Category: Leven

Het Verhaal van de Steen

6/3/2015

Een van mijn spirituele leraren, White wolf vertelde mij een prachtig verhaal.

White Wolf is een prachtige indiaan met een getaande huid en een prachtige hoofdtooi met witte veren. Hij heeft een kleurige deken om zich heen en hij rookt een pijp terwijl hij zijn wijsheden met mij deelt. Op een dag vertelde hij me een prachtig verhaal wat ik graag met je wil delen. Het is het verhaal van de Weg van de Steen, die net zo is als het leven.

Het verhaal begint bij een berg, een grote berg van harde rots. Op een dag sloeg de bliksem in op de berg en grote stukken rots kwamen los en rolden kletterend de berg af. Onderaan de berg bleven de rotsblokken liggen. Onze steen was een van deze rotsblokken. Beduusd vroeg hij zich af wat er gebeurd was. De steen merkte dat hij alleen was, geen deel meer van de berg en hij voelde zich verlaten en eenzaam.

Na een tijd merkte hij dat er ook andere rotsblokken om hem heen lagen. Er was een flinke strijd gaande tussen deze rotsblokken. Ze vergeleken zich met elkaar, wie nu de grootste en de mooiste was. Ze ruzieden omdat ze allemaal vonden dat zij de oorspronkelijke berg waren. Onze steen deed hier vrolijk aan mee.

Het weer en de wind echter hadden hun invloed op de rosten en ze werden gevormd door de wind en de regen, steeds een beetje kleiner. Op een dag kwam er een grote storm met veel regen en de rotsblokken werden weggespoeld, zo ook onze steen.

Hij kwam in een wilde rivier terecht en het water nam hem mee en vormde hem verder steeds meer stukken braken af of sleten weg. Er kwam een mens en die stapelde hem op met anderen tot een dam. Weer ruzieden ze wie de beste en de mooiste was. De dam brak en de steen vervolgde zijn reis.

Het water droogde op en hij werd een deel van de steppe. De rots was een steen geworden, werd opgeraapt en door een mens. Zij luisterde naar het verhaal van de steen en droeg hem een tijd bij zich. Maar het verhaal gaat verder. Ze verliest de steen of gaf hem misschien bewust terug aan de aarde.

Op een dag komt onze steen in de zee, en de zee vormt de steen verder, laag voor laag schuurt hij eraf. Samen met al die andere stenen rolt hij in de branding. Op een dag is er van onze steen nog maar een zandkorreltje over, al het andere is er tijdens zijn leven afgeschuurd. En als kleine zandkorrel daar op het grote strand beseft onze steen: “Ik ben weer deel van het geheel! Alleen ben ik slechts een zandkorreltje maar samen zijn we ZAND!”

Op dat moment steekt er een flinke wind op en onze korrel wordt opgetild op de wind. Hij wordt geblazen over het land regelrecht naar de berg en blijft steken tussen een van de vele spleten van de berg. Hij is weer thuis! Hij is weer deel van de berg en mag helpen met het vormen van de berg. Hij wordt weer de Berg.

White Wolf legt me uit dat ook de reis van de ziel is als de reis van deze steen. Eerst is onze ziel, deel van het geheel, het goddelijke, het Al, maar op een dag breekt de Ziel hieruit los en begint zijn lange tocht door alle levens heen. Bij elk leven schuurt er een laag af, leren we over wie we wel en niet zijn tot op een gegeven moment we alle maskers hebben mogen afleggen en er alleen nog de essentie van de zandkorrel over is. Dan komt het diepe besef dat we Een zijn met elkaar en met elkaar het “zand” van het universum vormen. Dat is het moment dat we in staat zullen zijn om terug te keren naar de oorsprong, dan kunnen we weer deel nemen aan Al Wat Is en de eenheid met de bron weer Zijn

Namasté

©Esmeralda Snoek

1 Comment

JeZelf Zijn

5/11/2015

0 Comments

True colors of a butterfly. 2006

Jezelf Zijn is een veelgebruikte term als het gaat om bewustwording. Veel mensen zijn daar intensief mee bezig en zoeken naar een manier om zichzelf te zijn, geaccepteerd te worden door zichzelf en anderen zoals ze zijn.

Er worden boeken vol over geschreven dat het zo belangrijk is om je ware Zelf te zoeken, en jezelf te kunnen zijn. Dit heeft de bekende cliché uitspraken tot gevolg: “Ik wil nu eindelijk mezelf zijn” of “als ik mijzelf niet kan zijn dan….” En nog vele meer. Toch weten de meeste mensen eigenlijk totaal niet wat het inhoudt om zichzelf te zijn. Ze zoeken, volgen cursussen, doen therapieën bezoeken goeroes die hun mogen vertellen wie ze werkelijk zijn. Dit allemaal omdat ze denken dan te kunnen ontdekken wie ze zijn. Op deze eindeloze weg raken velen juist verder van zichzelf af dan ooit!

Soms gaat dit echt mis en neemt ons ego, onze kleine zelf de overhand. Die roept; "Ik wil Mezelf zijn. Ik ben belangrijk en dat gaat voor alles." Dan ontstaan er grote misstanden en neemt het ego de touwtjes in handen onder het mom van jezelf zijn. Dan wordt het jezelf zijn een dwang, ook naar anderen toe. De vervulling van de behoeften van het ego worden dan verward met het JeZelf willen zijn.

Wat houdt dat nou werkelijk in JeZelf Zijn met een hoofdletter? Om JeZelf te Zijn moet je eerst ontdekken wat dat inhoudt. Het gaat hier niet meer om de buitenkant. De buitenkant is alleen wie je denk dat je bent. Zoals je in de spiegel naar jezelf kijkt en denkt dat je leuk, aardig, vervelend, lelijk, mooi, grappig, de gangmaker, de stille of wat dan ook maar bent. Maar dit zijn alleen maar rollen van je kleine zelf. De rollen die speelt in het leven, voor elke situatie een andere rol, een ander masker. Jezelf zijn is dus niet zijn wie je denkt dat je bent.

