga ik gewoon even met de hond naar buiten, de frisse lucht om mijn hoofd, de wind die om mijn oren blaast en de rust herstelt.

Schrijven is wat dat betreft net als leven, om een goed verhaal te schrijven is er een flow nodig, niet het denken dat de tekst bepaald maar de overgave aan de informatie zoals die wil stromen. Sommigen noemen dat automatisch schrift, schrijven vanuit een flow die diep van binnen komt, bijna zonder er bij na te denken. De woorden rijgen zich dan aaneen, maken een dans met elkaar en vormen een levend beeld dat door iedereen een begrepen en ervaren kan worden. Er ontstaat een verhaal over het leven zelf vanuit een diepe doorleefdheid.

Zo gaat het in het leven zelf ook. Vaak willen we zoveel controle uitoefenen, het leven vormen en buigen naar onze verwachtingen en ons begrip van goed en fout. Om werkelijk te leven is er een vorm van overgave nodig. Overgave aan de stroom van het leven zelf. En vertrouwen…vertrouwen dat het leven je brengt waar jij wezen moet. Precies op de plaats waar jij uitkomt bij je natuurlijke stroom van liefde, de ware stroom van Leven met een grote L.

Soms vind dat plaats buiten je comfortzone, buiten het gebied waar je je lekker en vertrouwt voelt. Dan slaat de onrust toe, wil onze mind de controle over de situatie herstellen. Dan zetten we kracht in om te krijgen wat we denken te willen en worden we afgesneden van de levensstroom. Dan raak je vermoeid, afgeleid, verlies je de passie en weet je niet meer waar je nou heen moet gaan om weer in die ware levensstroom te komen.

Loslaten, vertrouwen, overgave…of gewoon even met de hond wandelen zijn de sleutels om weer in die flow te komen. Loslaten wat je denk te willen, waar je denkt dat je pad heen leidt, wat je denkt hier te moeten doen en wat goed en fout zou zijn. Vertrouwen dat jouw levensstroom je daarheen leidt waar je wezen moet, vertrouwen dat je het niet alleen hoeft te doen, vertrouwen dat je veilig bent en naar jouw pad geleidt wordt. En overgave aan de stroom van het leven, een achterover leunen en je laten dragen waarheen je stroom leidt. En een diep weten: Het is Goed!

In die stroom ontstaat het mooiste wat je maar kunt bedenken en wat je niet had kunnen bedenken. In die stroom is dit stuk geschreven en heeft het me geleid waar ik niet aan had kunnen denken en me inzichten gegeven waar mijn denken me al had vastgezet. Dat is leven in de Flow.

Ga je mee op ontdekkingsreis naar jouw levensstroom? Go with your Flow!

Namasté
Esmeralda Snoek

0 Comments

Crysthal blog

Angst voor de Onkenbare Vijand

Het Verhaal van de Steen

Vertrouwen; de Economie van de Nieuwe Tijd

Heel de Aarde stap 1: Het contact herstellen

Transformatie

Goede Voornemens

Go with the Flow

Author

Archives

Categories