Tegelijkertijd is mijn hoofd leeg, elk onderwerp wat ik wil pakken glijdt voor mijn geestesoog weg. Voor mij een teken dat dat onderwerp nog niet klaar is, dat de tijd er nog niet rijp voor is. Dan zit mijn wil ertussen en probeert mijn geest een onderwerp te maken, daar is kracht voor nodig. Dan ga ik gewoon even met de hond naar buiten, de frisse lucht om mijn hoofd, de wind die om mijn oren blaast en de rust herstelt.
Schrijven is wat dat betreft net als leven, om een goed verhaal te schrijven is er een flow nodig, niet het denken dat de tekst bepaald maar de overgave aan de informatie zoals die wil stromen. Sommigen noemen dat automatisch schrift, schrijven vanuit een flow die diep van binnen komt, bijna zonder er bij na te denken. De woorden rijgen zich dan aaneen, maken een dans met elkaar en vormen een levend beeld dat door iedereen een begrepen en ervaren kan worden. Er ontstaat een verhaal over het leven zelf vanuit een diepe doorleefdheid.
Zo gaat het in het leven zelf ook. Vaak willen we zoveel controle uitoefenen, het leven vormen en buigen naar onze verwachtingen en ons begrip van goed en fout. Om werkelijk te leven is er een vorm van overgave nodig. Overgave aan de stroom van het leven zelf. En vertrouwen…vertrouwen dat het leven je brengt waar jij wezen moet. Precies op de plaats waar jij uitkomt bij je natuurlijke stroom van liefde, de ware stroom van Leven met een grote L.
Soms vind dat plaats buiten je comfortzone, buiten het gebied waar je je lekker en vertrouwt voelt. Dan slaat de onrust toe, wil onze mind de controle over de situatie herstellen. Dan zetten we kracht in om te krijgen wat we denken te willen en worden we afgesneden van de levensstroom. Dan raak je vermoeid, afgeleid, verlies je de passie en weet je niet meer waar je nou heen moet gaan om weer in die ware levensstroom te komen.
Loslaten, vertrouwen, overgave…of gewoon even met de hond wandelen zijn de sleutels om weer in die flow te komen. Loslaten wat je denk te willen, waar je denkt dat je pad heen leidt, wat je denkt hier te moeten doen en wat goed en fout zou zijn. Vertrouwen dat jouw levensstroom je daarheen leidt waar je wezen moet, vertrouwen dat je het niet alleen hoeft te doen, vertrouwen dat je veilig bent en naar jouw pad geleidt wordt. En overgave aan de stroom van het leven, een achterover leunen en je laten dragen waarheen je stroom leidt. En een diep weten: Het is Goed!
In die stroom ontstaat het mooiste wat je maar kunt bedenken en wat je niet had kunnen bedenken. In die stroom is dit stuk geschreven en heeft het me geleid waar ik niet aan had kunnen denken en me inzichten gegeven waar mijn denken me al had vastgezet. Dat is leven in de Flow.
Ga je mee op ontdekkingsreis naar jouw levensstroom? Go with your Flow!
Namasté
Esmeralda Snoek