Je kunt ook voelen wie je bent, hoe voel je je in verschillende situaties, hoe voelt het om jou te zijn, om aangeraakt te worden, geaccepteerd, verworpen, geraakt, geliefd, verlaten, gedragen, succesvol, of juist de mislukkeling? Is dit wie je bent? Nee, ook dit zijn de emoties waarmee je waarde hecht aan wat er aan die buiten kant gebeurt. Hoe iets voelt voor jou. Vaak wordt jezelf zijn verward met jezelf goed voelen. Mensen denken vaak: “Als ik me goed voel dan kan ik mezelf zijn.” Ook dit is niet het ware Jezelf Zijn.

Je kunt denken over wie je bent, je kunt voelen wie je bent...maar ook werkelijk helemaal Zijn wie je bent is iets anders. Daar hoef je niet over na te denken, dat hoef je niet te voelen omdat je het al Bent. Op dit niveau kun je je Goddelijke of je Hogere Zelf, wie je in essentie bent werkelijk volledig belichamen. Dan stopt het denken en het voelen, dan is er alleen nog een Zijn. Dit valt ook niet uit te leggen, dit kun je alleen ervaren. Wel kan ik er een voorbeeld bij geven.

Als je aan de rand van een rivier zit dan kun je denke over wat water is, je hoort de geluiden van het murmelende water, je ziet de glinsteringen op het water oppervlak, je kunt zien hoe het stroomt en dat water niet vast is maar van vorm veranderd als de bedding van vorm veranderd. Dit kun je allemaal denken over water.

Als je dan opstaat en het water inloopt, kun je het water voelen, je voelt hoe warm of koud het is, je voelt dat het nat is, je voelt de stroming aan je trekken en hoe het water zich vormt naar je lichaam. Jij bent in het water en voelt hoe het is om in het water te zijn.

Maar als je nu helemaal onderduikt en je lichaam vergeet, één wordt met het water. Dan Ben je het water. Je denkt niet meer, je voelt niet meer, je bent het water. Je voelt hoe je vervloeit, hoe je kleine 'ik' ophoudt te bestaan en hoe je water bent. Ineens spreidt je uit, stroom je mee, wordt je net zo soepel als water. Je hoeft er niet meer over na te denken, je bent het helemaal.

Zo is het ook met Jezelf Zijn, pas als je je helemaal overgeeft aan je Ware Zelf, je hogere Zelf of het Goddelijke zo je wilt dan wordt je dit. Dan denk je er niet meer over na, dan hoef je het niet meer te voelen omdat je het al Bent. Je vervloeit met je Ware Zelf en op dat niveau is er alleen nog maar Zijn. dan worden je Ware Kleuren zichtbaar voor iedereen

Dat is de ware oefening van het JeZelf Zijn! Show me your True Colors.

Namasté

Esmeralda Snoek

Wil je leren hoe je dit kunt beoefenen door meditatie? Kom dan naar de meditatieavond op dinsdag 12 mei. Voor meer informatie klik hier

0 Comments

Heel de Aarde Stap 4: Het herstellen van de Kosmische Tijd

4/30/2015

1 Comment

Met deze stap zijn we aangekomen bij de laatste stap in de Heel de Aarde serie. Meteen ook de meest belangrijke, en meest moeilijke stap om te maken. Het opgeven van onze kunstmatige tijdrekening en het volledig terug stappen in de kosmische tijd.

Om duidelijk te maken wat ik precies bedoel begin ik deze blog met een bijzondere ervaring met Ashtar te delen:

Ashtar neemt mij mee naar een bijzondere plek:
Het lijkt alsof we in de ruimte zweven maar het is toch anders.
Achter ons is: “Niets en Alles”
Wij staan aan de rand van wat een soort sterrenstelsel lijkt.
Maar het is eigenlijk meer een soort “sterrensoep” die langzaam onder ons ronddraait en vandaaruit lopen steeds donkerder wordende rimpels naar ons toe.
Het Niets achter ons is noch Licht, noch Donker.

Ashtar staat rechts van mij in een lang gewaad.
Ik vraag waar we nu zijn.
Hij antwoord: “Aan de rand van de tijd! Alles beneden ons is het vergankelijke wat bestaat in de tijd. Het “niets” achter ons is het tijdloze, het eeuwige. Dat wat Altijd Was, Is en Zal Zijn.
Ik vraag waarom we hier zijn en Ashtar legt me uit:
“Om te begrijpen dat in jullie wereld alles geregeerd wordt door tijd. “
De mensen zitten vast in de illusie door de collectieve ervaring van tijd.
Een tijdsmeting die niet meegaat op het ritme van de kosmos maar een tijdsrekening die jullie hier los van koppelt met jullie diepe gevoel van afgescheidenheid tot gevolg.
Om de aarde te helen, het contact te herstellen en de mensen vrij te maken uit de 3e dimensie is het nodig om de aan jullie opgelegde tijdsrekening los te laten en weer te gaan vibreren op het ritme van de Levende Kosmos. “

Ik zeg dat ik al eerder heb geprobeerd te leven naar de maankalender maar dat dat zo lastig te integreren valt en ook niet echt lekker voelt.
Ashtar antwoordt dat ook deze kalender bedacht is en vast legt.
“Hoe dan?” is mijn vraag.
Ashtar antwoord:
”Het werkt alleen als je uitvind wat je eigen kosmische ritme is.
Als je je eigen ritmes in balans brengt met de kosmische ritmes.
Te eten als je lichaam hier om vraagt, niet op vaste tijden te slapen maar als je voelt dat je moet regenereren.
Dat vrouwen hun cyclus weer leren afstemmen op de kosmische cycli.
Niet alleen op de zon en de maan maar de hele kosmos die dan weer kan vibreren als één Levend en Bewust geheel.
Dan helpen jullie jezelf en de Aarde met jullie naar het volgende niveau!
Het blijven leven op de gregoriaanse kalender houdt jullie stap naar de 5e dimensie enorm tegen. Bevrijd je van deze kalender, vind je eigen ritme terug, en je helpt de hele mensheid en de aarde verder op weg naar de 5e dimensie en uit de illusie!”

De gregoriaanse kalender zoals die ons is opgelegd is uit fase met de rest van de kosmos. Dat kun je je zo voorstellen: Een groep muzikanten maakt zich klaar om samen een muziekstuk ten gehore te brengen. Als ze beginnen te spelen lijkt het even alsof ze hetzelfde muziekstuk voor zich hebben maar een van de muzikanten heeft het verkeerde muziekstuk voor zich staan met een totaal ander ritme en andere noten. Hij speelt voor de anderen uit de maat en de muziek klinkt niet mooi.

