Druk, druk, druk, wat een indrukken doe je wel niet op, op een dag.
Zodra die wekker afgaat, begint voor de meeste mensen het gekkenhuis.
Je dagelijkse routine wordt nog aangevuld met social media, e-mails, whatsapp en de laatste nieuwsberichten.
Nog geen uur na het opstaan is het dan al tijd voor je eerste kop koffie om de opslagcapaciteit van je brein te vergroten.
Er wordt nogal wat van je verwacht op een dag, een kind moet presteren op school, een volwassene moet aan alle verwachtingen voldoen op werk, studie of in een huishouding met kinderen.
De snelheid van de maatschappij is in de afgelopen 30 jaar verdriedubbeld. Als je een film kijkt uit de jaren '80 vinden we toch als snel dat die film wel heel erg traag en saai is.
We willen niets missen en er helemaal bij horen, daarom draaien we mee ….. en draaien we uiteindelijk door.
En dan komt het moment waarop je je misschien afvraagt….Wie ben ik in deze mallemolen?
Hoe stop je het om geleefd te worden?
Hoe vind je jezelf en waar?
Wat beweegt je nu werkelijk, wat zijn je echte passies en hoe leer je weer te Leven met een grote L?
Mijn uitdaging:
Stap in de stilte.
Verbreek de connectie met al die anderen eens een tijdje zodat je connectie met jeZelf weer kunt voelen.
Laat alles wat je moet doen, al die zogenaamde verantwoordelijkheden eens even los. En ontdek dat ze misschien best even kunnen wachten.
Geef je brein eens even de tijd om af te koelen, stil te worden en ontdek wat je daaronder nu eigenlijk allemaal voelt.
Durf eens stil te zijn…….. in de stilte te zijn………de Stilte te Zijn.
Maar oh wat is dat moeilijk! Nog geen 5 minuten is facebook uit en ik hoor al een stemmetje in mijn hoofd…zou er al iemand mijn bericht geliked hebben?
Even stil op de bank zitten resulteert in een enorme hoeveelheid “verantwoordelijkheden” die strijden om de aandacht, mijn administratie, een mail van een cliënt, een idee om een blog te gaan schrijven, en oh ja ik moet de garage ook nog eens nodig opruimen!
Dan weer streng zijn voor mezelf: NEE, ik beoefen de kunst van het Zijn in de stilte!
Langzaam, heel langzaam komt er rust, komt er stilte, het dendert, het ruist en het schettert in mijn oren. Stilte is niet stil maar bezit een hoop potentie. Alles wordt mogelijk, alles Is mogelijk!
In de stilte word ik mij bewust van wat er werkelijk toe doet voor mij, wie ik Werkelijk Ben en wat ik mag uitdragen.
Creativiteit borrelt in mij op maar nu zonder de dwang, zonder het moeten.
Het is een aanschouwen van de schoonheid van binnen, die naar buiten gebracht mag worden in een vrije stroom van expressie.
Tja, dan toch die blog maar gaan schrijven!
Namasté
Esmeralda Snoek
Zodra die wekker afgaat, begint voor de meeste mensen het gekkenhuis.
Je dagelijkse routine wordt nog aangevuld met social media, e-mails, whatsapp en de laatste nieuwsberichten.
Nog geen uur na het opstaan is het dan al tijd voor je eerste kop koffie om de opslagcapaciteit van je brein te vergroten.
Er wordt nogal wat van je verwacht op een dag, een kind moet presteren op school, een volwassene moet aan alle verwachtingen voldoen op werk, studie of in een huishouding met kinderen.
De snelheid van de maatschappij is in de afgelopen 30 jaar verdriedubbeld. Als je een film kijkt uit de jaren '80 vinden we toch als snel dat die film wel heel erg traag en saai is.
We willen niets missen en er helemaal bij horen, daarom draaien we mee ….. en draaien we uiteindelijk door.
En dan komt het moment waarop je je misschien afvraagt….Wie ben ik in deze mallemolen?
Hoe stop je het om geleefd te worden?
Hoe vind je jezelf en waar?
Wat beweegt je nu werkelijk, wat zijn je echte passies en hoe leer je weer te Leven met een grote L?
Mijn uitdaging:
Stap in de stilte.
Verbreek de connectie met al die anderen eens een tijdje zodat je connectie met jeZelf weer kunt voelen.
Laat alles wat je moet doen, al die zogenaamde verantwoordelijkheden eens even los. En ontdek dat ze misschien best even kunnen wachten.
Geef je brein eens even de tijd om af te koelen, stil te worden en ontdek wat je daaronder nu eigenlijk allemaal voelt.
Durf eens stil te zijn…….. in de stilte te zijn………de Stilte te Zijn.
Maar oh wat is dat moeilijk! Nog geen 5 minuten is facebook uit en ik hoor al een stemmetje in mijn hoofd…zou er al iemand mijn bericht geliked hebben?
Even stil op de bank zitten resulteert in een enorme hoeveelheid “verantwoordelijkheden” die strijden om de aandacht, mijn administratie, een mail van een cliënt, een idee om een blog te gaan schrijven, en oh ja ik moet de garage ook nog eens nodig opruimen!
Dan weer streng zijn voor mezelf: NEE, ik beoefen de kunst van het Zijn in de stilte!
Langzaam, heel langzaam komt er rust, komt er stilte, het dendert, het ruist en het schettert in mijn oren. Stilte is niet stil maar bezit een hoop potentie. Alles wordt mogelijk, alles Is mogelijk!
In de stilte word ik mij bewust van wat er werkelijk toe doet voor mij, wie ik Werkelijk Ben en wat ik mag uitdragen.
Creativiteit borrelt in mij op maar nu zonder de dwang, zonder het moeten.
Het is een aanschouwen van de schoonheid van binnen, die naar buiten gebracht mag worden in een vrije stroom van expressie.
Tja, dan toch die blog maar gaan schrijven!
Namasté
Esmeralda Snoek
RSS-feed