Dit is wat wij ook doen met onze gregoriaanse kalender. Het heeft een totaal ander ritme dan de rest van de kosmos en gaat niet samen met ons innerlijke ritme. Ook al lijkt het een “zonnekalender” het is het niet! Dat kun je zien aan de rare aanpassingen die van tijd tot tijd gemaakt moeten worden om deze kalender schijnbaar kloppend te houden. Hierdoor is onze tijdrekening voortdurend uit fase met de rest van het universum wat een isolerend effect heeft op onze werkelijkheid.
We voelen ons alleen, afgescheiden, alsof we ver van huis zijn.

Deze opgelegde kalender werkt als een gevangenis en houdt onze trilling vast op het niveau van de materie, de derde dimensie. Om je daaruit te bevrijden is het van belang om je eigen innerlijke ritmes te gaan herkennen en daar naar te gaan leven. Deze innerlijke ritmes weer af te stemmen op de kosmos, op de ritmes van Moeder Aarde. Dan wordt het voor ons mogelijk om mee te gaan met de verhogende vibratie van Moeder Aarde en met onze verhoogde trilling haar overgang naar de 5e dimensie te ondersteunen.

Velen zullen ervaren dat het heel lastig is om in de praktijk uit deze gregoriaanse kalender te stappen en te gaan leven naar je kosmische ritme. Praktisch lijkt het soms onmogelijk om dan nog afspraken te maken, te plannen of je werk te doen. Dat laat ook zien hoe sterk deze opgelegde kalender ons leven dicteert en ons vastzet in een tredmolen die maar door en door gaat en uiteindelijk nergens naar toe gaat. Doe het stap voor stap, kleine momenten en breidt dat steeds verder uit totdat je je eigen ritme vind die gebaseerd is op het ritme van de kosmos. Pas dan zijn we werkelijk vrij!

Namasté
Esmeralda Snoek

p.s. Wil je de Heel de Aarde stappen leren toepassen en integreren in je eigen leven? In juni start ik op de dinsdagavonden een workshop van 4 avonden in 4 weken waar elke avond een van de 4 stappen zal worden uitgewerkt en geïntegreerd! Voor meer informatie over deze workshop klik hier

1 Comment

Heel de Aarde stap 3: Het violette vuur dat zuivert, harmoniseert en balanceert

4/21/2015

3 Comments

In deze heel de aarde serie hebben we het al gehad over het herstellen van de connectie als eerste stap, daarna het herinneren van de prachtige creatie die de aarde in werkelijkheid is, nu gaan we naar de derde stap waarin we zelf actief mee gaan helpen om deze perfecte staat te herstellen door het gebruik van het violette vuur.

Deze stap is zeer belangrijk en we worden dan ook opgeroepen om met elkaar de handen ineen te slaan en het water en de lucht te zuiveren met het violette vuur. Ik kreeg opnieuw een heel belangrijk bericht van de Ashtar en de Galactische Federatie:

Onze aarde heeft hulp nodig in de huidige transitie en de daarin tegenwerkende krachten. Om deze tegenwerkende krachten het hoofd te bieden kunnen wij Moeder Aarde hulp bieden door het water en de lucht te zuiveren met het violette vuur. Nu is deze opdracht voor velen niet helemaal nieuw maar de komende periode is dit echt de eerste prioriteit. Willen wij Moeder Aarde door deze periode heen helpen dan is het NOODZAKELIJK om ieder die weet hoe hij of zij moet werken met het violette vuur, het ultraviolette vuur van licht en het gouden violette vuur dit te laten doen met de focus op de lucht en het water!

Het Violette Vuur is een krachtig middel dat ons gegeven is om alles wat minder dan perfect (omdat het zijn doel al heeft gediend door er te zijn) is om te zetten in goddelijke perfectie. Het Violette Vuur heeft altijd al bestaan en komt rechtstreeks uit het hart van “Al wat Is” om de mensheid te helpen in deze tijd. De werking van het violette vuur is het volledig afbreken tot de essentie en het opnieuw opbouwen naar een perfecte staat van alles wat we beschouwen als minder dan perfect. Het violette vuur herstelt de balans, de harmonie en zet alles om in de pure essentie van Liefde. Alle negatieve gedachten, ervaringen, alle onbalans, pijn en verdriet dat wordt aangeraakt door het violette vuur zal transformeren naar het hoogste goed voor Al Wat Is. Het violette vuur is een stroom van zuiverende, harmoniserende en balancerende energie.

Boeddha de oorspronkelijke bewaarder van de Violette Vlam en gaf deze door zijn zielemaatje Lady Quan Yin. Nu wordt het bewaard door de opgestegen meester, Lord St. Germain. Hij heeft het weer terug gebracht in het bewustzijn van de mensen zodat we er nu mee kunnen werken om onszelf te kunnen bevrijden van alle disharmonie. Alles wat minder is dan perfect kan door het Violette Vuur terug keren de goddelijke essentie waar het vandaan kwam om van daaruit opnieuw gebruikt te kunnen worden in een nieuwe en harmonieuze vorm.

Het Ultra Violette vuur van Licht is een hogere frequentie van het violette vuur net zoals ultra violet een hogere frequentie is van violet. Daarnaast is dit vuur versterkt met de Zilveren Straal van Genade of wel het vrouwelijke aspect van het Goddelijke. Het ultraviolette vuur van licht balanceert daarom bovendien het mannelijke en het vrouwelijke waardoor het een sterk helend effect heeft op al het leven.

Het Gouden Violette Vuur heeft de hoge trilling van de vijfde dimensie en kan naar het terugbrengen van de perfecte staat ook de trilling verhogen naar het niveau van de vijfde dimensie. Deze vlam helpt dus ook bij de grote transformatie waar wij samen met Moeder Aarde doorheen gaan. Het gouden violette vuur draagt het Gouden Christus Bewustzijn in zich of wel het kristalbewustzijn. Het hogere bewustzijn wat wij als mensen nu aan het ontwikkelen zijn.

Werk met de vlam die resoneert bij jou. Je zou dat op de volgende wijze kunnen doen:

Vraag Lord St Germain om je te helpen en of hij het violette vuur voor je wil activeren.
Stel je dan voor dat je in een pilaar van violet vuur staat die helemaal om je heen is. Laat dat violette vuur naar binnen stromen, in je aura, in je chakra’s en in je lichaam. Laat het elke cel in je lichaam zuiveren, en alle energieën die jou niet langer dienen. Als je helemaal doordrongen bent van het violette vuur dan kun je het naar je handen laten stromen. Ben je bij water, raak dan het water aan en zie hoe het violette vuur zich van je vingertoppen verspreid door het water. Raak de lucht om je heen aan en zie hoe een violet vuur door de lucht raast om het volledig te zuiveren. Laat het zover als jij kunt behappen uitbreiden tot het de hele wereld omvat…of het hele universum.

Je kunt ook het violette vuur sturen naar situaties waar jij je bij betrokken voelt, zo heb ik met het violette vuur gewerkt aan Fukushima, diverse oorlogen, het zuiveren en helen van de aarde, maar ook als ik een ongeluk zie en ik rijd er langs stuur ik het violette vuur naar de situatie. Het is je intentie die de energie in beweging zet, de energie zelf doet de rest. Probeer het eens uit op een glas water en proef het verschil!

Als we met zijn allen het violette vuur in zetten om onszelf, de aarde en het hele universum te helen zullen we de perfectie in alles kunnen waarnemen en creëren!!

Namasté
Esmeralda Snoek

3 Comments

Heel de Aarde stap 2: Herinner haar in haar perfecte staat

4/15/2015

1 Comment

In de vorige blog schreef ik hoe belangrijk het is voor de heelwording van Moeder Aarde om de oorspronkelijke connectie weer te herstellen. Als je dan w er bewust bent geworden van hoe zij een levende moeder voor ons is. Een levend wezen waar we innig van kunnen houden, zoals zij van ons houdt dan komt vaak ook de ontdekking van wat we haar aan hebben gedaan.

We zien dan vaak overal de vernietiging, de vervuiling, het lelijke van wat de mens creëerde in zijn hoogmoed. Dat doet pijn, en hoe dieper de verbinding hersteld is hoe meer dat pijn doet. Dat kan zo erg zijn dat je lijkt te verdrinken in de wanhoop, de hopeloosheid, de angst en de vraag hoe dit ooit nog goed moet komen. Maar dat is niet de weg!

Vergis je niet in de herstelkracht van de natuur, de creatieve mogelijkheden die moeder aarde benutten kan om leven te creëren! Ze kan daarbij echter wel hulp gebruiken want wij zijn ook oneindig creatieve wezens en onze creatiekracht toegevoegd aan de hare helpt enorm mee. Vele handen maken licht werk en samen creëren is een feest.

Ik wil daarom een visioen die ik had delen in deze blog:
Ik ben in een prachtige Japanse tuin waar de bomen vol in bloei staan en de bloesems om me heen waaien. Ik ben bij Quan Yin in haar prachtige Japanse tuin. We wandelen samen door deze tuin terwijl ik enorm geniet van de pracht om me heen. Quan Yin zegt dat er iemand is die hier nog veel beter in is en een nog veel mooiere tuin kan creëren. Ik ben heel benieuwd en Quan Yin neemt mij mee naar de rand van de tuin. We blijken hoog op een berg te staan en kijken uit over een geweldig mooi uitzicht. Een groen tapijt, doorsneden met water en bijzondere watervallen, bijzondere rotspartijen, wolken en heel veel leven.

“Ja” zegt Quan Yin, “Gaya kan mijn tuin overtreffen. Zij is oneindig creatief en heeft zoveel schoonheid gecreëerd”. Ik zeg dat dat allemaal verdwijnt omdat de mens dit stuk maakt. “Ja” zegt Quan Yin “en jullie vergeten hoe mooi het was en denken dat jullie haar kunnen overtreffen met jullie gebouwen en alle kunstmatig nagemaakte natuur. Maar het ergste is dat jij en alle bewuste wezens alleen kijken naar hoe erg het is en jullie daar druk over maken. Jullie gedachten zijn bij de destructie en jullie vergeten, vergeten hoe mooi alles was!”

“Om de aarde te helen moeten jullie herinneren. Herinneren hoe mooi alles was voor de mens het vernietigde. Als jullie de pracht van Gaya in jullie gedachten vasthouden helpen jullie met jullie eigen scheppingskracht met herstel van de Hof van E’den en creëren jullie met haar samen alles opnieuw!
Herinner, ga de natuur in, schilder of fotografeer en herinner. Kijk natuurfilms maar alleen die de pracht laten zien. Laat de films over de destructie links liggen. Vul je gedachten met beelden over Gaya in haar perfecte staat en jullie helpen actief met het herstel van Gaya!!”

Deze boodschap heb ik in mijn hart gesloten en elke dag kijk ik naar al dat moois, en geniet, Geniet.
De zon die schijnt, de regen die leven geeft, de wind die de wolken voortdrijft, het kleine plantje dat dapper zijn kopje boven de grond uitsteekt, de vogels die zingen, een vlinder die rondfladdert en haar kleuren tentoon spreidt een ademhaling vol frisse lucht!

En als het er niet is, er niet lijkt te zijn, als de destructie de overhand lijkt te krijgen dan herinner ik deze prachtige momenten en visualiseer ik op de plaats dat hele mooie plaatje er overheen.
Het bijzondere is dat er dan altijd iets moois te ontdekken valt, het altijd zichtbaar wordt hoe sterk moeder de creatiekracht van moeder aarde is en ze altijd een weg vindt om het leven opnieuw vorm te geven!!

Dis is de tweede stap naar de heling van moeder aarde, herinner hoe mooi ze is en houdt dat vast!
Droom, fotografeer, schilder teken, praat erover en deel met elkaar! Dan verengingen wij onze creatiekracht met die van haar en bouwen we samen aan ons paradijs!

Doe je mee?

Namasté
Esmeralda Snoek

1 Comment

Heel de Aarde stap 1: Het contact herstellen

4/8/2015

0 Comments

Onze Aarde, Gaya, Moeder Aarde is een levend wezen. En dan bedoel ik echt een leven wezen met een eigen bewustzijn, een fysiek lichaam en een aura, ze ademt, ze leeft en brengt leven voort. Ze is zo levend dat ze een symbiose is aangegaan met alle leven wat ze heeft voort gebracht. We leven op haar huid, maken gebruik van haar levenskracht, ze voedt ons, en geeft ons een plek om te wonen, te leven en te ervaren.

Velen van jullie erkennen dat de Aarde een levend wezen is met een eigen bewustzijn maar kun je ook geloven als ik zeg dat e net zo levend is als jij? Dat ze bewuste creator is en dat ze in beweging is zoals jij en ik? Dat ze continu verandert en zich aanpast aan het leven wat ze draagt?

In mijn meditaties heb ik de laatste tijd een diep contact mogen aangaan met onze Moeder Aarde en heb ik veel mogen zien van hoe het leven op Aarde bedoeld is.

We zijn een eenheid, een groot levend organisme. De aarde geeft ons precies wat we nodig hebben op elk moment!

De Aboriginals weten dit nog maar wij zijn het vergeten. Wij zijn het vertrouwen verloren dat de aarde zelf voor ons zorgt, ons eten geeft als we honger hebben, schoon drinkwater als we dorst hebben, een schuilplaats als we vermoeid zijn. We zijn dit gaan overnemen en in ons gebrek aan vertrouwen en de angst om te kort te komen zijn we hier veel te ver in gegaan. We zijn haar gaan ontnemen wat ze van nature geeft. We nemen meer dan we nodig hebben omdat we denken dat we tekort zullen komen waardoor er te weinig overblijft voor anderen. We roven haar bronnen leeg, terwijl ze dat ook allemaal vrijwillig voor ons geeft.

De Aboriginals en andere oorspronkelijke stammen leven nog samen met de Aarde. Ze zijn in contact, ervaren haar bewustzijn en vormen een eenheid met haar. Hierdoor hebben ze een heel diep vertrouwen ontwikkeld. Het vertrouwen dat er altijd precies datgene is wat ze nodig hebben. Niet meer en niet minder. Dit stelt hun in staat om onder omstandigheden te leven die wij geen dag zouden volhouden. Zo vinden zij water op hun pad omdat ze dost hebben, precies als ze dat nodig hebben, ze vinden voedsel op hun pad als ze honger hebben en vinden ze een beschutte plaats als ze moe zijn en willen slapen. Niet vanuit hun kennis maar door hun vertrouwen en diep contact met de levende Aarde. De aarde Zelf geeft hen wat ze nodig hebben en creëert dit op elk moment dat ze vanuit dit contact er om vragen!

Dit is wat wij verloren zijn in onze angst voor tekorten. We zijn het verloren omdat we zo ijdel waren te denken dat we het zelf allemaal wel kunnen en de Aarde niet nodig hebben. We zijn het verloren omdat we niet geloven dat zij leeft net als wij! Omdat we zijn gaan geloven dat we de hoogste wezens op deze aarde zijn die boven al het andere leven staan. Daarom denken we dat de Aarde een stuk dode rots is waar we naar believen in kunnen boren en de levenssappen kunnen aftappen. Dat we haar als een vuilnisbak kunnen gebruiken en alles wat we hebben verspild over haar kunnen uitstrooien. Dat we haar kunnen beheersen, het klimaat kunnen sturen en alle reacties van Moeder Aarde om zich te herstellen van deze diepe wonden kunnen controleren.

Dat is de waanzin waar wij naar leven. Zou je dit iemand waar je van houdt aan doen? Zou je dit kunnen aan zien dat iemand waar je van houdt dit wordt aangedaan?

Maar het kan anders! De eerste stap naar heling van de Aarde en alles wat leeft is om het contact met haar te herstellen, haar weer te zien en ervaren als de Levende Moeder die zij is! Moeder Aarde vraagt ons dringend om weer terug te keren naar het ware contact en vertrouwen om met haar samen te werken aan een duurzame toekomst in de symbiose die we met haar vormen. Zij is een levend huis voor ons allen en daarom is het zo belangrijk om in contact te zijn zodat zij in onze ware behoefte kan voorzien zonder dat wij haar blijvend uitputten. Laten we van haar houden zoals we van een geliefde houden, laten we met haar delen zoals je met een geliefde deelt, laten we weer vertrouwen zoals je met een geliefde het diepe vertrouwen deelt!

Door haar weer te zien als het Levende Wezen dat ze is, door weer van haar te houden als een geliefde, door het vertrouwen te herstellen en niet meer te nemen dan we werkelijk nodig hebben maken we de eerste grote stap naar het herstel van onze geliefde Moeder Aarde!

Namasté

Esmeralda Snoek

0 Comments

De terugkeer van het Vrouwelijke Goddelijke en het openen van de Geboortegaven.

3/30/2015

3 Comments

Het is Tijd! Het is de tijd waarin we ons volledige potentieel mogen gaan ontplooien, de beperkingen kunnen afwerpen en onze plaats in het universum in mogen gaan nemen. Het is tijd om echt wakker te worden, de angst af te schudden en in contact te treden met de mogelijkheden die onze bewustwording biedt om zo deel uit te gaan maken van het geheel. Het is de tijd dat het Goddelijke Vrouwelijke haar plaats weer mag innemen op Aarde. De Geboorte Gaven worden nu geopend!

De vorige blog schreef ik over de grote transformatie die we nu doormaken. Deze transformatie werd ondersteund door de intense energieën van het Noorderlicht en de Zonsverduistering van 20 maart. Hoe deze transformatie zou verlopen en wat er getransformeerd zou gaan worden was toen voor mij nog niet helemaal duidelijk. Velen gaan echter in deze tijd door diepe processen van loslaten van oude patronen en ontdekken van wie ze werkelijk zijn.

De Zonsverduistering was het markeerpunt waarop het Goddelijke Vrouwelijke zich weer volledig kon manifesteren op aarde. De terugkeer van het Goddelijke Vrouwelijke. The Divine Feminine. De energieën die nu naar aarde komen initiëren de terugkeer van het Goddelijke Vrouwelijke. Tijdens nieuwe maan, waarin het vrouwelijke aspect normaal onzichtbaar is door de vuurkracht van het mannelijke ( zoals al een paar eeuwen in onze maatschappij) laat het vrouwelijke zich toch zien door zich er tussen te plaatsen. Haar schaduw brengt de mannelijke vuurkracht in balans en beiden worden tegelijk zichtbaar! De ware aard van het heilige huwelijk. Het goddelijke mannelijke in harmonie en samenspel met het goddelijke vrouwelijke.

De energie van het Goddelijke vrouwelijke dat nu in grote hoeveelheden naar aarde komt, opent je kruinchakra en zorgt ervoor dat je rechtstreeks in contact komt te staan met je Ziel en daarmee met je Zielendoel. De stroom van energie stroomt door je centralen kanaal naar de aarde, onderweg oude blokkades opruimend en je eigen energiesysteem transformerend.

Velen ervaren hierdoor ook fysieke klachten als intense moeheid, onverklaarbare pijntjes en pijnen, een pijnlijk of kriebelend kruinchakra, een wattenhoofd of zelfs hoofdpijn en heel, heel veel willen slapen. Dit zijn allemaal tekenen dat deze energie via je kruin binnenstroomt en als je chakra’s activeert en daarmee j geboortegaven opent.

De energie van het Goddelijke vrouwelijk opent de potentiele mogelijkheden die je al sinds je geboorte meedraagt. De Geboortegaven. Dit zijn de gaven die je al kreeg bij je geboorte maar die door het leven nooit zijn aangesproken of zelfs werden onderdrukt. Door het binnenkomen van de Goddelijke vrouwelijke energie worden deze gaven aangesproken en geopend. Dit heeft tot gevolg dat zich bij veel mensen vrij plotseling bijzondere gaven ontwikkelen.

Misschien heb je al nieuwe vaardigheden en mogelijkheden bij jezelf ontdekt. Ze bevinden zich op vrouwelijke eigenschappen. En dit geldt natuurlijk ook gewoon voor mannen want we zijn allen zowel mannelijk als vrouwelijk. Het gaat dan om gaven met betrekking tot intuïtie, paranormale gaven, telepathie, heldervoelendheid, helderwetendheid en helderziendheid, hogere gevoeligheid, zowel fysiek als emotioneel als mentaal. Maar ook gaven op het gebied van zorgzaamheid, betrokkenheid, overzicht in het geheel, welzijn boven welvaart, creativiteit, muziek, kunstzinnigheid, eenheidsbewustzijn en ga zo maar door.

Deze energie zorgt voor een belangrijke verschuiving die de mannelijke gaven in balans brengt met de vrouwelijke gaven. Zo kunnen we als mensheid de volgende stap op weg naar een hoger bewustzijn maken.
Daarom is het Tijd. Tijd om het Goddelijke vrouwelijke in balans te brengen met het Goddelijke Mannelijke. Tijd om je je geboorte gaven te omarmen. Tijd om je angst los te laten en in je volledige potentieel te gaan staan. Tijd om deel uit te gaan maken van het Geheel!

Namasté

Esmeralda Snoek
(Met dank aan Ashtar, Quan Yin, Isis, Lady Nada en Maya)

p.s. Op Dinsdag 7 april organiseer ik een meditatie avond met het thema “Het Goddelijke Vrouwelijke en het openen van de Geboorte Gaven. Je bent die avond van harte welkom in de praktijk van 20.30 tot 22.00. (investering : €10,-) Dit is zowel voor mannen als voor vrouwen bedoeld!

3 Comments

Transformatie

3/16/2015

1 Comment

Het enige wat zeker is, is dat alles altijd veranderd en niets hetzelfde blijft!

Deze zin is te vinden in mijn cursusboek, leven vanuit de 7 universele wetten en is het hoofdkenmerk van de Wet van Ritme. Tegelijkertijd hebben wij mensen het juist met dit principe het aller moeilijkst want veranderen is niet onze sterkste kant. Toch staan we op dit moment midden in de grootste verandering op aarde sinds eeuwen en wordt er van ons gevraagd om mee te veranderen. Een diep transformatie proces wat nodig is voor de overleving van de aarde en alles wat leeft.

In deze tijd tussen volle maan en de zonsverduistering van 20 maart bij nieuwe maan zitten we in een diep proces van transformatie, het loslaten van het oude, van het teveel, van alles wat ons bedrukt en tegenhoudt, van alles wat we krampachtig vasthouden en proberen aan te passen aan wat wij ons voorstellen van het leven.

Transformatie….de natuur doet niet anders. In een constant doorgaand proces verandert de natuur constant. Je ziet dit terug in de ritmes van de seizoenen, eb en vloed, dag en nacht. De natuur is in een constante staat van transformatie. Een proces van groei door groei, bloei, afsterven, stilstaan en weer nieuwe groei. Ware transformatie is een diepgaand proces van verandering, zoals de rups die een vlinder wordt, de weg van de waterjuffer of de mythische phoenix die weer oprijst uit zijn eigen as

Op een of andere manier vinden wij mensen de tijd van groei het meest interessant. Misschien dat er daarom zo veel mensen dol op de lente zijn. Bloei zijn we ook wel dol op maar het afsterven, loslaten en stil worden is veel moeilijker voor ons. Dit is ook terug te zien in ons economisch en politiek beleid, alles is gericht op constante groei, meer, meer, meer. Tegenwoordig wordt niet een s meer rekening gehouden met de natuurlijke golven waar ook achteruitgang een rol in speelt. Dan wordt er gesproken over crisis en ineenstorting en laait de angst hoog op.

Mensen zijn de enige soort op aarde die zich niet kan aanpassen aan de omgeving. Evolutionair gezien is het eigenlijk onmogelijk dat een soort die zich niet aan zijn omgeving kan aanpassen overleeft. Maar mensen zijn slim, de truc die we hebben gedaan is onze omgeving aanpassen aan ons! We bouwen huizen, stoken ze warm, leiden er water en elektriciteit heen, we bouwen dijken, maken polders, bruggen en maken zout water zoet. Dat is een heel bijzondere eigenschap van de mens, maar ook onze grote valkuil. Ons incasseringsvermogen voor veranderingen is daardoor drastisch verminderd. Zodoende zijn we bijna altijd bezig om veranderingen tegen te houden, ze aan te passen of vast te houden aan het oude.

Maar voor ware groei is transformatie noodzakelijk! Dit vraagt om los te laten waar je aan gehecht bent, mee te durven varen op de stroom van het leven. Het vraagt om een diep vertrouwen, dat je diep verborgen in je Zelf de mogelijkheid tot aanpassing aan de nieuwe omstandigheden nog in je hebt. Dat je kunt stoppen om je omgeving steeds aan je behoeften aan te passen en weer kunt leren om je aan je omgeving en de gebeurtenissen aan te passen.

Hierbij komt vaak een diepe oerangst tevoorschijn, die ons tegenhoudt, die vast houd aan wat is en wat we denken nodig te hebben. Daardoor wordt het transformatie proces voor velen een zware lijdensweg. Maar we kunnen en mogen niet doorgaan zoals het nu gaat, dat is natuurlijk gezien onmogelijk. Groei moet gevolgd worden door loslaten omdat er anders geen nieuwe groei kan plaats vinden. De lente is zo ontzettend mooi omdat in de winter alles afsterft en plaats maakt voor de nieuwe groei.

De transformatie van de hele mensheid, waarbij we onze ware natuur weer mogen ontdekken, mogen ontdekken dat we wezens van moeder aarde zijn met dezelfde unieke eigenschap om ons aan te passen aan de veranderingen binnenin ons en om ons heen. We mogen ontdekken hoe fijn het is om mee te drijven op de natuurlijke ritmes van groei en rust, hoe fijn het is om samen met alles wat leeft een te zijn en niet meer te nemen dan nodig is. Weer te vertrouwen dat de moeder natuur ons precies op het juiste moment verschaft wat we nodig hebben en zo te leven in vrijheid op de ritmes van het universum! Dat is de transformatie waar we allen doorheen gaan in deze bijzondere tijd!

Namasté

Esmeralda Snoek

p.s. De zonsverduistering is bij helder weer te bewonderen op vrijdag 20 maart, als je in de zon kijkt doe dan wel een eclipsbrilletje op!

Gegevens zonsverduistering: Op vrijdag 20 maart 2015, tussen 09:30 en 11:48 uur MET, vindt een gedeeltelijke zonsverduistering plaats. De Maan schuift dan vanaf de Aarde gezien precies voor de Zon langs. Bij helder weer zal vanuit Nederland en België de hele zonsverduistering zichtbaar zijn. Tijdens het maximum van de eclips, om 10:37 uur, zal 84% van de diameter van de Zon, ofwel 81% van haar oppervlakte, bedekt zijn.

Bron: http://hemel.waarnemen.com/zon/eclipsen/zonsverduistering_20150320.html

1 Comment

Klein Geluk

3/10/2015

2 Comments

Ik kan daar zo van genieten… Het is nog maar net lente, de zon schijnt en je kunt de warmte van de zon al weer voelen. Dan neem ik de moeite om die hele was in een wasmand te gooien, de trap af te sjouwen en buiten aan de lijn op te hangen. Dat is voor mij pure zen, in de eerste lente zon lekker naar buiten en de was aan de waslijn hangen. Als dat klaar is wappert de was in allerlei vrolijke kleurtjes in de zon en mag ze helemaal gratis en zonder lawaai drogen. En dan…tenslotte aan het einde van zon prachtige dag haal je die was weer van de lijn, voel je hoe het knispert van de frisse lucht die het gedroogd heeft en ruik je die heerlijke lente geur overal in je huis.

Dat is voor mij Klein Geluk!

Daar heb ik nog vele voorbeelden van zo genoot ik vanmorgen al heel vroeg van het gezang van een merel die de boom voor mijn huis heeft uitgezocht om zijn morgenlied aan zijn geliefde te zingen. Dan word ik vroeg wakker door dat heerlijke geluid dat in mijn bewustzijn doordringt. Ik blijf dan stilletjes liggen om te luisteren naar dat prachtige lied wat soms wel een uur doorgaat. Tot het moment dat de merel besluit dat de dag nu echt begonnen is en zijn weg vervolgt om een wormpje uit de grond te gaan trekken of de eerste takjes voor het toekomstige nest te verzamelen. Dat is dan voor mij ook het moment om mijn dag te gaan beginnen.

Dat is voor mij Klein Geluk!

Heerlijk op een bankje zittend en genietend van het zonnetje komen er allerlei mensen voorbij. Iemand zegt tegen mij wat zit je daar heerlijk te genieten. Wat is het toch een heerlijke dag! Ik beaam dat het inderdaad een verrukkelijke dag is en wens haar veel geluk waarop ze stralend haar fiets pakt en haar weg vervolgt.

Dat is voor mij Klein Geluk.

We zijn met zijn allen vaak op zoek naar het Grote Geluk. We zijn goudzoekers op deze wereld en we zoeken dat grote geluk in die ene kans die alles goed moet maken in ons leven. We zoeken het in die ideale baan waardoor alles op zijn pootjes terecht zal komen. We zoeken het in spirituele ontwikkeling en hobbelen langs de ene na de andere goeroe die ons het ultieme geluk belooft. De reclames schreeuwen ons de hele dag toe dat we het grote geluk gaan ervaren als we dat ene product kopen. We zoeken …we zoeken. .. we zoeken en dat grote gelukt lijkt als een fatamorgana steeds weer te verdwijnen achter die horizon.

Wie het kleine niet eerst is het grote niet weert, was een van de gevleugelde uitspraken van mijn oma. En zeker voor het zoeken naar Geluk gaat deze vlieger op. Het Grote Geluk waar we naar zoeken bestaat namelijk niet in die vorm. Er is alleen maar Klein Geluk! Vanuit het ervaren in het moment van je eigen Kleine Geluk kun je ontdekken dat je je werkelijk gelukkig voelt. Als je dit mag ontdekken zul je je Geluk in elke situatie kunnen uitstralen. De mensen om je heen voelen je geluk en delen daarin waardoor zij ook hun kleine geluk kunnen gaan ervaren. Het Grote Geluk is een optelsom van al ons kleine geluk samen!

Klein geluk is er altijd en overal, in welke situatie je je ook bevindt en hoe groot de stormen in je leven ook zijn. Als je de vaardigheid kunt ontwikkelen om het kleine geluk te vinden en te omarmen wordt je leven ondanks moeilijkheden een groot feest.
En als Geluk dan gedeeld wordt kan het alleen maar groeien er ontstaat geen tekort, geen verlies alleen maar winst! Deel je kleine geluk en we vinden allemaal ons grote geluk!

Namasté

Esmeralda

p.s. Deel hieronder jouw Kleine Geluk om bij deze blog met elkaar een groot geluk te creëren!

2 Comments

Een voor Allen, Allen voor Een!

3/2/2015

2 Comments

Er was eens een eencellige die heerlijk vrij rondzwom in de oerzee. In zijn eentje trotseerde hij de gevaren en de uitdagingen die het leven in de oerzee met zich meebracht. Dagelijks was het een strijd om voedsel te vinden, te drijven op de juiste stromingen om te komen op de juiste plekken. En dan was daar nog die moordende concurrentie strijd met de andere eencelligen die ook rond dreven in die oerzee. Hij kende ze niet, had ze eigenlijk ook nooit echt ontmoet, maar instinctief wist onze eencellige dat de anderen die daar waren zijn mogelijkheden tot bestaan zouden bedreigen, ze zouden zijn voedsel opeten, zich sneller kunnen voorplanten, zijn zonlicht wegnemen als hij niet de juiste stroming vond. De anderen waren een heus gevaar in zijn strijd om het bestaan in de oerzee.

Maar op een dag botste onze eencellige op een soortgenoot, zomaar omdat ze toevallig dezelfde stroming hadden uitgekozen…. En er gebeurde helemaal niets! Hij ging niet dood, en er was nog steeds genoeg voedsel. Onze eencellige werd nieuwsgierig en probeerde zijn stromingen anders te kiezen om te kijken of hij nog meer soortgenoten kon ontmoeten. Er bleken er heel veel te zijn, allemaal gefocussed op overleven in hun eentje en ze wilden ook niet echt contact te maken, ze waren te bang dat hij een bedreiging voor hun bestaan zou vormen.

Op een dag kreeg onze eencellige een idee. Als we nou eens zouden samenwerken? Als we nou eens met meer eencelligen een groter geheel zouden vormen? Dan zouden we beter tegen gevaar kunnen, zou het gemakkelijker zijn de juiste stromingen te vinden, zouden we meer zonlicht kunnen opvangen en zouden we beter voedsel kunnen vinden. Zo gedacht zo gedaan. Elke keer als hij tegen een andere eencellige opbotste deelde hij zijn idee. Eerst moesten de anderen er niets van hebben, ze hadden het te druk met overleven. Maar op een gegeven moment waren er toch anderen die ook wel iets zagen in zijn idee. Langzaam sloten er zich meer eencelligen aan bij zijn collectief. Dat groeide en groeide. Ze waren geen eencellige meer maar met elkaar een meercellig wezen. En dat ging goed! Ze groeiden snel omdat er meer voedsel kon worden verzameld, omdat ze steeds vaker op de juiste stromingen konden drijven en omdat ze zich nog beter konden koesteren in het licht van vader Zon.

En toen kwam het moment dat onze eencellige bedacht dat ze samen nog sterker konden zijn als ze specifieke talenten zouden ontwikkelen. Zo was hij heel goed in het bedenken van goede ideeën, maar hij had ook al gemerkt dat sommigen heel goed waren in het zoeken van de juiste stroming en anderen precies wisten waar het zonlicht zou vallen op de oerzee. Ze gingen in overleg en onze eencellige deelde zijn idee om ieders talent in te zetten en te vergroten. Hier werden alle cellen heel blij van, ze mochten immers gaan doen wat ze het liefste deden en waar ze niet zo goed in waren mochten ze overlaten aan een andere cel. Zo ontstond de differentiatie, onze eencellige koos ervoor om hersencel te worden, maar anderen werden zwemvliezen, zonnecellen, spijsverteringscellen en natuurlijk de hartcellen.

Onze eencellige was met zijn vrienden uitgegroeid tot een complex meercellig wezen. Van hier af aan bleef het zich steeds verder ontwikkelen en differentiëren tot het uiteindelijk de vorm van een mens aannam. En toen ging er iets mis….

De mens vergat dat ze met elkaar samenwerkten, de mens voegde een vorm van bewustzijn toe, die weer dacht als de eerste eencelligen in tekorten, en dacht net als de eerste dat hij alleen moest overleven in een vijandige wereld. Hij vergat hoe belangrijk de samenwerking was en het werken vanuit je eigen talent en probeerde weer in zijn eentje alles zelf te kunnen. De eerste eencellige die diep in de hersenen van deze mens verborgen zat zag dit gebeuren en probeerde de mens te laten inzien dat hij niet moest vergeten hoe hij gevormd was, vanuit een prachtig samenwerkingsverband.

Maar de mens vergat hiernaar te luisteren. De cellen in zijn lichaam begonnen het daardoor ook te vergeten. Zodoende besloot een lever cel dat hij geen zin meer had om levercel te zijn maar dat hij nu eindelijk ook wel eens aan de touwtjes wilde trekken, en hij veranderde in een hersencel. Een spiercel wilde ook belangrijk zijn en veranderde in een hartcel. En zo gingen steeds meer cellen doen waar ze niet zo goed in waren, ze probeerden iets te zijn wat ze niet konden zijn en ze vergaten wat ze met elkaar bereikt hadden en de eenheid die ze waren. De mens werd ziek, zijn cellen begonnen te woekeren en hun eigen leven te leiden.

Onze eerste eencellige overzag dit alles en gaf een noodsignaal af: Lieve medecellen, we zijn samen één, laat ieder doen waar hij goed in is en weet dat niets minder is dan het ander, dat we ieder van jullie keihard nodig hebben, dat elke cel in dit lichaam de meest belangrijke functie beoefend en dat we samen veel meer kunnen dan ieder van ons in zijn eentje. Vanuit eenheid kunnen we alle problemen oplossen, kunnen we groeien, kunnen we Heel zijn!

De mens die deze cellen vormden pikte dit signaal op en kreeg een diep besef van het wonder dat zij was. Ze dacht als ik deze boodschap nou de wereld in kan zenden, als andere mensen zouden luisteren en net zo zouden willen gaan samenwerken als al die prachtige cellen in mijn lichaam. Dan zouden we met elkaar net zo’n prachtig geheel kunnen vormen, dan zouden we deze wereld heel mooi kunnen maken, dan is er genoeg voor iedereen en kunnen we ons allen koesteren in het licht van Vader Zon en met elkaar gaan zorgen voor Moeder Aarde zodat zij zich weer kunnen verbinden met al het andere in ons universum…. Wat zou dat een prachtige eenheid vormen!

Namasté

Esmeralda Snoek

2 Comments